ผมสงสัยครับ ในวัฒนธรรมเอเชีย โดยเฉพาะเอเชียตะวันออกไกลที่มีผู้คนหลายชนชั้น หลายระดับ ที่ใช้ภาษาในการออมน้อมคนที่อยู่สูงกว่า
แต่กับไม่ใช่ภาษาจีน ก็คือ สรรพนามที่เจอในชีวิตประจำวันของภาษาจีน เจอกับบ่อยมากก็你、我 เป็นต้น
ก็เห็นมีแค่ระดับเดียวที่สามารถใช้ได้พูดคุยได้ทุกคนทุกอายุ
ต่างกับภาษาไทย เช่น ผม,หนู,ฉัน เป็นต้น ใช้ได้สุภาพ และมีแบบไม่สุภาพ กู, -ึง เป็นต้น ที่ใช้ได้กับคนที่สนิทกันเท่านั้น
ถ้าแบบญี่ปุ่นก็จะรูปผันประโยค มีรูปประโยคเฉพาะสำหรับแสดงความสุภาพหลายระดับ เมื่ออยู่ต่อหน้า กับ เจ้านาย เพื่อน หรือ ญาติ เป็นต้น