ในความจริงแล้วในความคิดเห็นของเรา ศาลรัฐธรรมนูญมีอำนาจตีความในตัวบทกฎหมายในรัฐธรรมนูญทุกข้อ แต่ถ้าศาลรัฐธรรมนูญเพิกเฉยไม่ตีความไม่ยกเลิกตัวบทกฎหมายที่มีปัญหาต่อระบบกระบวนการยุติธรรม ผลที่ตามมาก็คือ ความสับสนวุ่นวายในบ้านเมืองที่ไม่มีวันจบสิ้น  ตัวบทกฎหมายที่ขัดต่อหลักการปกครองที่ดี อำนาจของศาลมีอำนาจตีความตัวบทกฎหมายอย่างเดียวหรือไม่?ในความคิดเห็นส่วนตัวของเรา เราคิดว่าศาลรัฐธรรมนูญเมื่อค้นพบตัวบทกฎหมายที่มีปัญหาที่ขัดต่อระบอบประชาธิปไตยหรือที่ขัดต่อแม่บทของตัวบทกฎหมายหรือที่ขัดต่อหลักธรรม  ศาลรัฐธรรมเสียงข้างมากสามารถยกเลิกตัวบทกฎหมายนั้นได้โดยความชอบธรรม ศาลรัฐธรรมนูญมิใช่สภาตรายางที่ใครจะนำมาประทับรับรองตัวบทกฎหมายใดก็ได้ แต่ศาลหรือตุลาการมีจิตวิญญานของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์อย่างบริสุทธิ์  ในความคิดเห็นของทุกๆท่านศาลรัฐธรรมนูญควรมีเสรีภาพในอำนาจเช่นใด?