สวัสดีค่ะ ถ้าแท็กผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ พึ่งใช้ครั้งแรกเลย
ตามหัวข้อเลยค่ะ "รู้สึกว่าตัวเองเริ่มไร้ความรู้สึก"
แต่ก่อนเวลารู้สึกเศร้าก็จะมีน้ำตา ร้องไห้ เสียใจ มีความสุขก็หัวเราะ ยิ้ม แสดงออกไปตามในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นหรือรู้สึกอยู่ แต่ช่วงนี้เริ่มรส.ว่าตัวเองแปลกๆ เวลาเจอเรื่องที่สะเทือนต่อจิตใจ หรือความคิด เราเครียดเราคิดมากนะคะแต่ทุกครั้งเวลาได้ร้องไห้อาการมันจะค่อยๆดีขึ้นเอง แค่ให้เวลากับมัน แต่ตอนนี้แค่จะมีน้ำตาซักเม็ดยังยากเลยค่ะ มันรู้สึกอึดอัด รู้สึกงง ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร อยากร้องไห้ออกมาให้มันจบๆไป แต่กลายเป็นว่า มานั่งเงียบอยู่คนเดียว ไม่อยากพูด เวลามีคนคนมาชวนคุยตลกด้วยเราก็แค่ยิ้มแห้งๆไปให้ เราไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังมีความสุข หรือเสียใจอยู่เลย แต่บางเวลามันก็จะกลับมาเป็นเราปกติ เวลาที่ไม่มีเรื่องให้คิดมาก
แล้วก็ ทุกครั้งที่เราไม่มีที่ระบาย หรือคนรับฟังเราจะชอบทำร้ายตัวเอง มันก็อธิบายยากอยู่นะคะ5555 แต่มันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นจริงๆค่ะ มันเหมือนเราได้ปลดปล่อยพลังร้ายๆออกไปจากความคิดเลย มันเจ็บมั้ย มันไม่เจ็บ แต่มันรู้สึกดีมากกว่าเจ็บ ยังไม่ได้มีความรู้สึกว่าอยากตายนะคะ รู้แค่ว่าต้องมีชีวิตต่อไปเรื่อยๆก่อน แต่ทางที่จะระบายอารมณ์ได้ เหมือนมันต้องแรกความเจ็บปวดทางจิตใจ กับความเจ็บปวดทางกาย มันเป็นฟีลที่นิ่งๆ เงียบๆ แต่มันดีอ่ะค่ะ
แต่ลึกๆก็รู้สึกอยากกอดใครซักคน แค่กอดจริงๆค่ะ มันคงเป็นอะไรที่ดีมาก อย่าพึ่งมองว่าเราบ้านะ55555
ช่วงนี้ทำจนแขนตัวเองเริ่มช้ำๆแล้วด้วยค่ะ อยากทราบว่าตัวเองเป็นอะไร
รู้สึกว่าตัวเองเริ่มไร้ความรู้สึก
ตามหัวข้อเลยค่ะ "รู้สึกว่าตัวเองเริ่มไร้ความรู้สึก"
แต่ก่อนเวลารู้สึกเศร้าก็จะมีน้ำตา ร้องไห้ เสียใจ มีความสุขก็หัวเราะ ยิ้ม แสดงออกไปตามในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นหรือรู้สึกอยู่ แต่ช่วงนี้เริ่มรส.ว่าตัวเองแปลกๆ เวลาเจอเรื่องที่สะเทือนต่อจิตใจ หรือความคิด เราเครียดเราคิดมากนะคะแต่ทุกครั้งเวลาได้ร้องไห้อาการมันจะค่อยๆดีขึ้นเอง แค่ให้เวลากับมัน แต่ตอนนี้แค่จะมีน้ำตาซักเม็ดยังยากเลยค่ะ มันรู้สึกอึดอัด รู้สึกงง ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร อยากร้องไห้ออกมาให้มันจบๆไป แต่กลายเป็นว่า มานั่งเงียบอยู่คนเดียว ไม่อยากพูด เวลามีคนคนมาชวนคุยตลกด้วยเราก็แค่ยิ้มแห้งๆไปให้ เราไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังมีความสุข หรือเสียใจอยู่เลย แต่บางเวลามันก็จะกลับมาเป็นเราปกติ เวลาที่ไม่มีเรื่องให้คิดมาก
แล้วก็ ทุกครั้งที่เราไม่มีที่ระบาย หรือคนรับฟังเราจะชอบทำร้ายตัวเอง มันก็อธิบายยากอยู่นะคะ5555 แต่มันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นจริงๆค่ะ มันเหมือนเราได้ปลดปล่อยพลังร้ายๆออกไปจากความคิดเลย มันเจ็บมั้ย มันไม่เจ็บ แต่มันรู้สึกดีมากกว่าเจ็บ ยังไม่ได้มีความรู้สึกว่าอยากตายนะคะ รู้แค่ว่าต้องมีชีวิตต่อไปเรื่อยๆก่อน แต่ทางที่จะระบายอารมณ์ได้ เหมือนมันต้องแรกความเจ็บปวดทางจิตใจ กับความเจ็บปวดทางกาย มันเป็นฟีลที่นิ่งๆ เงียบๆ แต่มันดีอ่ะค่ะ
แต่ลึกๆก็รู้สึกอยากกอดใครซักคน แค่กอดจริงๆค่ะ มันคงเป็นอะไรที่ดีมาก อย่าพึ่งมองว่าเราบ้านะ55555
ช่วงนี้ทำจนแขนตัวเองเริ่มช้ำๆแล้วด้วยค่ะ อยากทราบว่าตัวเองเป็นอะไร