ผิวขลุ่ยไม้โศกตรมชโลมจิต
เล้าโลมปลิดทิวสนโอนเอนไหว
ล้อสายลมพัดล่องท่องแดนไกล
โอ้...หัวใจนงคราญสะท้านทรวง

เป่าขลุ่ยซึ้งวังเวงบรรเลงส่ง
ใจพะวงโลดแล่นในแดนสรวง
พ้อสายลมรำเพยเปรยคำลวง
หทัยห่วงเงียบเหงาเศร้าซานซม

หวิวขลุ่ยดังกังวานใจหวานแว่ว
ลมพลิ้วแผ่วแกว่งไกวฤทัยขม
ความรักเอย.เหตุไฉนดั่งสายลม
เคยชื่นชมตราตรึงใจให้ภวังค์

ฟังเสียงขลุ่ยอุราดลเหมือนมนต์ร่าย
สะท้อนส่ายนวลฤดีไม่มีหวัง
หวีดขลุ่ยรักเรรวนเย้ายวนฟัง
พิษรักฝังขลุ่ยย้ำครวญหวนรำพึง