ในขณะที่ฉันกำลังร้องไห้....น้ำตาได้ทำร้ายจิตใจของลูกไปด้วย

        ฉันนอนน้ำตาไหลน้อยใจสามีที่ไม่มีเวลาให้ ลูกสาวตัวน้อยวัย 2 ขวบนอนกินนมอยู่ ทำท่าจะหลับ หันหน้ามามองเห็นน้ำตาของฉัน เค้าปล่อยขวดนมลุกขึ้นมานั่งมองหน้าฉันอยู่นาน ตอนนั้นฉันยังคงน้ำตาไหลอยู่โดยไม่ได้มองเข้าไปที่ดวงตาของลูก จนเค้าเข้ามากอด เด็กน้อยเริ่มตาแดง มีน้ำตาหยดใส ๆ เอ่อล้นในตาทั้งสองข้าง ฉันรู้สึกได้ถึงเสียงสะอื้นเบา ๆ ของเค้า วูบนั้นเองฉันเช็ดน้ำตาออกจากหน้า และมองหน้าเค้า น้ำตาของลูกสาวตัวน้อยยังไหลเป็นทาง ฉันทำให้ลูกต้องเสียใจไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฉันรู้สึกผิดที่เป็นแม่ที่ไม่มีความอดทนเอาซะเลย ลูกสัมผัสได้ถึงความเสียใจ เศร้าโศกของผู้เป็นแม่ได้มากขนาดนี้เชียวหรือ ทั้ง ๆ ที่เค้าเพิ่งจะ 2 ขวบเอง ซึ่งปกติแล้วถ้าลูกร้องไห้ต้องร้องเสียงดังลั่นบ้าน แต่ครั้งนี้เค้าเพียงสะอื้นเบา ๆ แต่มันเหมือนเสียงสะอื้นที่จะดังก้องเข้ามาในหัวใจของฉันตลอดเวลาพร้อมกับความรู้สึกผิด เราสองคนเช็ดน้ำตาให้กัน ฉันกอดเค้าเอาไว้ในอ้อมอกและสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้ให้ลูกต้องเสียใจอีก จะเข้มแข็งให้มากเท่าที่แม่คนนี้จะทำได้...แม่สัญญา....