คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
คุณเคยถามตัวเองบ้างไหมว่า
3 ปีกว่าที่ผ่านมา พอแล้วไหมคะ กับความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายและจิตใจ
ความสัมพันธ์ที่ใช้ความรุนแรง ทำร้ายร่างกาย คือความสัมพันธ์อะไร?
"เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ดื่มเหล้าไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ขยันทำงานมากๆ ทำอะไรจริงจังเสมอ...."
แต่
"เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆฉันต้องเจ็บตัวเพราะเขาบ่อยๆ... เขาทำร้ายจิตใจฉันด้วยการไปซื้อกินอยู่บ่อยครั้ง
....หรือบางครั้งก็ทำร้ายฉันเพียงเพราะฉันจับได้"
ลองอ่านประโยคที่คุณเล่ามา อีกหลายๆรอบนะคะ
ผู้ชายที่อารมณ์ร้อน เอะอะทำร้ายร่างกาย... แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว
ไม่ได้ทำให้ทั้งหมดที่คุณว่าเขาดี ในเรื่อง 'ไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ขยัน....'
ทั้งหมดเหล่านี้ ไม่ได้ทำให้เขาดูเป็นคนดีไปได้เลย
แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว ก็ถือว่าเป็นคนเลว
แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว ก็ถือว่าไม่ได้ให้เกียรติคุณ
อย่าถามว่า เขารักคุณไหม
เพราะคนรักกัน เขาไม่ทำกันแบบนี้ค่ะ
อย่าคิดว่า เขาตบตีเรา... ไม่เป็นไร.. เพราะเขาก็มีข้อดีอยู่
มันไม่ใช่นะคะ
คิดใหม่ค่ะ
ถามว่า คุณสมควรต้องมาโดนเจ็บตัวบ่อยๆด้วยหรือ?
เคยคิดไหมว่า วันหนึ่งเขาอาจทำคุณถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลหรืออาจเสียชีวิตไปเลยก็ได้
"ฉันยกโทษให้หลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยสำนึกในสิ่งที่ทำสักครั้ง"
การให้อภัยคน มันควรเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคนคนนั้นยอมรับผิด สำนึกในความผิดตน
และพร้อมจะปรับปรุงตัว ไม่ให้ผิดซ้ำสอง หรือ ทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น
คุณให้อภัยเขา ทั้งๆที่คุณก็รู้ว่า การให้อภัยนี้ "ไร้ค่า"
ไม่มีประโยชน์อันใดที่คุณมานั่งยกโทษ แล้วเขาก็เป็นแบบเดิม
แล้วคุณ... ยังจะอยากให้อภัยเขาแบบนี้ไปอีกทำไม?
คุณเป็นคนอดทนเก่งนะคะ....แต่คุณใช้ความอดทนของคุณผิดที่
คุณจะอดทนคบกับผู้ชายแบบนี้ ไปเพื่ออะไร
อย่าเอาคำว่า... 'เริ่มต้นจากไม่มีอะไร.. สู้มาด้วยกัน.. ใช้ชีวิตร่วมกัน..'
อย่าเอาคำเหล่านี้ มายึดติด มาผูกมัดติดตรึงตัวคุณไว้ ไม่ให้ไปไหน
3 ปีกว่า มันก็มากเกินพอแล้ว อย่าเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้
ชีวิตคนเรามีค่า มากเกินกว่าจะให้ใครมาเหยียบย่ำจิตใจกันเล่นๆได้
เดินออกมา มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
อย่าอยู่กับคนที่เขาไม่ได้รักคุณมากพอ ที่จะดูแลหัวใจคุณ
อย่าอยู่กับคนที่เขาเอาแต่ทำร้ายจนคุณบอบช้ำ เห็นคุณเป็นแค่เครื่องมือในการระบายอารมณ์
อย่าอยู่กับคนที่ไม่ซื่อสัตย์ นอกใจนอกกาย ทำร้ายความรู้สึกคุณ เห็นคุณเป็นของตาย
อย่ารักใคร จนลืมรักตัวเอง จนลืมปกป้องตัวเอง จนลืมรักษาเยียวยาจิตใจตัวเอง
ชีวิตทุกชีวิต ตัวเราเองเป็นคนกำหนดเอง
ไม่มีอะไร หรือใครสามารถควบคุมหรือกำหนดเส้นทางเดินเราได้
คุณอายุเท่านี้ มันไม่มีคำว่า สาย ที่คนเราจะเริ่มต้นใหม่
อย่าให้สิ่งที่คุณพิมพ์ในกระทู้นี้ เป็นเพียงแค่การบันทึก
ทำให้มันเป็นจริง โดยการเลือกสิ่งที่ 'ดี' ให้กับชีวิตคุณเอง เลือกให้ตัวคุณมีความสุข
ขอให้คุณเข้มแข็ง และกล้าที่จะเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลง
อย่ากลัวที่จะเดินไปข้างหน้าคนเดียว
ลองคิดและทบทวนดูให้ดีๆค่ะ
3 ปีกว่าที่ผ่านมา พอแล้วไหมคะ กับความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายและจิตใจ
ความสัมพันธ์ที่ใช้ความรุนแรง ทำร้ายร่างกาย คือความสัมพันธ์อะไร?
"เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ดื่มเหล้าไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ขยันทำงานมากๆ ทำอะไรจริงจังเสมอ...."
แต่
"เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆฉันต้องเจ็บตัวเพราะเขาบ่อยๆ... เขาทำร้ายจิตใจฉันด้วยการไปซื้อกินอยู่บ่อยครั้ง
....หรือบางครั้งก็ทำร้ายฉันเพียงเพราะฉันจับได้"
ลองอ่านประโยคที่คุณเล่ามา อีกหลายๆรอบนะคะ
ผู้ชายที่อารมณ์ร้อน เอะอะทำร้ายร่างกาย... แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว
ไม่ได้ทำให้ทั้งหมดที่คุณว่าเขาดี ในเรื่อง 'ไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ขยัน....'
ทั้งหมดเหล่านี้ ไม่ได้ทำให้เขาดูเป็นคนดีไปได้เลย
แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว ก็ถือว่าเป็นคนเลว
แค่เพียงข้อนี้ข้อเดียว ก็ถือว่าไม่ได้ให้เกียรติคุณ
อย่าถามว่า เขารักคุณไหม
เพราะคนรักกัน เขาไม่ทำกันแบบนี้ค่ะ
อย่าคิดว่า เขาตบตีเรา... ไม่เป็นไร.. เพราะเขาก็มีข้อดีอยู่
มันไม่ใช่นะคะ
คิดใหม่ค่ะ
ถามว่า คุณสมควรต้องมาโดนเจ็บตัวบ่อยๆด้วยหรือ?
เคยคิดไหมว่า วันหนึ่งเขาอาจทำคุณถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลหรืออาจเสียชีวิตไปเลยก็ได้
"ฉันยกโทษให้หลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยสำนึกในสิ่งที่ทำสักครั้ง"
การให้อภัยคน มันควรเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคนคนนั้นยอมรับผิด สำนึกในความผิดตน
และพร้อมจะปรับปรุงตัว ไม่ให้ผิดซ้ำสอง หรือ ทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น
คุณให้อภัยเขา ทั้งๆที่คุณก็รู้ว่า การให้อภัยนี้ "ไร้ค่า"
ไม่มีประโยชน์อันใดที่คุณมานั่งยกโทษ แล้วเขาก็เป็นแบบเดิม
แล้วคุณ... ยังจะอยากให้อภัยเขาแบบนี้ไปอีกทำไม?
คุณเป็นคนอดทนเก่งนะคะ....แต่คุณใช้ความอดทนของคุณผิดที่
คุณจะอดทนคบกับผู้ชายแบบนี้ ไปเพื่ออะไร
อย่าเอาคำว่า... 'เริ่มต้นจากไม่มีอะไร.. สู้มาด้วยกัน.. ใช้ชีวิตร่วมกัน..'
อย่าเอาคำเหล่านี้ มายึดติด มาผูกมัดติดตรึงตัวคุณไว้ ไม่ให้ไปไหน
3 ปีกว่า มันก็มากเกินพอแล้ว อย่าเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้
ชีวิตคนเรามีค่า มากเกินกว่าจะให้ใครมาเหยียบย่ำจิตใจกันเล่นๆได้
เดินออกมา มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
อย่าอยู่กับคนที่เขาไม่ได้รักคุณมากพอ ที่จะดูแลหัวใจคุณ
อย่าอยู่กับคนที่เขาเอาแต่ทำร้ายจนคุณบอบช้ำ เห็นคุณเป็นแค่เครื่องมือในการระบายอารมณ์
อย่าอยู่กับคนที่ไม่ซื่อสัตย์ นอกใจนอกกาย ทำร้ายความรู้สึกคุณ เห็นคุณเป็นของตาย
อย่ารักใคร จนลืมรักตัวเอง จนลืมปกป้องตัวเอง จนลืมรักษาเยียวยาจิตใจตัวเอง
ชีวิตทุกชีวิต ตัวเราเองเป็นคนกำหนดเอง
ไม่มีอะไร หรือใครสามารถควบคุมหรือกำหนดเส้นทางเดินเราได้
คุณอายุเท่านี้ มันไม่มีคำว่า สาย ที่คนเราจะเริ่มต้นใหม่
อย่าให้สิ่งที่คุณพิมพ์ในกระทู้นี้ เป็นเพียงแค่การบันทึก
ทำให้มันเป็นจริง โดยการเลือกสิ่งที่ 'ดี' ให้กับชีวิตคุณเอง เลือกให้ตัวคุณมีความสุข
ขอให้คุณเข้มแข็ง และกล้าที่จะเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลง
อย่ากลัวที่จะเดินไปข้างหน้าคนเดียว
ลองคิดและทบทวนดูให้ดีๆค่ะ
แสดงความคิดเห็น
บันทึกชีวิตในวัย 26 ย่าง 27 ของฉัน
“แต่ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้เสมอไป”
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา 3 ปีกว่า เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆฉันต้องเจ็บตัวเพราะเขาบ่อยๆ แต่ไม่ใช่ว่าฉันอยู่เฉยๆให้เขาทำร้ายฉันฝ่ายเดียว ฉันก็มีตอบโต้บ้าง แต่แรงหญิงก็ไม่สู้แรงชาย ไม่เพียงเท่านั้น เขาทำร้ายจิตใจฉันด้วยการไปซื้อกินอยู่บ่อยครั้ง พอจับได้ก็บอกจะไม่ทำอีก หรือบางครั้งก็ทำร้ายฉันเพียงเพราะฉันจับได้ ฉันยกโทษให้หลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยสำนึกในสิ่งที่ทำสักครั้ง ฉันเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยมากๆฉันจะเดินต่อไปยังไงดี ฉันแทบจะไม่ไหวแล้ว ไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี