มีบางคนที่แปลก ที่ให้โอกาสสำหรับคนที่ทำร้ายจิตใจเราได้บ่อยๆครั้งและพร้อมที่จะมอบโอกาส มอบคำๆนี้ให้เสมอๆไม่ว่าความผิดนั้นจะร้ายแรงเพียงใดเขาก็พร้อมที่จะให้อภัยและเริ่มต้นใหม่ได้เสมอเพียงเพราะคำว่า ”รัก” คำเดียว  แต่!!..ทำไม? โชคดีแค่ไหนอุตส่าห์ได้เจอคนรักแบบนี้ เขาผู้นั้นจึงไม่เห็นคุณค่าของคำนี้ หนำซ้ำกลับกระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยที่มองไม่เห็นคุณค่าจากคำว่า “โอกาส” เลย แต่เขาก็ยังได้รับโอกาสอยู่บ่อยครั้ง คำว่า รัก มันช่างอยู่เหนือเหตุผลใดๆ

และก็แปลกสำหรับบางคนที่สำนึกผิดกับการกระทำที่พลั้งพลาดและอ้อนวอนขอโอกาส พยายามทำตัวใหม่เป็นคนที่ดีมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆสุดท้ายแล้ว ก็ไม่เหลือแม้กระทั่งคำว่า โอกาสไว้ให้เลย ไม่มีใครอยากทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่มีใครอยากเป็นคนเลวไปตลอด ความคิดแบบนี้สำหรับคนที่สำนึกผิดแล้วอยากกลับตัวกลับใจเป็นคนใหม่ที่ดีอย่างจริงใจจริงจังและมุ่งมั่น แต่ทำไมโอกาสกลับไม่มีไว้ให้สำหรับคนแบบนี้คะ
คำตอบที่ได้ยินจากคนที่เราอ้อนวอนขอโอกาส ก็คือ โอกาสไม่ได้มีไว้ให้สำหรับคนเก่า เพราะฉันนั้นได้รับความเจ็บปวดและฝังใจกับสิ่งที่เธอกระทำที่ไม่มีวันลบออกไปจากความทรงจำได้ ถ้าฉันให้โอกาส เธอจะเป็นทั้ง อดีต และ ปัจจุบัน ที่ตอกย้ำใจของฉันไปตลอดชีวิต รักมาก ก็ เจ็บมาก และลืมยาก  ถ้าอยากได้โอกาสควรไปเริ่มกับคนใหม่ๆ
สุดท้ายแล้ว ความรัก ความหมายของคำๆนี้คืออะไรคะ สำหรับคนบางคน อยู่เหนือเหตุผลแต่สำหรับคนบางคนมีเหตุผลมาคั่นกลาง
คิดแล้ว ฟ้าดินช่างลำเอียง หรือ ตัวเราเองนี่แหละที่ไม่ควรทำผิดตั้งแต่แรก คงจะเป็นความหมายข้างหลัง เพราะ ฟ้าดินคงไม่เกี่ยวอะไร คนที่ผิดคือตัวเราเองเลือกที่จะทำมันเองตั้งแต่แรก
เจ็บปวดเหลือเกิน ทรมานไปทั้งร่างกายและจิตใจ กลายเป็นคนนั่งเกลียดตัวเองโทษตัวเองทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่จะไม่ร้องไห้กับการกระทำของตัวเอง ให้ทำให้ตายอย่างไรเขาก็ไม่กลับมาหรือต่อให้ตายไปจากโลกนี้เขาก็ไม่กลับมา