พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑
           มาตรา ๒๔ ห้ามมิให้นายจ้างให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลาในวันทำงาน เว้นแต่ได้รับความยินยอมจากลูกจ้างก่อนเป็นคราว ๆ ไป
           ในกรณีที่ลักษณะหรือสภาพของงานต้องทำติดต่อกันไปถ้าหยุดจะเสียหายแก่งาน หรือเป็นงานฉุกเฉิน หรือเป็นงานอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง นายจ้างอาจให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลาได้เท่าที่จำเป็น

โดยปกติกฎหมายห้ามนายจ้างให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลา  ถ้าจะทำจะต้องได้รับความยินยอมจากลูกจ้างก่อนเป็นครั้งคราวไป
แต่ถ้าเป็นงานสามประเภท คือ 1.งานที่ต้องทำติดต่อกันไป ถ้าหยุดแล้วจะเกิดความเสียหาย  2.งานฉุกเฉิน  3. งานตามที่กำหนดในกฎกระทรวง
นายจ้างสามารถให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลาได้ โดยไม่ต้องขอความยินยอม แต่ให้ทำได้เท่าที่จำเป็น