เพื่อนคิดว่าผมเป็นโรคจิตครับ เหตุเกิดเพราะว่า ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในห้อง แล้ว เวลากูเอาเสื้อผ้าหรืออะไรมาให้ พวกเขาก็ชอบเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องเรียนทั้งๆที่ผมก็อยู่ในห้อง บางครั้ง ผมก็เดินไปทิ้งขยะ เห็นพวกเขาแว็บๆแต่ไม่ได้ตั้งใจจะมอง ผมก็ว่าเขาไม่ได้ ว่าหรือด่าอะไรผมผมก็เลย ไม่สนใจเรื่องนี้คิดว่า มันเป็นเรื่องธรรมดา บางครั้ง ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในห้องผมก็เบื่อ เลยมอง เพื่อนและฟังว่าเขาคุยเรื่องอะไรกัน บางครั้งผมก็แทรก ไปแสดงความคิดเห็นหรือพูดคุย แต่เหมือนเพื่อนของผมเขาไม่ได้เห็นผมเป็นเพื่อน เพราะว่าผมพึ่งย้าย โรงเรียนมา จากต่างจังหวัด เลยไม่มีเพื่อนสักคนเลยครับกินข้าวก็กินข้าวคนเดียว ไปห้องน้ำก็ไปคนเดียวทำทุกอย่างคนเดียวหมด ค้นรูปแบบนี้เป็นเวลา 1 เทอมครับ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องพวกนั้นจนกระทั่ง วันหนึ่งเพื่อนมาบอกว่าผมเหมือนโรคจิตและผมก็ได้ถามเขา ว่าผมเหมือนโรคจิตตรงไหน แล้วเขาก็ได้บอกพฤติกรรมของผมต่างๆว่าแอบมองเขา ตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าผมผิดหรอผมแค่เดินไปทิ้งขยะหลังห้องเพราะมันเป็นห้องสาธารณะ ผมก็เลยเถียงไม่ได้ครับเพราะว่า ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในห้องเพื่อนก็ไม่มีสักคนในโรงเรียน ผมเห็นเพื่อน พิมพ์มาครั้งแรกผมร้องไห้เลยครับไม่คิดว่าเพื่อนจะ คิดอย่างนั้นกับผมจริงๆ ตอนนี้ผมกลุ้มใจมากเลยครับ เหลืออีก 1 ปี เรียนม 6 ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ผมเครียดมากเลยครับบางครั้งก็ร้องไห้