เราเป็นน้องเล็กสุดในครอบครัวค่ะ ที่บ้านเราเวลาพ่อกับแม่ทะเลาะกันจะโทษเราเสมอ ว่าเราเป็นยังงี้ทำยังงี้เขาเลยทะเลาะกันเราที่อยู่เฉยๆก็คือเหมือนแพะรับบาปซะงั้นตอนเด็กๆเราเห็นพี่มีของดีๆใช้ ได้โทรศัพท์ใหม่เราก็อิจฉามาก เพราะเราไม่เคยได้ ส่วนมากคือจะใช้ของพี่ไม่ก็ของพ่อแม่ต่อ จนเราขึ้นม.ปลายก็ไม่เคยได้อะไรเป็นของตัวเอง โทรศัพท์เราตอนนี้ก็รุ่นเก่าค้างบ้างอะไรบ้าง เราเลยอยากได้ใหม่ เราเลยเรียกร้องขอแม่ว่าอยากเปลี่ยนพอเขาได้ยินก็บอกว่าไม่เกินหมื่นพอได้ เราเลยบอกจะเอาไอโฟนค่ะ แล้วพี่เราก็ว่าเรายับเลยว่าเราติดของหรูหัวสูง บอกว่าแว่นเราก็ซื้อท็อปเจริญราคาแว่นเราแพงกว่าพี่1,000 กว่าบาทไม่ถึง 5,000ด้วยซ้ำ แล้วพ่อก็ซื้อให้เรา เราไม่ได้บังคับให้เขาซื้อ มันยี่ห้อตรงไหนอะ เราตัดที่นั่นก็เพราะมองว่าเลนเขาดีมีรับประกัน ทีพี่เราดัดฟันหลายหมื่นเรายังไม่เคยว่าเขาเลยค่ะ ตังแม่ทั้งนั้น พี่ก็ว่าเราเอาแต่ตัวเองไม่สนใจครอบครัว คือทางบ้านเราไม่ได้รวยค่ะ ฐานะพออยู่ได้ เราเลยไม่เข้าใจค่ะว่าเราหัวสูงตรงไหน เพราะตอนพี่เราเรียนก็ใช้ซัมซุงเครื่องเป็นหมื่น แถมตอนนั้นก็ไม่ได้ทำงานมีตังด้วยพ่อแม่ซื้อให้พี่เรา เราก็แค่อยากได้บ้างแล้วพี่เราบอกรุ่นอื่นก็มีทำไมไม่เอาราคาเป็นหมื่นเหมือนกันซึ่งเราอยากใช้ไอโฟนอะมันก็เป็นสิทธิของเรามั้ย พี่ไม่ได้มาใช้กับเรานิ นางก็อ้างว่าถ้ามันพังซ่อมแพงบลาๆ หัวสูงคือใช้ของราคาแพงเกินฐานะใช่มั้ยคะ แล้วเราใช้เกินฐานะตรงไหน พี่เราได้ทุกสิ่งทุกอย่างจากครอบครัวหมดเลย ไม่ว่าจะรถ โทรศัพท์ ดัดฟัน ยืดผม แล้วทุกคนบอกทุกวันนี้ทำเพื่อเรา แต่ทำไมเราไม่เคยได่อะไรเลย เราช่วยพ่อแม่ทำงานนะแต่เหมือนเขาไม่เห็นเราด้วยซ้ำ เหมือนเขาไม่เห็นเราในครอบครัว 

ตอนแม่ทะเลาะกับเราถึงขั้นไล่เราให้ไปตายอะคือขนาดครอบครัวยังไม่ใช่เซฟโซน ถ้าเราว่าเขาเขาก็จะว่าเรากลับเราเลยเลือกที่จะเงียบ เรานอนร้องไห้แบบไม่มีเสียงตอนทะเลาะกับเขาทุกครั้งอะ เรียนก็เหนื่อยยังต้องมาทะเลาะอีก ส่วนมากก็จะเรื่องเงิน น้อยใจมาก ไม่มีใครพึ่งพาเลยจริงๆ พ่อแม่เราชอบบอกว่าพนักงานออฟฟิศว่าเลียขาเจ้านายบ้างไรบ้างเป็นแบบพ่อแม่ดีกว่ามีธุรกิจเป็นของตัวเอง แต่เราไม่ชอบเราเลยบอกว่ามันเหนื่อย แล้วเราเห็นคนที่ขายของรุ่งเช้าเราก็บอกแม่ว่าเหนื่อยแน่เลยแบบทำทั้งวันได้ไม่เท่าไหร่เอง เขาก็บอกเราดูถูกอาชีพคนนั้น คือเราพูดความจริงอะ เห็นเขาทำคือรู้เลยว่าเหนื่อย แล้วเป็นลูกจ้างมันก็ได้ตังไม่เยอะอยู่ดี เราเลยพยายามที่จะเรียนสูงๆแล้วหางานดีๆทำเพราะเรามีโอกาส แต่เขาจะดูถูกเราเสมอว่าจบไปจะมีงานทำมั้ยไม่ก็บอกว่าให้จบแค่ม.6 และออกไปทำงาน เราโคตรหมดกำลังใจอะ ตั้งใจเรียนมาเพื่ออะไรอนาคตเรายังถูกเขาว่าแบบนี้ 

สรุปเราไม่ดีจริงๆหรือเขาที่ไม่ดีกันแน่