ฟ้าสกาวพร่างดาวอยู่ตรงนี้ ใจของพี่จรแล้วอยู่ที่ไหน อยู่ตรงโน้นอยู่ตรงนั้นหรืออย่างไร จะขาดใจสุดคิดถึงแสนร้าวรอน เคยสลักรักใคร่ติดตรึงจิต ด้วยชีวิตมิเคยคิดจะไถ่ถอน แต่ทุกอย่างผันผ่านไปเป็นตะกอน ไม่อาจ

กระบอกตา ปวดปร่า ผะผ่าวร้อน เก็บกล้ำกลืน ฝืนก้อน สะท้อนขม รอนในอก สะทกเนื้อ เรื้อระบม คลื่นร้าวถม ข่มความขื่น คืนในทรวง แม้รู้สึก นึกเอาไว้ ไร้รู้ึสึก เจ็บซ่อนลึก ผนึกแน่น แดนห้ามหวง ดังจำจอง ต้องโทษ

ยอดยาหยีทำพี่นี้เจ็บจิต ดั่งต้องกริชกรีดทรวงทะลวงทั่ว มิเกรงผิดติดบาปมิหลาบกลัว เจ้าเมามัวไปกับหนุ่มลุ่มหลงตาม ........................... เจ้าเปลี่ยนใจไปจากพี่ชีช้ำเหงา ใครติเจ้าออกดอกพี่บอกห้าม ร

https://www.youtube.com/watch?v=gOS16kpUtosไม่เคยคิดห่างหายหรือหมายหลบ อยากมาพบทุกคราวเฝ้าห่วงหา คิดถึงจังห้องกวีที่ผ่านมา กาลเวลามิทำให้ใจเปลี่ยนแปลง   เมื่อฤกษ์งามยามดีมีโอกาส รีบกวีกกระวาดมาสา