เนื่องจาก ต้องทำงานร่วมกันกับรุ่นน้อง
ในการดูแลcovid 19
ที่อายุห่างกันประมาณ 6 ปี
ทำร่วมกันมาสามเดือนละ
ไม่เคยเกิดปัญหา

จนตอนนี้พอผู้ป่วยมากขึ้น งานเยอะขึ้น
เกิดปัญหาคือ 

1.งานเริ่ม7โมง
ปกติรับคนไข้เลย  
น้องก็จะขอกินข้าวก่อนในเวลางานตอนนั้น
เราก็แนะนำไป ควรกินมาก่อนทำงาน
เพราะน้องใช้เวลางานกินข้าว มันไม่ถูกต้อง
เพราะเราก็ทำ น้องก็จะบอกไม่ทัน
ทั้งที่น้องอยู่หอ รพ. มีรถรับ ส่ง
ไม่ต้องตื่นเช้ามาทำงานเองแบบเรา
เรายังจัดการตัวเองกินข้าวเช้ามาได้
เราจะมาเปิดแผนกให้ทุกวันเวลาเราทำงาน
น้องเราจะมาตรงเวลาตลอด เดินเข้าแผนกเจ็ดโมง เราก็ไม่เคยบ่นนะ
 เพราะถือว่า ยังไม่ถึงเวลางาน 

2.ช่วงเวลาที่น้องทำงานไม่ทัน 
ชอบบ่นยุ่ง
ทั้งที่เราบอกว่าไม่ต้องรีบ ค่อยๆทำได้ 
**แต่ก่อนเราทำคนเดียวมาก่อน
 ก็ทำได้ปกติ ไม่ได้มีปัญหา
ทั้งรับคนไข้ และซักประวัติไปด้วยกัน**
ก่อนมีน้องร่วมทีม

3.พอถามจะให้ความช่วยเหลือเรื่องงานซักประวัติคนไข้
ก็บอก ไม่เป็นไร ขอทำเอง
แต่เอาไปบอกหัวหน้าแทน
ว่ายุ่งมาก ทำงานไม่ไหว
มันเลยไม่เข้าใจตรง
ทั้งที่เราเสนอให้น้องมาแทนงานเรา
เราจะไปทำแทนเอง
ถามแบบนี้หลายรอบมาก
แบบสามารถทำได้จริงๆ 
เราเลยตัดสินใจบอกหัวหน้าตามตรงว่า
คิดว่าวิธีนี้เวิค มันน่าจะโอเคกว่า
แต่น้องบอก น้องไม่สามารถทำตำแหน่งเราได้
ทั้งที่วันที่หยุด
 น้องก็ทำตำแหน่งนั้นที่เราทำอยู่แล้ว 
และน้องจะชอบช่วยงานคนอื่น
ซึ่งเรามองว่าเป็นข้อดี มีน้ำใจนะ
แต่งานที่น้องทำยังไม่คอมพลีท
 ก็จะไปช่วยคนอื่น ทั้งที่ตำแหน่งอื่นคนเพียงพอแล้ว
เราเลยตัดสินใจแนะนำตรงๆว่า 
อยากช่วยคนอื่นได้ 
แต่งานเรามันต้องเสร็จก่อน
น้องก็พยักหน้าแค่นั้น

ป.ล.งานเรา คือ รับคนไข้เข้าแผนก
ดีลงานแผนกอื่น  
งานน้อง คือ การซักประวัติคนไข้ทั่วไป
ในเวลาปกติ ที่ทำงานแบบ มีเรากับน้อง 
วันนี้เลยตัดสินใจคุยกัน
ให้ทางเลือกคือ ถ้าวันไหน ไม่ไหว
เหนื่อยมากเกินไป ให้บอกก่อนตอนเช้า
เราจะสลับตำแหน่งตอนหน้างานเลย 
พอจะมีวิธีแนะนำเพิ่มเติมมั้ยย
เพื่อให้งานราบรื่นได้

-วันไหนงานหนัก น้องทำงานไม่ไหว
ขอลงเวรเร็ว ไปพัก เราก็ไม่เคยมีปัญหา
อยู่เวรแทนให้ตลอด

-ตอนน้องทำงานพลาด
เราก็รับแทนตลอดที่ผ่านมา

แต่รู้สึกไม่เข้าใจ สิ่งที่น้องทำกับเราเลย
มันเสียความรู้สึกมาก