ดิฉันไปเรียนปริญญาโทและเลื่อนตำแหน่งตามที่หมอดูคนนั้นพูดจริงๆ งานหนักขึ้นตามลำดับ งานหัวหน้าต่างประเทศสนุกจะตาย มีครูฝรั่งหลายชาติอยู่ในอาณัติ อังกฤษ อเมริกัน จีน ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ กระทั่งอินเดีย (เอามาสอนคณิตศาสตร์ค่ะ) อ้อ..มีโรมาเนียด้วย ไอ้หมอนี่น่ารัก ชอบกินข้าวสวยกับต้นหอม ชอบแสตมป์ไทย ทำงานได้ไม่นานดิฉันก็อัปเปหิออกไปเพราะเมียชาวไทยจุ้นจ้านนัก คุณสามีได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บริหารระดับสูงของไปรษณีย์ไทย มีรถประจำตำแหน่งให้ใช้เป็นฟอร์จูนเน่อร์ และรถตู้อีกหนึ่งคันพร้อมน้ำมันและคนขับ เราต่างก็ทำงานให้ดีที่สุดใกล้เกษียณทุกอย่างต้องงดงาม ไม่ใช่เกษียณออกไปแล้วศพไม่สวย..
.วันหนึ่งดิฉันเจอเมียไอ้ช้างน้อยโดยบังเอิญ น้องสะใภ้เล่าว่าไอ้ช้างน้อยเป็นเนื้องอกในสมอง ผ่าตัดสองครั้งแล้วและยังไม่ดีขึ้น ใจนึกถึงหมอดูคนนั้นขึ้นมาจากคนไม่เชื่อหมอดู ผีเข้า เจ้าทรง เป็นอันนิ่งงันไปเลย กลับมาเล่าให้ลูกสาวฟัง นางบอกว่าไม่มี ไม่ใช่ ไม่เชื่อหมอดูไม่เกี่ยวกัน
แล้วก็มีเหตุบังเอิญให้คนสองคนนี้ต้องไปนอนโรงพยาบาลเดียวกัน ลูกเราท้องเสียรุนแรงดิฉันไปเฝ้าหนึ่งคืนเดินไปที่ห้องอาหารสายตาก็พลันไปพบแม่เลี้ยงกับลูกชายนั่งทานอาหารอยู่ ไอ้ช้างน้อยนั่งรถเข็น โกนศรีษะซึ่งมีรอยแผลผ่าตัด และดูเหมือนเขาต้องป้อนอาหารให้ลูก ดิฉันไม่มีอารมณ์จะสะใจได้แต่รีบเดินเลี่ยงๆไปไม่ให้ต้องพบเจอกัน ไม่อยากทักทาย นึกในใจคงมีเงินแหละ รพ.เอกชนไม่ใช่ราคาถูกๆ ลูกเรานอนหนึ่งคืน 24 ชั่วโมงจ่ายไปหมื่นสอง สองปีต่อมาได้ข่าวว่าแม่เลี้ยงขายคอนโด เพื่อมารักษาลูกชายที่โรคร้ายยังไม่หายไป ไอ้ช้างน้อยต้องนอนติดเตียงและมีข่าวขอเงินบริจาคจากเพื่อนๆ
ข่าวขอเงินบริจาคและทุกข่าว ดิฉันเช็กข่าวด้วยตนเองจะได้รู้ว่ากรรม...เขาทำงานอย่างไรบ้าง
ดิฉันไปเยี่ยมช้างน้อยครั้งเดียว ไปเพื่อจะได้เห็นกับตาว่าแม่เลี้ยงเขาแข็งแรงมาก ยกตัวลูกชายทำสะอาดได้ จับนั่งจับนอนได้อย่างกระฉับกระเฉง ทั้งๆที่มีอายุแล้ว ดิฉันทันได้เห็นไอ้ช้างน้อยกรี๊ดเสียงร้อง แขนขาชักเกร็ง แม่เลี้ยงประคองหน้าลูกชายอย่างเบามือพลางปลอบ ไม่เป็นไรนะลูก
คนเป็นแม่น้ำตาไหลพรากคงสงสารลูกจับใจ
นึกถึงตุ๊กตากระดาษกับคำสาปแช่งของดิฉันไหมคะ (กลับไปอ่านตอนที่6)
" รัชนีกร "
หลากหลายในใจคน ตอนที่ 9
.วันหนึ่งดิฉันเจอเมียไอ้ช้างน้อยโดยบังเอิญ น้องสะใภ้เล่าว่าไอ้ช้างน้อยเป็นเนื้องอกในสมอง ผ่าตัดสองครั้งแล้วและยังไม่ดีขึ้น ใจนึกถึงหมอดูคนนั้นขึ้นมาจากคนไม่เชื่อหมอดู ผีเข้า เจ้าทรง เป็นอันนิ่งงันไปเลย กลับมาเล่าให้ลูกสาวฟัง นางบอกว่าไม่มี ไม่ใช่ ไม่เชื่อหมอดูไม่เกี่ยวกัน
แล้วก็มีเหตุบังเอิญให้คนสองคนนี้ต้องไปนอนโรงพยาบาลเดียวกัน ลูกเราท้องเสียรุนแรงดิฉันไปเฝ้าหนึ่งคืนเดินไปที่ห้องอาหารสายตาก็พลันไปพบแม่เลี้ยงกับลูกชายนั่งทานอาหารอยู่ ไอ้ช้างน้อยนั่งรถเข็น โกนศรีษะซึ่งมีรอยแผลผ่าตัด และดูเหมือนเขาต้องป้อนอาหารให้ลูก ดิฉันไม่มีอารมณ์จะสะใจได้แต่รีบเดินเลี่ยงๆไปไม่ให้ต้องพบเจอกัน ไม่อยากทักทาย นึกในใจคงมีเงินแหละ รพ.เอกชนไม่ใช่ราคาถูกๆ ลูกเรานอนหนึ่งคืน 24 ชั่วโมงจ่ายไปหมื่นสอง สองปีต่อมาได้ข่าวว่าแม่เลี้ยงขายคอนโด เพื่อมารักษาลูกชายที่โรคร้ายยังไม่หายไป ไอ้ช้างน้อยต้องนอนติดเตียงและมีข่าวขอเงินบริจาคจากเพื่อนๆ
ข่าวขอเงินบริจาคและทุกข่าว ดิฉันเช็กข่าวด้วยตนเองจะได้รู้ว่ากรรม...เขาทำงานอย่างไรบ้าง
ดิฉันไปเยี่ยมช้างน้อยครั้งเดียว ไปเพื่อจะได้เห็นกับตาว่าแม่เลี้ยงเขาแข็งแรงมาก ยกตัวลูกชายทำสะอาดได้ จับนั่งจับนอนได้อย่างกระฉับกระเฉง ทั้งๆที่มีอายุแล้ว ดิฉันทันได้เห็นไอ้ช้างน้อยกรี๊ดเสียงร้อง แขนขาชักเกร็ง แม่เลี้ยงประคองหน้าลูกชายอย่างเบามือพลางปลอบ ไม่เป็นไรนะลูก
คนเป็นแม่น้ำตาไหลพรากคงสงสารลูกจับใจ
นึกถึงตุ๊กตากระดาษกับคำสาปแช่งของดิฉันไหมคะ (กลับไปอ่านตอนที่6)
" รัชนีกร "