ตามหัวข้อเลยค่ะ เราขอระบายนิดนึงค่อนข้างอึดอัด ตั้งแต่เด็กจนโตเราโดนคนในครอบครัวดูถูกมาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องการเรียน เครื่องเปรียบเทียบกับลูกชาวบ้าน เรื่องเล็กๆน้อยๆ คือเราเก็บมาตั้งแต่เด็กจนปัจจุบันเรา22แล้ว มีลูกแล้ว มีครอบครัว แต่เรื่องการดูถูกก็กลับหลังจากที่เรารับ ย่ากับปู่มาอยู่บ้านใหม่ด้วย ก่อนอื่นเราขอบอกก่อนเลยนะคะ คนที่ดูถูกเรามาตลอดบ่อยสุดคือย่า เราอยู่กับย่ามาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เราไปทำงานไกลนานๆทีกลับมา ตอนนี้เรื่องพวกนี้กลับมาเจออีกแล้ว เช่น เราทำงานกลับมาบางวันเข้ากะดึกออกเช้า ออกมาก็หลับบนรถ ถึงบ้านเราก็รีบนอน นอนหลับตื่นอีกทีคือกินข้าว พอลงมาทานข้าวเราก็ทำกับข้าวกินเอง เล่นกับลูก แต่ก็โดนบ่นตลอด แบบกลับมาเอาแต่นอน ไม่สนใจลูก งานบ้าน คือเราทำงานหนักจริงๆโรงงานที่เราทำอยู่คือยืนทำ จะนั่งได้แต่ตอนพัก เรากลับมาก็เพลีย สุดท้ายโดนบ่นบ่อยมาก เราก็เลยบอกว่า แล้วจะให้ทำไง ย่าเลยบอกออกมาดูลูก เราก็เลยออกมา แฟนก็หาคนเดียว แต่เค้าก้เข้าใจ ไม่นานหลังจากที่เราออกมาดูลูก ลูกเริ่มติดเรา ย่าก็บ่นเรื่องตังไม่พอใช้ เราเองชินนะคะ แต่บางทีอยากสวนกลับไปบ้างว่าทำไมถึงชอบดูถูก ชอบพูดแซะ ทั้งที่เป็นคนที่ควรซัพพอร์ตเข้าใจเรามากที่สุด แต่ทำได้แค่คิด เพราะแค่พูดกลับไปว่ามันจะพอใช้ได้ไง ให้หนูออดมาดูลูก งั้นหนูจะกลับไปทำ แล้วอย่าบ่นนะ คือไม่ได้พูดไรเยอะ ก็โดนตบโดนถีบ แกบอกรีบไปหางานเลย ไม่งั้นไม่พอ- เราก็เลยพยายามไปหางานใหม่ ปล.เราเป็นคนตัวเล็ก และเคยตกเลือดตอนคลอดลูกร่างกายเราเลยไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ซึ่งยกของหนักไม่ได้ เพราะเลือดจะไหล เลยต้องหางานที่เหมาะกับตัวเองและสภาพตัวเิงรับไหว แต่สถานการณ์โควิดทำให้งานหายาก หาทั้งวันกลับมาถึงบ้านก็โดนบ่นว่า ไปทั้งวัน ไม่คิดจะดูลูกเลย ไปหาอะไรทั้งวัน คือเราก็อธิายไปว่า เราหาหลายที่ เผื่อไว้ ที่ไหนรับก็จะไปทำ คำตอบที่ได้คือโดนตีหาว่าเราเถียง ปล.แต่ต่อหน้าแฟนเราเค้าไม่บ่นไม่ได้ด่า ย่าที่พูดถึงนี่คือ ย่าแท้ๆเราเองนะคะ ไม่ใช่แม่แฟน จนกระทั่งได้งานที่ใหม่ เป็นงานโรงเรียน เป็นครูพี่เลี้ยง เค้าจะให้ไปทำเดือนหน้าเนื่องจาก โรงเรียนที่เราไปสมัคร เค้ายังปิดอยู่ เพราะโควิด เราก็บอกว่า เราได้งานแล้วนะ เเต่เค้าให้ทำเดือนหน้า เราก็โดนแขวะว่า น้ำหน้าอย่างจะไปสอนใครเค้าได้ ทำงานที่ไหนก็ออก ซึ่งที่เราออกคือย่าให้ออกมาดูลูกนี่ละ จะไม่ออกก็ไม่ได้ เพราะแกตีมันบ่อย ด่ามนบ้าง คือตอนนี้กลัวที่สุดคือ กลัวลูกจะเป็นเด็กเก็บกดแบบเรา เพราะเจอแต่ความรุนแรง คือลูกอยู่กับเราพฤติกรรมคือเป็นเด็กร่าเริง คุยเก่ง เล่นเก่ง แต่พออยู่กับย่า ลูกเราเกรง ดูกลัว เราเจอมาเยอะตอนเด็ก คือย่าแกรักแหละ แต่แกติดบ่น ติดแขวะ ติดความรุนแรง เราควรจพทำไงดีคะ ไม่กล้าคุยเรื่องนี้กับแฟน เพราะกลัวแฟนจะไม่ให้ท่านอยู่ เพราะเป็นบ้านแฟน และเราเองไม่อยากให้ท่านไปอยู่สองตายาย แต่ตอนนี้คือถ้าเราได้ไปทำงานแล้ว แล้วให้ออกไปดูแลลูกอีก เราจะเสียงานอีกมั้ย แล้วมีวิธีไหนบ้างให้ท่านแขวะน้อยลง ดูถูกน้อยลง ทั้งที่ไม่ได้ทำไรให้ บางทีรู้สึกผิดแต่เกิด หรือเป็นเพราะวัยทองหรือป่าวคะ 😭 เราชินนะส่วนตัว กับคำพูดแรงๆ แต่เรากลัวลูกเรานละคะ จะเจอแล้วเก็บกด