ตอนนี้ผมโดนกดดันออกจากงานแล้วครับ
ผมเคยนึกว่าสิ่งที่ผมทำตลอดจะนำเส้นทางชีวิตไปทางที่ดีกว่านี้ได้
ที่ผ่านมาผมทำผลงานให้องค์กรได้ดี เป็นที่ประจักษ์ของหัวหน้า
เป็นที่ประจักษ์ต่อเพื่อนร่วมงาน และทุกคนที่พบเห็น
เพื่อนร่วมงานก็ค่อนข้างรักใคร่ เพราะช่วยเหลืออยู่เสมอ
ส่วนตัวผมศึกษาความรู้ใหม่ๆจากต่างประเทศอยู่เสมอ นำมาประยุกต์ใช้
ตรวจสอบว่าสามารถพัฒนาศักยภาพได้จริง และงานประจำตัวเองก็ทำได้ดี
งานต่อสังคมก็ทำไม่เคยขาด ซึ่งไม่ว่างานไหนก็ไม่ยอมต่อการคดโกง
เพราะท้ายที่สุดคนรับไป หากไม่ประเทศก็ประชาชนคนไทยทั้งนั้น
เรื่องพ่อแม่ก็ดูแลดี ไม่มีปัญหา เพราะสามารถจัดสรรค์เวลาได้ดี
ด้วยข้อดีเหล่านี้ก็มีคนรักใคร่มาก มีผู้ใหญ่เอาลูกเอาหลานมาคุย
อยากให้เรียนเก่ง ทำงานเก่ง ทำดีต่อผู้อื่น และรักครอบครัวเช่นเดียวกัน
หลายคำถามที่เด็กๆถามตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ให้ทัศนที่ดี
ต่อคนรุ่นหลักให้เก็บเอาไปใช้ได้
ปัญหาหนึ่งที่ผมมักพูดถึง คือ คนดีสอนกันให้อดทน
คนดีเป็นผู้ให้อภัย และคนดีทำตามหลักการและกฎเกณฑ์
ซึ่งเหล่านี้ไม่ได้เอื่อต่อการต่อสู้กับเหล่าคนที่เอาเปรียบเลย
พอผมจะต่อสู้หรือโต้แย้งสิ่งที่ไม่ถูก คนดีก็ก้มหน้าหลบกันหมด
พอผมโดนกดดันสู้ไม่ได้ คนดีก็ก้มหน้าหลบกันหมด
แม้ผมจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ คนดีก็นิ่งเงียบกันเช่นเคย
เราเคยนั่งคุยกันเบื้องหลังนะ ก็พบว่าทุกคนมักคิดว่า
เดี๋ยวพวกคนเอาเปรียบหรือคดโกงก็จะได้รับกรรมไปเองสักวัน
หรือ ทำดีไม่ต้องคิด จงทำต่อไป เหล่านี้ล้วนไม่จริงเลยสักอย่าง
ตั้งแต่ผมทำงานมี คนไม่ดีที่เอาเปรียบคดโกง ร่ำรวยและเสพสุข
ไม่เห็นจะได้รับผลอะไรเลย อันนี้ผมเห็นมาเยอะแล้ว
หากคุณบอกลับหลังเขาเครียด ไม่สบายใจ หรืออะไรก็ตาม นั่นคุณคิด
เพียงเพื่อความสบายใจของคุณเอง หรือคิดเพื่อรองรับความเชื่อของคุณเอง
แต่คนดีๆนี่สิลำบากอยู่จริงๆให้เห็น ลำบากทั้งกายทั้งใจเลย
สุดท้าย ผมเข้าใจนะ สังคมบางยุคที่มีแต่คนดี คนทำดีก็มีแต่เกื้อกูลกัน
แต่ในสังคมบางยุคที่คนไม่ดีมาก คนทำดีมีแต่จะโชคร้ายและลำบาก
หากสังคมที่อยู่ ทำดีไม่ได้จริงๆ หากทำแล้วจะเสียอนาคต ก็อย่าเพิ่งทำ
แต่อย่างน้อยก็ควรกล้าสนับสนุนคนดี ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ตามกำลัง
ไม่เช่นนั้นความดีก็ย่อมหมดไปจากสังคม
ชีวิตผมก็ทำดีเท่าที่ทำได้แล้วครับ ที่เหลือก็คงต้องใช้ชีวิตให้พอเพียง
เพื่อเงินที่เก็บจะมีเพียงพอ ถามว่าผมเศร้ากับชีวิตผมไหม ผมเศร้า
ผมแค้นคนที่เอาเปรียบทำร้ายผมไหม ตอบตรงๆผมแค้น
ทุกวันผมเห็นพวกเขาร่ำรวย ก้าวหน้า และได้ดีขึ้นเรื่อยๆ
ผมก็ปฏิบัติธรรมนะครับ แต่ก็เท่าที่ได้ เรือเล็กๆก็สู้คลื่นมหาสมุทรได้ยาก
ผมสงสารพ่อแม่และคนที่ผมรัก ที่ชีวิตผมต้องจบออกมาในแนวนี้
จริงๆอยากขอโทษที่ท่านต้องเลี้ยงดูมาหลายปี แต่ผมไม่ประสบความสำเร็จ
พวกท่านและทุกคนคงต้องลำบากไปอีกนานเลย
ยิ่งช่วงนี้วิกฤติเศรษฐกิจอีกด้วย แต่ผมจะไม่ให้ต้องถึงจุดนั้นแน่นอน
ขอขอบคุณทุกคำตอบและกำลังใจในกระทู้เก่าๆเสมอมาครับ
ใครอ่านผมไม่ได้เรียกร้องเงินนะครับ แค่อยากสรุปบทเรียนเฉยๆ
เรื่องกรอบความคิดคนดีที่อาจทำให้สังคมคนดีลำบาก ควรแก้ไขให้ดีขึ้น
กระทู้สุดท้ายละกัน
ผมเคยนึกว่าสิ่งที่ผมทำตลอดจะนำเส้นทางชีวิตไปทางที่ดีกว่านี้ได้
ที่ผ่านมาผมทำผลงานให้องค์กรได้ดี เป็นที่ประจักษ์ของหัวหน้า
เป็นที่ประจักษ์ต่อเพื่อนร่วมงาน และทุกคนที่พบเห็น
เพื่อนร่วมงานก็ค่อนข้างรักใคร่ เพราะช่วยเหลืออยู่เสมอ
ส่วนตัวผมศึกษาความรู้ใหม่ๆจากต่างประเทศอยู่เสมอ นำมาประยุกต์ใช้
ตรวจสอบว่าสามารถพัฒนาศักยภาพได้จริง และงานประจำตัวเองก็ทำได้ดี
งานต่อสังคมก็ทำไม่เคยขาด ซึ่งไม่ว่างานไหนก็ไม่ยอมต่อการคดโกง
เพราะท้ายที่สุดคนรับไป หากไม่ประเทศก็ประชาชนคนไทยทั้งนั้น
เรื่องพ่อแม่ก็ดูแลดี ไม่มีปัญหา เพราะสามารถจัดสรรค์เวลาได้ดี
ด้วยข้อดีเหล่านี้ก็มีคนรักใคร่มาก มีผู้ใหญ่เอาลูกเอาหลานมาคุย
อยากให้เรียนเก่ง ทำงานเก่ง ทำดีต่อผู้อื่น และรักครอบครัวเช่นเดียวกัน
หลายคำถามที่เด็กๆถามตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ให้ทัศนที่ดี
ต่อคนรุ่นหลักให้เก็บเอาไปใช้ได้
ปัญหาหนึ่งที่ผมมักพูดถึง คือ คนดีสอนกันให้อดทน
คนดีเป็นผู้ให้อภัย และคนดีทำตามหลักการและกฎเกณฑ์
ซึ่งเหล่านี้ไม่ได้เอื่อต่อการต่อสู้กับเหล่าคนที่เอาเปรียบเลย
พอผมจะต่อสู้หรือโต้แย้งสิ่งที่ไม่ถูก คนดีก็ก้มหน้าหลบกันหมด
พอผมโดนกดดันสู้ไม่ได้ คนดีก็ก้มหน้าหลบกันหมด
แม้ผมจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ คนดีก็นิ่งเงียบกันเช่นเคย
เราเคยนั่งคุยกันเบื้องหลังนะ ก็พบว่าทุกคนมักคิดว่า
เดี๋ยวพวกคนเอาเปรียบหรือคดโกงก็จะได้รับกรรมไปเองสักวัน
หรือ ทำดีไม่ต้องคิด จงทำต่อไป เหล่านี้ล้วนไม่จริงเลยสักอย่าง
ตั้งแต่ผมทำงานมี คนไม่ดีที่เอาเปรียบคดโกง ร่ำรวยและเสพสุข
ไม่เห็นจะได้รับผลอะไรเลย อันนี้ผมเห็นมาเยอะแล้ว
หากคุณบอกลับหลังเขาเครียด ไม่สบายใจ หรืออะไรก็ตาม นั่นคุณคิด
เพียงเพื่อความสบายใจของคุณเอง หรือคิดเพื่อรองรับความเชื่อของคุณเอง
แต่คนดีๆนี่สิลำบากอยู่จริงๆให้เห็น ลำบากทั้งกายทั้งใจเลย
สุดท้าย ผมเข้าใจนะ สังคมบางยุคที่มีแต่คนดี คนทำดีก็มีแต่เกื้อกูลกัน
แต่ในสังคมบางยุคที่คนไม่ดีมาก คนทำดีมีแต่จะโชคร้ายและลำบาก
หากสังคมที่อยู่ ทำดีไม่ได้จริงๆ หากทำแล้วจะเสียอนาคต ก็อย่าเพิ่งทำ
แต่อย่างน้อยก็ควรกล้าสนับสนุนคนดี ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ตามกำลัง
ไม่เช่นนั้นความดีก็ย่อมหมดไปจากสังคม
ชีวิตผมก็ทำดีเท่าที่ทำได้แล้วครับ ที่เหลือก็คงต้องใช้ชีวิตให้พอเพียง
เพื่อเงินที่เก็บจะมีเพียงพอ ถามว่าผมเศร้ากับชีวิตผมไหม ผมเศร้า
ผมแค้นคนที่เอาเปรียบทำร้ายผมไหม ตอบตรงๆผมแค้น
ทุกวันผมเห็นพวกเขาร่ำรวย ก้าวหน้า และได้ดีขึ้นเรื่อยๆ
ผมก็ปฏิบัติธรรมนะครับ แต่ก็เท่าที่ได้ เรือเล็กๆก็สู้คลื่นมหาสมุทรได้ยาก
ผมสงสารพ่อแม่และคนที่ผมรัก ที่ชีวิตผมต้องจบออกมาในแนวนี้
จริงๆอยากขอโทษที่ท่านต้องเลี้ยงดูมาหลายปี แต่ผมไม่ประสบความสำเร็จ
พวกท่านและทุกคนคงต้องลำบากไปอีกนานเลย
ยิ่งช่วงนี้วิกฤติเศรษฐกิจอีกด้วย แต่ผมจะไม่ให้ต้องถึงจุดนั้นแน่นอน
ขอขอบคุณทุกคำตอบและกำลังใจในกระทู้เก่าๆเสมอมาครับ
ใครอ่านผมไม่ได้เรียกร้องเงินนะครับ แค่อยากสรุปบทเรียนเฉยๆ
เรื่องกรอบความคิดคนดีที่อาจทำให้สังคมคนดีลำบาก ควรแก้ไขให้ดีขึ้น