*** ถ้าอุ่นบวช กูต้องบวช ***
แล้วประเพณีทางบ้านศรีฐานของอาตมา พอจบ ป.4 แล้ว ต้องออกบวชนะ แม่ก็บอกอาตมาตอนนั้น " ออกจากโรงเรียน เรียนหนังสือจบแล้ว ต้องออกบวชนะ " ตอนนั้นไม่คิดว่าจะบวชนะ พอดีอยู่ต่อมา พระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร ท่านอยู่ทางสกลนคร แล้วก็กลับมาเยี่ยมที่บ้านศรีฐาน แม่อาตมากับแม่พระอาจารย์สิงห์ทองและแม่อาจารย์อุ่น ไปถวายจังหันกัน แล้วกลับมาก็บอกว่า " น้อยๆบักอุ่นมันจะบวชแล้วนะ "
ทางบ้านเรียกพระอาจารย์สิงห์ทองว่า " ญาครู " ญาครูเพิ่นมา บักอุ่นซิบวชไปกับญาครูสิงห์ทองแล้วเด้  อาตมาก็ " โอ๊ะ " ตัดสินใจเลย เพราะเป็นเพื่อนสนิทกันมากเลยกับท่านอาจารย์อุ่น อยู่บ้านใกล้กัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน แล้วก็เป็นญาติกันด้วย รักเพื่อนมาก ตอนนั้นคิดในใจ " ถ้าอุ่นบวช กูต้องบวช " ตัดสินใจเลยทันที ต้องบวช
ก็เลยไปลาพ่อ ตอนนั้นเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2495 ช่วงนั้นเป็นช่วงเก็บเกี่ยวข้าว พ่อก็นั่งจักตอกอยู่ ก็ไปบอกพ่อว่า " พ่อ ๆ ข่อยซิบวชเด้ ผมจะบวชนะ " พ่อก็ว่า " เอ้อ บวชซะ ออกพรรษาถึงค่อยสึกนะ จะซื้อกางเกงมาให้หรอก " นี่พ่อว่า ส่วนแม่อาตมา ก็รู้ว่าลูกจะบวช ตอนนั้นแม่อยู่ในครัวทำกับข้าวอยู่ ตอนเช้าประมาณแปดโมง พอจะไปลาแม่ แม่ก็พูดขึ้นว่า " บักหล่า ซิบวชบ๊อ " แม่ร้องไห้เลย " โอ้ยลูก บวชซะลูก ถ้าอยู่ทำนาทำสวนก็คงไม่โตเหมือนเพื่อนเค้า " เพราะงานหนักมาก แม่ร้องไห้เลย แม่ก็น้ำตาไหล จิตสงสาร รักลูกมาก สงสารว่าลูกทำงานหนัก
ก็ชื่อว่าน้อย เพราะว่าตัวเล็ก พี่น้องอาตมาสูงใหญ่กว่าอาตมาหมดเลย ไม่รู้ว่าอาตมาเป็นพี่หรือเป็นน้อง น้องชายอาตมาตัวสูงท่วมอาตมาเลย ก็เลยตั้งชื่อว่าน้อย เพราะตัวน้อย ตัวเล็ก ไม่โตซักที ทำงานหนักมาก
________________
จากหนังสือ : คู่ธรรม กรรมฐาน (หลวงปู่คำพอง(น้อย)  ปัญญาวุโธ และ หลวงปู่อุ่นหล้า  ฐิตธัมโม)
รวบรวมและเรียบเรียง โดย : คุณสมบูรณ์ วงษ์วานิช