ปลาดิบตัวที่ 704 ขนย้ายจากญี่ปุ่นขึ้นฝั่งโชซ็อน
แล่ซาชิมิ(สรุปเป็นภาษาอังกฤษ)โดย jeeswag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้เลย
https://www.reddit.com/.../com.../rlmkll/korean_spolers_704/
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไหเนี่ย:
เปิดตอนด้วยการที่เรียกหลี่มู่และเด็กๆด้านหลังเรียกทานมื้อเย็น. เด็กๆเรียกนางว่าท่านแม่และถามว่ามื้อเย็นนี้เป็นอะไรซึ่งนางก็บอกว่าซุปเนื้อ. เด็กน้อยที่อยู่บนบ่าของหลี่มู่กล่าวว่าพวกเขาชอบมันและหลี่มู่ก็พูดเหมือนกัน. เด็กน้อยอีกคนก็เอ่ยว่าพวกเขารักท่านแม่นะและหลี่มู่ก็กล่าวแบบนั้นเหมือนกัน. จากนั้นไหเนี่ยก็เข้าไปกอดหลี่มู่และบอกว่านางก็รักท่านด้วยใจจริงเช่นกัน. เด็กๆต่างหัวเราะในขณะที่แม่ของพวกเขากอดผู้เป็นพ่อ.
 
 
ฝั่งจ้าว:
หลี่มู่ปลุกไหเนี่ยให้ตื่นและบอกนางว่าถึงเวลาต้องกลับหานตานแล้ว ดังนั้นนางจึงต้องเตรียมตัวไปได้แล้ว. ไหเนี่ยก็ตระหนักได้ว่ามันเป็นแค่ความฝัน(โธ่เฮีย ไม่น่าไปปลุกนางเลย แต่เราๆก็รู้แหละว่าชะตากรรมมันจะออกมาเป็นไง แต่ในบันทึกซือจื้ หรือนักวิชาการบางราย(มั้ง) สันนิฐานว่าหลี่มู่รอดจากการตรอมใจตายหลบหนี และหายไปจากหน้าปวศเลย ซึ่งนักอ่านหลายๆคนอยากให้ออกไปทางนี้).
 
นางกล่าวว่านางไม่อยากให้กลับไปและอยากอยู่กับหลี่มู่กลับไปเอี้ยนเหมินกับเขา. นางตระหนักได้ว่านางแค่ลั่นวาจาออกดังๆเพราะนางยังตื่นไม่สุด แล้วหลี่มู่ก็กล่าวว่าหลังจากทุกอย่างจบลง พวกเขาจะกลับไปเอี้ยนเหมินด้วยกัน. ไหเนี่ยขอให้เขาพูดซ้ำอีกครั้งเพราะนางไม่ได้นัก และเขาก็บอกว่าไม่มีอะไร.
 
หลักจากกลับจากยี่อันหลี่มู่ได้ส่งคนม้าเร็วสองตัวออกไป. คนนึงไปฉีเจี้ยและอีกหนึ่งไป หลางเหมิงปราการทางทิศประจิมติดกับเขตแดนฉิน. หลังจากได้รับสาส์นตัวแทนทั้งสองจากฉีเจี้ยมายังหลางเหมิง. ตัวแทนหลางเหมิงเอ่ยว่า พวกเขาทั้งสองต่างเคยได้ยินการความชำนาญการศึกของหลี่หมู่เป็นอย่างดี ดังนั้นจึงควรให้พวกเขาออกคำสั่งทหารหลางเหมิง. ตัวแทนฉีเจี้ยกล่าวพวกได้เคยได้ยินทหารหนางเหมิงล้วนเป็นทหารกล้า และพวกเขาจะนำกำลังของตนร่วมกับพวกเขา. ตัวแทนหลางเหมิงจึงขอพวกเขาว่าเชิญใช้ทหารของตนเยี่ยงมือเยี่ยงเท้าได้เลย. ตัวแทนฉีเจี้ยบอกเขาว่ามิต้องกังวลไปหรอก แล้วตัวแทนหลางเหมิงก็สงสัยว่าหลางเหมิงจะเป็นที่ตั้งสงความจุดต่อไปมิใช่หรา.
 
ตัวแทนหลางเหมิงเข้าใจว่าฉินได้มาถึงเบิ้องหน้าหานตานแล้ว แต่ยังมิทราบว่าทำไมถึงบุกมาไกลถึงอุดร. ตัวแทนฉีเจี้ยกล่าวว่าใต้เท้าหลี่มู่ได้ตั้งวางแผนเอาไว้แล้วเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะอันยิ่งใหญ่. ตัวแทนหลางเหมิงจึงเอ่ยว่าหากมันเป็นไปเพื่อแคว้นแล้ว พวกเขาย่อมจะสละเลือดของตนเพื่อการณ์นี้. พวกเขาต่างเห็นพ้องเพื่อจะต่อสู้ร่วมกัน
 
พวกเขาตกลงจะสู้ร่วมกันอย่างดีในศึกนี้ แล้วตัวแทนหลางเหมิงจึงกล่าวว่า พวกเขาจะตระเตรียมสถานทีแก่พวกเขา เพื่อความอบอุ่นและกินดื่ม แล้วตัวแทนฉีเจียอีกคนก็ตะโกนขอบคุณ. มันยังต้องใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่งที่ฉินจะเข้าใกล้พวกเขา เพื่อที่พวกเขาจะได้เตรียมการอย่างเพียงพอก่อนที่พวกฉินจะมาถึง
 
 
กล่องข้อความ:
นับเป็นเวลากว่า 5 เดือน นับตั้งแต่การประชุม. ฉินได้คิดค้นกลยุทธ์ในการโจมตียี่อัน. เหล่าทัพหวังเจี้ยนและหวนฉีจะพิชิตปราการเอิ้นเหยาและก็ผ่านมันไปในขณะที่ทัพประจิมจะตีเอาหลางเหมิงและผนวกกับทัพหวังเจี้ยน/หวนฉี เพื่อบุกยึดยี่อันด้วยกำลังทัพมหาศาล
 
ทัพหยางตวนเฮอก็เจอกับทัพเฟ่ยซิ่นในเวลาเดียวกัน.
 
ฝั่งฉิน:
ซิ่นทักทายทัพหยางตวนเฮอครั้นพวกเขามาถึง. หยางตวนเฮอกว่าว่าทุกครั้งที่พวกเขาเจอกันนางแทบจะจำเขาไม่ได้. ชุ่นเหมินกล่าว่าไง ข้าแข็งแรงดีและถามว่าซิ่นว่ายังแข็งแรงดีเช่นกันสินะ. ซิ่นหลงไหลในความงามหลางตวนเฮอไปครู่นึงก่อนที่จะรู้สืกตัวว่ามีสายตามากมายจับจ้องมาที่เขา(555+ นาที กลัวว่าที่ภารยาเชือดเข้าให้จริงๆ). ทัพหยางตวนเฮอจะทุ่มสุดตัวในการกันปราการทั้งสองในขณะที่ทัพเฟ่ยซิ่นเคลื่อนออกไปแล้ว ปี้ก็กล่าวคำอำลาแก่อย่างตวนเฮอเช่นกัน และซิ่นก็ได้รู้ว่าบี้จะสู้กับพวกเขาในทัพหวังเจี้ยน. ในขณะที่ทัพเฟ่ยซิ่นกำลังตื่นเต้น เป๋ยหลี่ก็กล่าวขึ้นว่า บี้นั้นเที่ยวบ่นว่าไม่อยากไปและถึงกับร้องไม้ฟูมฟายออกมา. บี้จึงตอบกลับไปเป็นภาษาชาวเขาว่าตนไม่ได้ร้อง. บี้สามารถเรียนรู้ภาษาภูเขาได้เล็กน้อยในช่วงเวลาที่อยู่กับพวกเขา.
 
เป๋ยหลี่บอกเขาว่าอย่าตายนะ เนื่องจากนางไม่มีใครทำให้คนสนุกนอกจากเขา. บี้กล่าวเขาจะสอนนางพูดภาษาของตนครั้งหน้าที่พบกัน(มอเม้นความจิ้นเรือบี้หลี่ น่าดูเล่นกว่าบี้ตวนเฮออีกแฮะ ผมอวยมาตั้งแต่ตอนนางทะเลาะกับบี้แล้ว). กลุ่มชาวภูเขา "*หนาห่าล่า" จะร่วมไปกับทัพบี้ด้วย
 
หยางตวนเฮอกล่าวว่านางเคยได้ยินเรื่องของหลี่มู่และบอกเขาว่าจงระวังตัวด้วย. ซิ่นกล่าวว่าตนเข้าใจแล้ว และยังขอนางให้แสดงจี้ซึ่งนางได้มาจากการเป็น 6 เทพขุนผล(แหม่--- เห็นแล้วอยากได้กับเขาด้วยละสิ). เซี่ยงเล่ยจึงบอกว่า "รีบ-ไป-ได้-แล้ว" และพวกเขาก็เห็นทัพหวนฉีเคลื่อนพลออก. ทัพเฟ่ยซิ่นและบี้ทั้งหมดก็เคลื่อนพลออกเช่นกัน. เวลาเดียวกัน ทัพหวังเจี้ยนและทัพหยู่เฟ๋งก็เคลื่อนพลเช่นกัน. พวกเขามุ่งหน้าสู่ เอิ้นเหยา
 
ณ หานตาน:
ทางหานตานได้ข่าวว่า ฉินเข้าใกล้ตามที่หลี่มู่กล่าวแก่พวกเขา(หมายถึงเป็นไปตามแผน). คนของหลี่มู่เริ่มเตรียมตัวที่จะออกไป ก่อนที่จ้าวโหยวเหมี่ยวหวัง(หรือจ้าวเจีย)จะเดินเข้ามา. อ๋องตรัสว่า ตนแค่เสด็จผ่านมา และได้ยินข่าวเข้า ดังนั้นจึงต้องการเสร็จมาดู. พระองค์ยังตรัสอีกว่า ตนรู้ดีว่าตัวพระองค์นั้นไม่เป็นที่ชอบใจนักต่อผู้ที่อยู่ในห้องนี้. หลี่มู่จึงทูลว่าไม่ใช่พะยะค่ะ ในขณะที่อ๋องตรัสว่ามันเป็นความเห็นของเขาเอง. จากนั้นอ๋องก็เลียไปที่มือของไหเนี่ย ในขณะที่ตรัสถามว่าเป็นผู้หญิงเขาหรา. หลี่มู่จึงทูลว่านางเป็นส่วนสำคัญของทัพเขา แล้วอ๋องก็หยุดและบอกว่า หากไหเนี่ยเช็ดมือต่อหน้าตน นางจะถูกประหารซะ(โคตรว่ะ คนยุคนั้น แม้จะเป็นการตีความโดยอ.ฮาระ). จากนั้นอ๋องก็ตรัสต่อหลี่มู่ว่า ตนทราบว่าเขาสู้เพื่อพวกตน แต่ใช่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ชอบเขาก็ตาม. อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับกั๋วไข่นั้นล้วนไม่เกี่ยวกับเขาและก็เขาสนใจแต่ความสุขของตนเองที่เกินกว่าอ๋ององค์ก่อน. อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับอ๋ององค์ก่อนเขานั้นไม่ขัดขวางหลี่มู่ ดังนั้นเขาย่อมดีกว่าในเรื่องนี้. หลี่มู่จึงทูลว่า ฝ่าบาทคงต้องคิดถึงเรื่องแคว้นอยู่เป็นแน่. จ้าวเจียจึงบอกให้หยุดและตรัสว่าขึนเขายังทำเช่นนั้นอีก ตนจะตัดลิ้นของเขา(หลี่มู่)ออกมาซะ.
 
จากนั้นเขาก็บอกทุกคนให้จดจ่อไปยังการศึกและกล่าวว่าเขาจะสามารถเพลิดเพลินไปความสุขขีนี้ได้นานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาและบอกหลี่มู่ให้จงรักษาเวลาความอภิรมย์ของเขาให้ปลอดภัยไว้ให้ได้.
 
หลี่มู่จึงทูลว่าความตั้งใจตั้งแต่แรกเริ่มของเขาคือการรักษาชาติให้ปลอดภัย. อ๋องเห็นว่าเอิ้นเหยาจะเป็นที่ต่อไป และถามว่าเตรียมพร้อมกันอย่างไร.
 
หลี่มู่กล่าวว่านั้นเป็นสิ่งที่ที่พวกเขาเตรียมไว้ พวกเขาจะแบ่งทัพหวังเจี้ยน/หวนฉี ออกเป็นกึ่งส่วนในศึกนี้.
 
=สัปดาร์หน้าไม่มีหยุด=
 
*เอิ้นเหยา ชื่อนี้ผู้ใช้ reddit: Skytengri ว่า Aluyo = Atsuyo นะครับ แต่ผมไม่รู้จะอ่านออกมายังไงก็เลยออกเป็น เอิ้นเหยาละกัน ซึ่งครั้งก่อนในแผนที่เป็นปราการที่อีกคนเขียน E'yu ซึ่งหวนฉี/หวังเจี้ยนจะตีที่นี่แล้วผ่านไปรวมกับทัพอุดรเพื่อบุกยี่อัน
 
*ชื่อกลุ่มชาวเขาหนาห่าล่า ชื่อกลุ่มนี้เกาหลีเขียนงี้นะครับ 나쟈라족 ส่วนเวลาผมดำ GG translate จีนจะเป็น 納哈拉 Nà hā lā ส่วนคนสรุปแปลอิ้งเป็น Najyara)