เคยสัญญาไว้ว่า ทุกครั้งที่มีปัญหาเราจะกลับมาดีกัน ถึงแม้ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในจุดเดิม แต่ขอดีกันในสถานะอะไรก็ได้จะได้ไหม มันคิดถึง มันทรมานมากเลยคิดถึงแต่ไม่ได้คุยไม่ได้พบ มันเกินคำว่าทุกๆอย่าง กลับไปดูก็ยังร้องไห้เหมือนเดิม ขอบคุณทุกความทรงจำ ที่ไม่เคยลบเพราะรู้ว่าเราไม่สามารถกลับไปมีความทรงจำแบบนั้นอีกแล้ว แต่ก็ฟูมฟายทุกครั้งที่มอง เราไม่ต้องการอะไรเลยขอแค่ได้คุย ทุกครั้งที่มีอะไรเราระบายกับใครไม่ได้เลย เราเหมือนคนถูกทิ้งอีกครั้ง รู้สึกดิ่งไปหมด ไม่ได้ต้องการอะไรเลยแค่อยากคุยกัน อยากรู้ว่าสบายดีไหม คิดถึงกันบ้างไหม ยังเป็นห่วงเราอยู่ไหม ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ขอได้ไหม อย่าหายไปไหน ยิ่งฝันเห็น มันยิ่งปวดใจ แต่มันก็ทำไรไม่ได้ โทรไม่ได้ ไปหาไม่ได้ ทักไปไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลย มันทรมาน อยากบอกแค่ว่าคิดถึง และเป็นห่วงเสมอ เธอคือความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตเราเลยรู้ไหม ในชีวิตนี้เราจะมีความสุขแบบนั้นอีกไหมยังไม่รู้เลย    #(((คนเราจะลืมคนที่ดีที่สุดได้จริงไหมค่ะ)))