ฆ่าอะไรได้ ย่อมไม่เศร้าโศก...
พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
" บุคคลฆ่าความโกรธได้แล้ว จึงนอนเป็นสุข.
ฆ่าความโกรธได้แล้วจึงไม่เศร้าโศก, พราหมณ์ พระอริยเจ้าทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญการฆ่าความโกรธ อันมีรากเป็นพิษ มียอด(สุด) อันคืนคลาย,
เพราะบุคคลนั้นฆ่าความโกรธนั้นได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก."
>>๑๖. เรื่องอักโกสกภารทวาชพราหมณ์ [๒๗๙] กับนางธนัญชานีพราหมณี
.
ไฟเสมอด้วยราคะไม่มี
โทษเสมอด้วยโทสะไม่มี
ทุกข์ทั้งหลายเสมอด้วยขันธ์ไม่มี
สุขอื่นจากความสงบ(นิพพาน) ก็ไม่มี.
ความหิวเป็นโรค(ความเสียบแทง)อย่างยิ่ง
สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง
บัณฑิตทราบเนื้อความนั้นตามความจริงแล้ว (กระทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน) เพราะพระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง.
ลาภทั้งหลายมีความไม่มีโรคเป็นอย่างยิ่ง
ทรัพย์มีความสันโดษเป็นอย่างยิ่ง
ญาติมีความคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง
พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง.
- ธ. ขุ. ๒๕/๔๒/๒๕.
ความสิ้นไปแห่งราคะ,
ความสิ้นไปแห่งโทสะ,
ความสิ้นไปแห่งโมหะ, อันใด ;
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อันนี้แล เราเรียกว่า สัจจะ (เป็นของจริง)
ป.ล.เพราะความสิ้นราคะ โทสะ โมหะ อันเป็นธรรมไม่ดำไม่ขาว
ชื่อว่า “นิพพาน”
บุคคลฆ่าอะไรได้ ย่อมนอนเป็นสุข...
ฆ่าอะไรได้ ย่อมไม่เศร้าโศก...พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
" บุคคลฆ่าความโกรธได้แล้ว จึงนอนเป็นสุข.
ฆ่าความโกรธได้แล้วจึงไม่เศร้าโศก, พราหมณ์ พระอริยเจ้าทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญการฆ่าความโกรธ อันมีรากเป็นพิษ มียอด(สุด) อันคืนคลาย,
เพราะบุคคลนั้นฆ่าความโกรธนั้นได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก."
>>๑๖. เรื่องอักโกสกภารทวาชพราหมณ์ [๒๗๙] กับนางธนัญชานีพราหมณี
.
ไฟเสมอด้วยราคะไม่มี
โทษเสมอด้วยโทสะไม่มี
ทุกข์ทั้งหลายเสมอด้วยขันธ์ไม่มี
สุขอื่นจากความสงบ(นิพพาน) ก็ไม่มี.
ความหิวเป็นโรค(ความเสียบแทง)อย่างยิ่ง
สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง
บัณฑิตทราบเนื้อความนั้นตามความจริงแล้ว (กระทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน) เพราะพระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง.
ลาภทั้งหลายมีความไม่มีโรคเป็นอย่างยิ่ง
ทรัพย์มีความสันโดษเป็นอย่างยิ่ง
ญาติมีความคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง
พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง.
- ธ. ขุ. ๒๕/๔๒/๒๕.
ความสิ้นไปแห่งราคะ,
ความสิ้นไปแห่งโทสะ,
ความสิ้นไปแห่งโมหะ, อันใด ;
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อันนี้แล เราเรียกว่า สัจจะ (เป็นของจริง)
ป.ล.เพราะความสิ้นราคะ โทสะ โมหะ อันเป็นธรรมไม่ดำไม่ขาว
ชื่อว่า “นิพพาน”