เคยเป็นมั้ยไม่ว่าเราจะขออะไรไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องน้อยแค่ไหนแต่ถ้าเราโดนปฏิเสธมาตลอดจนกลายเป็นว่าเราไม่กล้าขออะไรอีกเลยจนทำให้เราคิดมากไปเองอัดอั้นใจไม่กล้าพูดออกไปจนทรมานได้แต่มานั่งร้องไห้เสียใจคนเดียว.....

เราเป็นคนหนึ่งที่เติบโตมาโดยโดนปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากทำ อยากได้ จนตัวเองไม่รู้ว่าอยากได้อะไรไม่อยากได้อะไรแต่ถ้าอยากได้ก็ไม่กล้าพูดกล้าขอออกมาเพราะกลัวว่าจะโดนปฏิเสธเพราะการโดนปฏิเสธมาเกือบทั้งชีวิตจากครอบครัวหรือคำพูดที่ตอบตกลงแต่ไม่เคยทำตามหรือทำได้เลยสักครั้งจนตอนนี้เรากลับไม่กล้าพูดขออะไรต้องการอะไรอยากได้อะไรได้เลยได้แต่มานั่งร้องไห้กับตัวเองคนเดียวตลอด พยายามกล้าที่จะพูดออกมาแต่เรื่องอดีตที่เคยโดนปฏิเสธมันยิ่งถลำลึกเข้ามาใจหัวและในใจมากเท่านั้นได้แจ่ปิดกั้นตัวเองแสร้งทำว่าไม่ได้ต้องการอะไร....เราควรจะออกจากความรู้สึกนี้ยังไงดี....เราคิดมาทั้งชีวิตแต่เราไม่เคยได้คำตอบเลย...