เรื่องเล่าของคนที่อยากมีความสุก

ผมอาศัยอยู่กับปู่ ย่า และน้อง ซึ่งเป็นลูกของอา แต่ตอนนี้ผมรู้สึกสับสนและไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างไรกับครอบครัวของตัวเอง เพราะสถานการณ์มันย่ำแย่กว่าที่ผมเคยคิดไว้มาก
ในชีวิตประจำวัน ผมไม่ค่อยได้ทำงานบ้านมากนัก แต่บางครั้งก็แอบช่วยทำบ้าง ย่ามีหน้าที่เป็นแม่บ้าน ส่วนปู่รับผิดชอบซ่อมรถไถ และอาก็คอยช่วยปู่ซ่อมรถด้วย ผมเองกำลังเรียนอยู่ระดับ ปวส. แต่ผมไม่ค่อยถูกกับอา เพราะอาไม่ชอบผมและมักขู่ทำร้ายผมอยู่บ่อยครั้ง
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมอาบน้ำอยู่ที่ห้องน้ำหลังบ้าน ซึ่งประตูทางเข้ามีเพียงทางเดียว ตอนนั้นอาอาบน้ำเสร็จก่อนและปิดประตูหลังบ้านโดยไม่ได้รู้ว่าผมยังอยู่ข้างใน ผมถูกขังอยู่ในนั้น มือถือก็เหลือแบตเพียง 5% ผมรีบโทรหาปู่กับย่า แต่ทั้งสองไม่อยู่บ้าน จึงต้องให้พวกเขาโทรเรียกอามาเปิดประตูให้
พออามาถึง แกไม่เพียงแค่เปิดประตู แต่ยังโวยวายใส่และขู่ทำร้ายผมอีก ตอนนั้นผมกลัวมาก เพราะอาเคยทำร้ายผมมาก่อนหน้านี้ ย้อนไปในสมัยที่ผมอยู่ประถม อาเคยตบหัวผมแรงมาก ทั้งที่ตอนนั้นแกก็โตแล้ว เหตุการณ์นั้นทำให้ผมกลัวแกตั้งแต่นั้นมา
นอกจากนี้ ทุกครั้งที่ผมจะอาบน้ำหรือเข้าห้องน้ำ ผมต้องรอให้แกทำอะไรเสร็จก่อน เพราะไม่อยากเจอปัญหา ผมรู้สึกว่าบ้านนี้ไม่มีความสุขตั้งแต่แกออกจากคุกหรือปลดประจำการจากทหาร
อีกเรื่องที่ทำให้ผมหนักใจคือปู่ที่เริ่มดื่มเหล้าหนักขึ้น ตั้งแต่วันแรกที่แกเริ่มดื่มหนัก ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ปู่เคยทำร้ายย่าในช่วงที่ผมยังเรียนอยู่ ป.6 และตอนนี้เหตุการณ์นั้นก็กลับมาอีกครั้ง แกยังพูดใส่ร้ายย่าและเอาเรื่องในครอบครัวไปพูดในทางเสียหาย ทำให้ทุกคนในบ้านรู้สึกแย่มาก ผมเองพยายามทั้งห้ามและปกป้องครอบครัว แต่ในแต่ละวันมันหนักหนาสาหัสจนผมแทบบ้า
ตอนนี้ผมกำลังจะไปฝึกงานในเดือนมีนาคม แต่ผมไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำอย่างไรต่อไป ผมควรจะอยู่เพื่อพยายามแก้ปัญหาเหล่านี้ หรือควรจะหายไปจากครอบครัวเพื่อหาความสงบให้ตัวเองดี?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่