เสียงขลุ่ยครวญ ชวนซึ้ง ถึงภาพฝัน
แต่วานวัน ผ่านห้วง ช่วงควาหวัง
เป็นบทเพลง แว่วหวาน ผ่านให้ฟัง
ที่ชายฝั่ง ริมคลอง นั่งมองตา
ลมโบยโบก ไม้ใบ ไหวสะบัด
เธอป้องปัด เศษใบ ให้ไกลหน้า
ประคองไว้ เนาแนบ แอบอุรา
อีกสัญญา มั่นหมาย รักไม่ลวง
เมื่อไกลร้าง ห่างห้วง ทรวงสลด
เสียงหวานหมด กลืนเศร้า สิ้นเงาสรวง
ขลุ่ยบรรเลง เพลงรับ ที่ซับทรวง
น้ำตาล่วง ห่วงหา ด้วยอาวรณ์
นึกย้อนวันวานก่อนนอนสะอื้น
หวนหาคืนชื่นไฉนเกินถ่ายถอน
ยินเสียงขลุ่ยแว่วมาพาร้าวรอน
น้ำตารินเปียกหมอน..นอนเดียวดาย..
"สุนันท์ยา"
...ขลุ่ยบรรเลง เพลงรับ ที่ซับทรวง...