เจเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่เกิดมาในครอบครัวที่ไม่พร้อม แม่กับพ่อมีเจตอนอายุ 17-18 ปี หลังจากเจเกิดมาได้ไม่นานพ่อกับแม่ก็เลิกกัน พ่อของเจเป็นคนเจ้าชู้ ส่วนแม่ก็ไม่ค่อยต่างกันแม่ทิ้งเจไว้บ้านพ่อของเจให้ปู่กับย่าเลี้ยง ส่วนแม่ไปมีครอบครัวใหม่มีลูกอีก 3 คน ส่วนพ่อก็มีครอบครัวใหม่เช่นกันพ่อเจมีเมียมีลูกซึ่งเป็นน้องต่างแม่ของเจอีก 6คน เจอาศัยอยู่บ้านกับปู่ย่าและญาติฝั่งพ่อเนื่องจากเป็นครอบครัวใหญ่มีลูกหลานหลายคนเจจึงไม่ค่อยได้รับความรักเท่าไหร่นัก เจเป็นเด็กกิจกรรมตั้งใจเรียนมักสอบได้ที่1-5 ตลอดแม้จะไม่ได้มีเงินเรียนพิเศษเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เจพยายามทำตีว้ป็นเด็กดีเชื่อฟังผู้ใหญ่ตั้งใจเรียนเผื่อว่าจะมีใครชมหรือให้ความรักบ้าง ทุกๆวันของเจต้องทำงานบ้านช่วยย่าทุกอย่างในขณะที่ลูกพี่ลูกน้องคนอื่นๆไปเล่นกับเพื่อน แต่เจต้องช่วยที่บ้านทำงานบ้านให้เสร็จจึงสามารถไปเล่นได้ เจต้องซักเสื้อผ้ารีดผ้าเองตั้งแต่ ป.2 ส่วนแม่จะมาหาเจ 1-3 ปี 1 ครั้ง
พอเจอยู่ ป.3 ปู่กับย่าเริ่มไม่มีตังเจต้องใส่รองเท้าผ้าใบคับๆไป รร. จนจบ ป.6 เพราะไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าชุด นร. ล้วนเป็นของเก่าของลูกพี่ลูกน้อง
เจได้เงินไป รร.วันละ 20 บาท ซึ่งต้องซื้อข้าว+น้ำที่ รร. กินเพราะไม่มีข้าวฟรี พอเริ่มขึ้น ป.5-ป.6 ที่บ้านประสบปัญหาทางการเงินทำให้เจไม่ได้เงินไป รร. บางวันเจโชคดีไปช่วยผู้ใหญ่แถวบ้านเค้าก็ให้เงิน 5-10 บาทเจก็เก็บเอาไว้ไป รร. วันไหนไม่มีเงินเจก็ต้องอดข้าวในขณะที่เพื่อนๆนั่งกินข้าวกันเจกลับไปนั่งใต้ต้นไม้คนเดียว ซึ่งเจไม่ได้เงินไป รร. เลยหลายเดือนเวลาเพื่อนถามว่าเจไม่กินข้าวหรอ เจมักจะตอบว่าไม่หิวซึ่งจริงๆแล้วเจไม่มีเงินจะซื้อข้าวกิน วันนึงปู่ของเจได้ไปซื้อของกลับมาเยอะแยะมากมายเจดีใจมากคิดว่าคงมีของสำหรับตัวเองบ้างซึ่งสิ่งที่เจอยากได้ที่สุดคือรองเท้าผ้าใบ นร. เนื่องจากเจต้องเหยียบส้นเสมอเพราะมันคับจนใส่ไม่ได้เวลาครูเห็นเจมักจะโดนดุเรื่องใส่รองเท้าเหยียบส้น แต่ปู่กลับไม่ได้ซื้ออะไรให้เจเลย ปู่ซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่และของอื่นๆให้หลานชายและหลานคนอื่น ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจแต่ตัวเจปู่กลับบอกว่าลืม เจรู้สึกเสียใจแต่ก็ต้องซ่อนความรู้สึกเอาไว้ เสื้อเนตรนารีของเจก็ขาดที่กลางหลังเป็นรูใหญ่(เป็นเสื้อเก่าที่ได้รับมาจากลูกพี่ลูกน้องซึ่งตรงที่ขาดก่อนหน้าที่เจจะได้มันไหม้เพราะการรีดผ้าเจใช้ได้ไม่นานก็ขาด) เจก็อดทนใส่ไปแม้เพื่อนๆจะถามว่าทำไมใส่เสื้อผ้าขาดๆ ตอนอยู่บ้านรถขายลูกชิ้นผ่านมาเจขอเงินย่า 5 บาทซื้อลูกชิ้นย่าบอกเจว่าไม่มีตัง พอลูกพี่ลูกน้องของเจเดินมาขอเงินย่าซื้อลูกชิ้นย่ากลับให้ไป20 เจรู้สึกน้อยใจเพราะตอนเจขอย่าบอกไม่มีเจก็เก็บความรู้สึกเอาไว้ สิ่งที่เจทำได้คือการแอบไปร้องไห้คนเดียว เจเป็นเด็กมีมารยาทเคารพผู้ใหญ่ทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดู มีอยู่ครั้งนึงลุงแถวบ้านให้เงินเจ 1000 บาทไว้ซื้ออุปกรณ์การเรียน เจดีใจมาก เจไปร้านเครื่องเขียนทันทีหลังเลิกเรียนเจหยิบของที่อยากได้เต็มตะกร้า แต่พอคำนวนเงินดูแล้วเจรู้สึกเสียดายเจจึงเลือกซื้อแค่ดินสอหนึ่งแท่งปากกา 1 แท่งละเก็บเงินที่เหลือหยอดกระปุกไว้ มีวันนึงลูกพี่ลูกน้องของเจนัดกันพากันไปสระว่ายน้ำเจขอไปด้วยแต่ลูกพี่ลูกน้องบอกว่าเจไม่มีเงินไปไม่ได้ เจจึงบอกว่าตนมีเงินพร้อมกับไปนำเงินในกระปุกมาให้ดู ปู่ของเจเดินผ่านมาเห็นจึงขอยืมเงินเจไปทั้งหมดทำให้เจไม่ได้ไปเที่ยวและไม่ได้เงินคืนจากปู่ด้วย เจอยู่ป.4-5 ปิดเทอมแม่มารับเจไปบ้านแม่ซึ่งบ้านแม่มักจะมีเพื่อนแม่และพ่อเลี้ยงมากินเหล้าเล่นไพ่แทบทุกวันจนมีวันนึงเพื่อนพ่อเลี้ยงพยายามเข้ามาข่มขืนเจตอนพ่อเลี้ยงกับแม่เล่นไพ่เค้าพยายามเข้ามาข่มขืนเจตอนเจหลับเจรู้สึกเหมือนมีใครมาลูบมาไซร้ตัวเจทำให้เจตื่น เจสู้ทั้งถีบทั้งผลักไล่เค้าออกไปจากห้องซึ่งเจนอนกับน้องชายอีก 2 คน หลังจากไล่เค้าออกไปเจนอนต่อด้วยความง่วงเค้าพยายามล้วงมือผ่านบานเกร็ดมาหมุนลูกบิดแอบเข้ามาจะข่มขืนเจ 3-4 รอบแต่ไม่สำเร็จเพราะเจสู้เจไล่เค้าออกห้องไปได้ เค้าบอกกับเจไม่ให้ไปบอกใคร เจกลัวจึงไม่ได้บอกกับใครจนเปิดเทอมเจกลับมาอยู่บ้านย่าโดยที่เจไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
จนจบ ป.6 ซึ่งแม่มาหาเจรับเจไปเที่ยวช่วงปิดเทอมเจจึงเล่าให้แม่ฟังว่าปู่กับย่าไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทำให้เจจะไม่ได้เรียนต่อแม่เลยตัดสินใจว่าจะเอาเจไปอยู่ด้วย แม่พามาบ้านที่ต่างจังหวัดแต่เป็นบ้านญาติของแม่ซึ่งพอที่บ้านรู้เรื่องตาจึงให้เงินมาจ่ายค่าเทอม 10000 ที่ติดไว้ที่ รร.ตั้งแต่ประมาณ ป.2 ซึ่งจริงๆเจเกือบไม่ได้สอบหลายครั้งเพราะติดค่าเทอม ไปเรียนเจก็มักโดนทวงค่าเทอมประจำแต่เพราะครูใหญ่ซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของ รร. สงสารเจจึงให้เจมีโอกาสได้สอบ หลังจากที่ตาให้เงินมาจ่ายค่าเทอมซึ่งมีข้อแลกเปลี่ยนว่าเจจะต้องมาอยู่บ้านตาช่วยดูแลยายและช่วยงานต่างๆ แม่จึงทิ้งเจไว้บ้านตาอีกครั้งให้เจอยู่และเรียนต่อที่บ้านตาโดยที่ไม่ได้บอกปู่กับย่า
ซึ่งบ้านตากับยายที่เจมาอยู่ด้วยก็ไม่ใช่ตากับยายแท้ๆของเจซึ่งตอนนั้นเจไม่เคยรู้เลย ที่บ้านจะมีตากับยายลุงเขยและแม่บ้านอายุเยอะ 1 คน ช่วงปิดเทอมหรือวันหยุดญาติคนอื่นๆถึงจะมา เจมาอยู่บ้านนี้โดยมีฐานะไม่ต่างจากคนรับใช้เจได้อยู่ในห้องเก็บของห้องนึงเป็นห้องนอน มีเสื่อ 1 ผืนผ้านวม 2 ผืนหมอน 1 ใบ พอตอนกลางคืนแมลงสาปหลายตัวจะออกมาทุกคืนจากที่เป็นคนกลัวแมลงสาปกลายเป็นว่าเจสามารถจับแมลงสาปมือเปล่าได้ เจต้องตื่นตั้งแต่ตี3ตี 4 มากวาดถูบ้านหลังใหญ่ 2 ชั้น ช่วยอาบน้ำหาอาหารเตรียมไว้ให้ยายเจจะได้เงินไปเรียนวันละ 20 วันไหนไม่ได้ไปเรียนก็ไม่ได้เงิน กลับมากจาก รร.ต้องไม่เกิน 4 โมงเย็น รร.ที่เจเรียนเป็น รร.วัดซึ่งเดินไปและกลับระยะทางพอสมควร กลับจาก รร. เจต้องไปล้างห้องน้ำ 2 ห้องอาบน้ำให้ยายและทำงานบ้านอีกเล็กน้อย จากนั้นจึงทำการบ้าน TV เจก็ไม่เคยได้ดูรายการที่อยากดูเพราะต้องดูแต่อะไรที่ตากับยายดู เจเคยไปนั่งที่โซฟาแต่โดนตาว่าๆไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเจจึงต้องไปนั่งที่พื้นตรงบันไดเวลาอยากดู TV และไม่เคยไปนั่งบนโซฟาอีกเลยเจจะนั่งแต่ที่พื้นเท่านั้น ช่วง2-3 เดือนแรกที่ไปอยู่เจนอนร้องไห้ทุกคืนและในที่สุดเจก็เริ่มปรับตัวได้ เวลาผ่านไปเจได้ติดต่อไปหาปู่กับย่าว่าตนสบายดีบอกว่าตนอยู่ที่ไหน ละพอเจเก็บเงินค่าขนมได้เจไปแอบซื้อโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่องและโทรไปบอกแม่ขอให้แม่บอกบ้านตาว่าแม่เป็นคนซื้อส่งมาให้ใช้ เพราะเวลาอยู่บ้านตาเจไม่สามารถใช้โทรศัพท์บ้านได้มีครั้งนึงเพื่อนผู้ชายเจโทรมาหาเจรับโทรศัพท์และคุยกับเพื่อนที่กลางบ้านแต่โทรศัพท์มันสามารถรับอีกเครื่องได้ซึ่งอีกเครื่องอยู่ในห้องนอนตาและตาแอบเอาอีกเครื่องแอบฟังขณะที่เจคุยกับเพื่อนและดุเจ ไม่ให้เจใช้เพราะเค้าจะเอาไว้สำหรับคุยเรื่องสำคัญเผื่อมีคนโทรมา พออยู่ไปเรื่อยๆ เจจึงได้รู้ว่าเจไม่ใช่หลานแท้ๆ เจเป็นเด็กเรียนดีสอบได้ที่ 1 เกรด 4ทุกวิชาตอน ม. ต้น จนกระทั่งเจอยู่ ม.3 เทอม 2 เพื่อนนัดกันเล่นกีฬาที่ รร. ในวันหยุด
เจอยากไปกับเพื่อนเจจึงโกหกที่บ้านว่าต้องไปทำงานส่งครูที่ รร. เพราะถ้าบอกว่าไปเล่นกับเพื่อนที่บ้านคงไม่ให้ไป เจเริ่มมีแฟนจนมีอยู่อาทิตย์นึงเจนัดไปเที่ยวน้ำตกกับเพื่อนๆ แต่โดนเทแต่เจบอกที่บ้านไปแล้วว่าไปทำงานส่งครูที่ รร. เจจึงไม่รู้จะไปไหนเจจึงไปหาแฟน และเจพลาดไปมีอะไรกับแฟน ละแฟนเจเอาไปพูดที่ รร. ทำให้ครูใหญ่มาที่บ้านตาเพราะตาค่อนข้างมีฐานะทางสังคมพอตารู้โกรธเจมาก เจโทรไปหาแม่และเล่าทุกอย่างให้แม่ฟังพร้อมบอกกับแม่ว่าเจจะหนีออกจากบ้านตาแม่จึงบอกให้เจมาหาแม่อีก จ.นึง ตอนเช้าเจรีบตื่นมาเอากระเป๋าเสื้อผ้าออกมาวางนอกบ้านทำทุกอย่างเสร็จเจจึงแต่งตัวเหมือนมาเรียนและเจก็หนีจากบ้านตาไปบ้านแม่ซึ่งต้องนั่งรถทัวร์ 2 ต่อพอเจไปถึงตรงที่ๆแม่บอกเจโทรหาแม่ แม่จึงมารับจากนั้นเจจึงใช้ชีวิตอยู่กับแม่พ่อเลี้ยงและน้องๆอีก 3 คน ซึ่งแม่ของเจบ่านอยู่คนละ จ. กับที่ๆเจเคยไปตอนเด็กๆ
เมื่อเจมาอยู่กับแม่เจได้กลับไปขอโทษที่บ้านตาอีกครั้งและแม่ทำเรื่องย้าย รร. ให้เจ เจอยู่กับแม่เจต้องช่วยแม่ทำงานบ้านซักผ้าล้างจานของทุกคนในบ้าน ห้องที่เจอยู่ที่บ้านแม่เป็นห้องเล็กๆที่เอาไม้มาตีเป็นผนังไม่มีประตูเจใช้ผ้าผืนใหญ่มาปิดแทนประตู หลังเลิกงานพ่อเลี้ยงกับเพื่อนมักจะมากินเหล้าที่บ้านประจำหลายๆ ครั้งที่เพื่อนพ่อเลี้ยงมักแอบเข้ามาห้องเจแต่เจยังไม่หลับเค้าแกล้งทำเป็นยิ้มเข้ามาถามว่าทำไรทำไม่ยังไม่นอนซึ่งตอนนั้นเจเริ่มรู้สึกว่าคนนี้แปลกๆแต่เจไม่ได้คิดอะไรเพราะอยู่บ้านข้างๆกันและผู้ชายคนนี้ก็มีเมีย
จนกระทั่งวันนึงตอนมืดเจอาบน้ำไปร้องเพลงไปตามปกติ แม่ของเจเดินออกไปหลังบ้านและเห็นว่าผู้ชายคนนั้นกำลังปีนแอบดูเจอาบน้ำผู้ชายคนนั้นหนีกลับบ้านปิดประตูและไม่กี่วันก็ย้ายบ้านไปพอเจจบ ม.3 พ่อเลี้ยงพาเมียใหม่เข้าบ้านทำให้แม่ของเจตรอมใจนอนป่วยเจต้องคอยดูแลแม่กับน้องๆอีก 3 คน เจไปช่วยงานคนแถวบ้านเพื่อขอข้าวหักๆกลับมาต้มเปล่าๆปรุงรสให้แม่กับน้องกินทุกวันประทังชีวิต พอแม่เริ่มมีแรงจึงตัดสินใจคุยกันกับแม่ว่าเราหนีดีไหมหนีไปอยู่บ้านย่าของเจ หลังจากตกลงกันได้จึงได้นำของในบ้านไปขายตอนพ่อเลี้ยงออกไปข้างนอกกับเมียใหม่และจ้างรถหนีมาอยู่บ้านย่าของเจ ซึ่งตอนนั้นปู่กับย่าของเจได้ย้ายบ้านมาอยู่อีก จ. นึงแล้วทั้งหมดได้พากันไปอยู่บ้านย่าเจ
ตอนนั้นเจอายุ 15 ปี เจตัดสินใจหยุดเรียนและไปหางานทำหาเงินช่วยแม่เลี้ยงน้องพอเเม่เก็บเงินได้แม่จึงย้ายออกมาเช่าห้องอยู่ เจทำงานหลายอย่างไปขายของตั้งแต่ตี5ยันเย็นได้ค่าจ้าง 250 บาท เอามาซื้อข้าวให้แม่กับน้องส่วนนึงก็เก็บไว้ใช้ไปทำงาน กลางคืนก็ไปทำงานกลางคืนเป็นนักร้องในคาเฟ่แต่เจไม่เคยคิดขายบริการแม้จะมีลูกค้าหลายคนสนใจเจ ซึ่งตอนทำงานกลางคืนเจโกงอายุบอกว่าตัวเองอายุ18 เวลาได้เงินมาเจจะเก็บไว้ใช้ส่วนตัว อีกส่วนนึงให้แม่ให้น้อง พอแม่เริ่มอยู่ได้เจก็ไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านแม่กับแฟนคนที่เคยมีอะไรกันซึ่งอยู่คนละ จ. เจคบกับแฟนคนนั้น 3 ปีกว่า เจทนพฤติกรรมแย่ๆของแฟนมาตลอด แฟนเจไม่ทำงานวันๆออกไปเที่ยวเล่น ส่วนเจอยู่บ้านทำงายบ้านทุกแย่างช่วยงานพ่อแม่แฟนเวลาอยู่บ้านทำงานบ้าน เจใช้เงินเก็บของตังเองหลายครั้งที่แม่แฟนมาขอยืมเงินแต่ไม่เคยคืน แฟนก็ขโมยเงินบ้างขอเงินบ้าง ข้าวของต่างๆเจเป็นคนซื้อให้ทั้งหมด เจทำงานเป็นแดนเซอร์เวลามีงานเจจะได้ค่าแรงวันละ 300 เจต้องหารถไปทำงานและกลับบ้านเองเวลามีงานและแฟนไม่ได้ไปรับ-ส่ง มีอยู่วันนึงเจไปทำงานเลิกงานแฟนเจไม่ไปรับ เจขอให้เจ้าของวงไปส่งซึ่งวันนั้นเจเมา แต่เพื่อนเจ้าของวงอาสาไปส่ง ระหว่างทางเค้าจะพาเจแวะเข้าโรงแรม แต่จะเจไม่ตกลงเค้าเลยปล่อยเจลงกลางทางเปลี่ยวๆ เจเดินไปเรื่อยๆ มีผู้ชายคนนึงขี่รถผ่านมาและอาสาไปส่งเจที่บ้านเพราะทางมันมืดและเปลี่ยวซึ่งตอนนั้นตี2 เกือบตี 3 โชคดีของเจที่กลับถึงบ้านแบบปลอดภัย ตอนอยู่บ้านแฟนพ่อแม่แฟนก็ชอบมาแอบดูเวลาเจอาบน้ำหรือทำอะไรอยู่ในห้อง แต่เจก็ทำเป็นไม่รู้ วันนึงแฟนเจหายออกจากบ้านเป็นอาทิตย์ เจเป็นห่วงแฟนออกตามหาไหว้พระภาวนาขอให้แหนปลอดภัยเจตามหาแฟนทุกวันพ่อแม่แฟนบอกว่าไม่รู้ว่าลูกหายไปไหนทั้งๆที่รู้ดีทุกอย่าง เจคิดสั้นหลายๆครั้ง จนสุดท้ายเจก็เลิกกับแฟน เจกลับไปบ้านย่าซึ่งคนที่บ้านย่าไม่รู้ว่าเจไปอยู่กับแฟนมีแค่แม่ที่รู้ ้เจกลับไปเรียนต่อพ่อพาเจไปสมัครเรียน รร. เอกชนที่นึง เจถามพ่อว่าจะมีเงินเรียนหรอเพราะค่าเทอมแพง พ่อบอกเรียนไปไม่ต้องพูดมากเดี๋ยวหาจ่ายเอง เจได้เงินไป รร. วันละ 100 เป็นค่ารถไปกลับค่าอาหาร เจเรียนได้สักพักพอจะสอบหลายครั้งที่เจเกือบไม่ได้สอบเพราะไม่ได้จ่ายค่าเทอม หลังเลิกเรียนเจไปทำงานเป็นแดนเซอร์ตามวงดนตรีหาเงินไป รร.เพราะพ่อของเจไม่ได้ให้เงินเจไป รร. เจไปทำงานแดนเซอร์ที่งานๆนึงและได้เจอกับผู้ชายคนนึงและได้เริ่มคุยกัน
ชีวิตของเจ (เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย)
พอเจอยู่ ป.3 ปู่กับย่าเริ่มไม่มีตังเจต้องใส่รองเท้าผ้าใบคับๆไป รร. จนจบ ป.6 เพราะไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าชุด นร. ล้วนเป็นของเก่าของลูกพี่ลูกน้อง
เจได้เงินไป รร.วันละ 20 บาท ซึ่งต้องซื้อข้าว+น้ำที่ รร. กินเพราะไม่มีข้าวฟรี พอเริ่มขึ้น ป.5-ป.6 ที่บ้านประสบปัญหาทางการเงินทำให้เจไม่ได้เงินไป รร. บางวันเจโชคดีไปช่วยผู้ใหญ่แถวบ้านเค้าก็ให้เงิน 5-10 บาทเจก็เก็บเอาไว้ไป รร. วันไหนไม่มีเงินเจก็ต้องอดข้าวในขณะที่เพื่อนๆนั่งกินข้าวกันเจกลับไปนั่งใต้ต้นไม้คนเดียว ซึ่งเจไม่ได้เงินไป รร. เลยหลายเดือนเวลาเพื่อนถามว่าเจไม่กินข้าวหรอ เจมักจะตอบว่าไม่หิวซึ่งจริงๆแล้วเจไม่มีเงินจะซื้อข้าวกิน วันนึงปู่ของเจได้ไปซื้อของกลับมาเยอะแยะมากมายเจดีใจมากคิดว่าคงมีของสำหรับตัวเองบ้างซึ่งสิ่งที่เจอยากได้ที่สุดคือรองเท้าผ้าใบ นร. เนื่องจากเจต้องเหยียบส้นเสมอเพราะมันคับจนใส่ไม่ได้เวลาครูเห็นเจมักจะโดนดุเรื่องใส่รองเท้าเหยียบส้น แต่ปู่กลับไม่ได้ซื้ออะไรให้เจเลย ปู่ซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่และของอื่นๆให้หลานชายและหลานคนอื่น ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจแต่ตัวเจปู่กลับบอกว่าลืม เจรู้สึกเสียใจแต่ก็ต้องซ่อนความรู้สึกเอาไว้ เสื้อเนตรนารีของเจก็ขาดที่กลางหลังเป็นรูใหญ่(เป็นเสื้อเก่าที่ได้รับมาจากลูกพี่ลูกน้องซึ่งตรงที่ขาดก่อนหน้าที่เจจะได้มันไหม้เพราะการรีดผ้าเจใช้ได้ไม่นานก็ขาด) เจก็อดทนใส่ไปแม้เพื่อนๆจะถามว่าทำไมใส่เสื้อผ้าขาดๆ ตอนอยู่บ้านรถขายลูกชิ้นผ่านมาเจขอเงินย่า 5 บาทซื้อลูกชิ้นย่าบอกเจว่าไม่มีตัง พอลูกพี่ลูกน้องของเจเดินมาขอเงินย่าซื้อลูกชิ้นย่ากลับให้ไป20 เจรู้สึกน้อยใจเพราะตอนเจขอย่าบอกไม่มีเจก็เก็บความรู้สึกเอาไว้ สิ่งที่เจทำได้คือการแอบไปร้องไห้คนเดียว เจเป็นเด็กมีมารยาทเคารพผู้ใหญ่ทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดู มีอยู่ครั้งนึงลุงแถวบ้านให้เงินเจ 1000 บาทไว้ซื้ออุปกรณ์การเรียน เจดีใจมาก เจไปร้านเครื่องเขียนทันทีหลังเลิกเรียนเจหยิบของที่อยากได้เต็มตะกร้า แต่พอคำนวนเงินดูแล้วเจรู้สึกเสียดายเจจึงเลือกซื้อแค่ดินสอหนึ่งแท่งปากกา 1 แท่งละเก็บเงินที่เหลือหยอดกระปุกไว้ มีวันนึงลูกพี่ลูกน้องของเจนัดกันพากันไปสระว่ายน้ำเจขอไปด้วยแต่ลูกพี่ลูกน้องบอกว่าเจไม่มีเงินไปไม่ได้ เจจึงบอกว่าตนมีเงินพร้อมกับไปนำเงินในกระปุกมาให้ดู ปู่ของเจเดินผ่านมาเห็นจึงขอยืมเงินเจไปทั้งหมดทำให้เจไม่ได้ไปเที่ยวและไม่ได้เงินคืนจากปู่ด้วย เจอยู่ป.4-5 ปิดเทอมแม่มารับเจไปบ้านแม่ซึ่งบ้านแม่มักจะมีเพื่อนแม่และพ่อเลี้ยงมากินเหล้าเล่นไพ่แทบทุกวันจนมีวันนึงเพื่อนพ่อเลี้ยงพยายามเข้ามาข่มขืนเจตอนพ่อเลี้ยงกับแม่เล่นไพ่เค้าพยายามเข้ามาข่มขืนเจตอนเจหลับเจรู้สึกเหมือนมีใครมาลูบมาไซร้ตัวเจทำให้เจตื่น เจสู้ทั้งถีบทั้งผลักไล่เค้าออกไปจากห้องซึ่งเจนอนกับน้องชายอีก 2 คน หลังจากไล่เค้าออกไปเจนอนต่อด้วยความง่วงเค้าพยายามล้วงมือผ่านบานเกร็ดมาหมุนลูกบิดแอบเข้ามาจะข่มขืนเจ 3-4 รอบแต่ไม่สำเร็จเพราะเจสู้เจไล่เค้าออกห้องไปได้ เค้าบอกกับเจไม่ให้ไปบอกใคร เจกลัวจึงไม่ได้บอกกับใครจนเปิดเทอมเจกลับมาอยู่บ้านย่าโดยที่เจไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
จนจบ ป.6 ซึ่งแม่มาหาเจรับเจไปเที่ยวช่วงปิดเทอมเจจึงเล่าให้แม่ฟังว่าปู่กับย่าไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทำให้เจจะไม่ได้เรียนต่อแม่เลยตัดสินใจว่าจะเอาเจไปอยู่ด้วย แม่พามาบ้านที่ต่างจังหวัดแต่เป็นบ้านญาติของแม่ซึ่งพอที่บ้านรู้เรื่องตาจึงให้เงินมาจ่ายค่าเทอม 10000 ที่ติดไว้ที่ รร.ตั้งแต่ประมาณ ป.2 ซึ่งจริงๆเจเกือบไม่ได้สอบหลายครั้งเพราะติดค่าเทอม ไปเรียนเจก็มักโดนทวงค่าเทอมประจำแต่เพราะครูใหญ่ซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของ รร. สงสารเจจึงให้เจมีโอกาสได้สอบ หลังจากที่ตาให้เงินมาจ่ายค่าเทอมซึ่งมีข้อแลกเปลี่ยนว่าเจจะต้องมาอยู่บ้านตาช่วยดูแลยายและช่วยงานต่างๆ แม่จึงทิ้งเจไว้บ้านตาอีกครั้งให้เจอยู่และเรียนต่อที่บ้านตาโดยที่ไม่ได้บอกปู่กับย่า
ซึ่งบ้านตากับยายที่เจมาอยู่ด้วยก็ไม่ใช่ตากับยายแท้ๆของเจซึ่งตอนนั้นเจไม่เคยรู้เลย ที่บ้านจะมีตากับยายลุงเขยและแม่บ้านอายุเยอะ 1 คน ช่วงปิดเทอมหรือวันหยุดญาติคนอื่นๆถึงจะมา เจมาอยู่บ้านนี้โดยมีฐานะไม่ต่างจากคนรับใช้เจได้อยู่ในห้องเก็บของห้องนึงเป็นห้องนอน มีเสื่อ 1 ผืนผ้านวม 2 ผืนหมอน 1 ใบ พอตอนกลางคืนแมลงสาปหลายตัวจะออกมาทุกคืนจากที่เป็นคนกลัวแมลงสาปกลายเป็นว่าเจสามารถจับแมลงสาปมือเปล่าได้ เจต้องตื่นตั้งแต่ตี3ตี 4 มากวาดถูบ้านหลังใหญ่ 2 ชั้น ช่วยอาบน้ำหาอาหารเตรียมไว้ให้ยายเจจะได้เงินไปเรียนวันละ 20 วันไหนไม่ได้ไปเรียนก็ไม่ได้เงิน กลับมากจาก รร.ต้องไม่เกิน 4 โมงเย็น รร.ที่เจเรียนเป็น รร.วัดซึ่งเดินไปและกลับระยะทางพอสมควร กลับจาก รร. เจต้องไปล้างห้องน้ำ 2 ห้องอาบน้ำให้ยายและทำงานบ้านอีกเล็กน้อย จากนั้นจึงทำการบ้าน TV เจก็ไม่เคยได้ดูรายการที่อยากดูเพราะต้องดูแต่อะไรที่ตากับยายดู เจเคยไปนั่งที่โซฟาแต่โดนตาว่าๆไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเจจึงต้องไปนั่งที่พื้นตรงบันไดเวลาอยากดู TV และไม่เคยไปนั่งบนโซฟาอีกเลยเจจะนั่งแต่ที่พื้นเท่านั้น ช่วง2-3 เดือนแรกที่ไปอยู่เจนอนร้องไห้ทุกคืนและในที่สุดเจก็เริ่มปรับตัวได้ เวลาผ่านไปเจได้ติดต่อไปหาปู่กับย่าว่าตนสบายดีบอกว่าตนอยู่ที่ไหน ละพอเจเก็บเงินค่าขนมได้เจไปแอบซื้อโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่องและโทรไปบอกแม่ขอให้แม่บอกบ้านตาว่าแม่เป็นคนซื้อส่งมาให้ใช้ เพราะเวลาอยู่บ้านตาเจไม่สามารถใช้โทรศัพท์บ้านได้มีครั้งนึงเพื่อนผู้ชายเจโทรมาหาเจรับโทรศัพท์และคุยกับเพื่อนที่กลางบ้านแต่โทรศัพท์มันสามารถรับอีกเครื่องได้ซึ่งอีกเครื่องอยู่ในห้องนอนตาและตาแอบเอาอีกเครื่องแอบฟังขณะที่เจคุยกับเพื่อนและดุเจ ไม่ให้เจใช้เพราะเค้าจะเอาไว้สำหรับคุยเรื่องสำคัญเผื่อมีคนโทรมา พออยู่ไปเรื่อยๆ เจจึงได้รู้ว่าเจไม่ใช่หลานแท้ๆ เจเป็นเด็กเรียนดีสอบได้ที่ 1 เกรด 4ทุกวิชาตอน ม. ต้น จนกระทั่งเจอยู่ ม.3 เทอม 2 เพื่อนนัดกันเล่นกีฬาที่ รร. ในวันหยุด
เจอยากไปกับเพื่อนเจจึงโกหกที่บ้านว่าต้องไปทำงานส่งครูที่ รร. เพราะถ้าบอกว่าไปเล่นกับเพื่อนที่บ้านคงไม่ให้ไป เจเริ่มมีแฟนจนมีอยู่อาทิตย์นึงเจนัดไปเที่ยวน้ำตกกับเพื่อนๆ แต่โดนเทแต่เจบอกที่บ้านไปแล้วว่าไปทำงานส่งครูที่ รร. เจจึงไม่รู้จะไปไหนเจจึงไปหาแฟน และเจพลาดไปมีอะไรกับแฟน ละแฟนเจเอาไปพูดที่ รร. ทำให้ครูใหญ่มาที่บ้านตาเพราะตาค่อนข้างมีฐานะทางสังคมพอตารู้โกรธเจมาก เจโทรไปหาแม่และเล่าทุกอย่างให้แม่ฟังพร้อมบอกกับแม่ว่าเจจะหนีออกจากบ้านตาแม่จึงบอกให้เจมาหาแม่อีก จ.นึง ตอนเช้าเจรีบตื่นมาเอากระเป๋าเสื้อผ้าออกมาวางนอกบ้านทำทุกอย่างเสร็จเจจึงแต่งตัวเหมือนมาเรียนและเจก็หนีจากบ้านตาไปบ้านแม่ซึ่งต้องนั่งรถทัวร์ 2 ต่อพอเจไปถึงตรงที่ๆแม่บอกเจโทรหาแม่ แม่จึงมารับจากนั้นเจจึงใช้ชีวิตอยู่กับแม่พ่อเลี้ยงและน้องๆอีก 3 คน ซึ่งแม่ของเจบ่านอยู่คนละ จ. กับที่ๆเจเคยไปตอนเด็กๆ
เมื่อเจมาอยู่กับแม่เจได้กลับไปขอโทษที่บ้านตาอีกครั้งและแม่ทำเรื่องย้าย รร. ให้เจ เจอยู่กับแม่เจต้องช่วยแม่ทำงานบ้านซักผ้าล้างจานของทุกคนในบ้าน ห้องที่เจอยู่ที่บ้านแม่เป็นห้องเล็กๆที่เอาไม้มาตีเป็นผนังไม่มีประตูเจใช้ผ้าผืนใหญ่มาปิดแทนประตู หลังเลิกงานพ่อเลี้ยงกับเพื่อนมักจะมากินเหล้าที่บ้านประจำหลายๆ ครั้งที่เพื่อนพ่อเลี้ยงมักแอบเข้ามาห้องเจแต่เจยังไม่หลับเค้าแกล้งทำเป็นยิ้มเข้ามาถามว่าทำไรทำไม่ยังไม่นอนซึ่งตอนนั้นเจเริ่มรู้สึกว่าคนนี้แปลกๆแต่เจไม่ได้คิดอะไรเพราะอยู่บ้านข้างๆกันและผู้ชายคนนี้ก็มีเมีย
จนกระทั่งวันนึงตอนมืดเจอาบน้ำไปร้องเพลงไปตามปกติ แม่ของเจเดินออกไปหลังบ้านและเห็นว่าผู้ชายคนนั้นกำลังปีนแอบดูเจอาบน้ำผู้ชายคนนั้นหนีกลับบ้านปิดประตูและไม่กี่วันก็ย้ายบ้านไปพอเจจบ ม.3 พ่อเลี้ยงพาเมียใหม่เข้าบ้านทำให้แม่ของเจตรอมใจนอนป่วยเจต้องคอยดูแลแม่กับน้องๆอีก 3 คน เจไปช่วยงานคนแถวบ้านเพื่อขอข้าวหักๆกลับมาต้มเปล่าๆปรุงรสให้แม่กับน้องกินทุกวันประทังชีวิต พอแม่เริ่มมีแรงจึงตัดสินใจคุยกันกับแม่ว่าเราหนีดีไหมหนีไปอยู่บ้านย่าของเจ หลังจากตกลงกันได้จึงได้นำของในบ้านไปขายตอนพ่อเลี้ยงออกไปข้างนอกกับเมียใหม่และจ้างรถหนีมาอยู่บ้านย่าของเจ ซึ่งตอนนั้นปู่กับย่าของเจได้ย้ายบ้านมาอยู่อีก จ. นึงแล้วทั้งหมดได้พากันไปอยู่บ้านย่าเจ
ตอนนั้นเจอายุ 15 ปี เจตัดสินใจหยุดเรียนและไปหางานทำหาเงินช่วยแม่เลี้ยงน้องพอเเม่เก็บเงินได้แม่จึงย้ายออกมาเช่าห้องอยู่ เจทำงานหลายอย่างไปขายของตั้งแต่ตี5ยันเย็นได้ค่าจ้าง 250 บาท เอามาซื้อข้าวให้แม่กับน้องส่วนนึงก็เก็บไว้ใช้ไปทำงาน กลางคืนก็ไปทำงานกลางคืนเป็นนักร้องในคาเฟ่แต่เจไม่เคยคิดขายบริการแม้จะมีลูกค้าหลายคนสนใจเจ ซึ่งตอนทำงานกลางคืนเจโกงอายุบอกว่าตัวเองอายุ18 เวลาได้เงินมาเจจะเก็บไว้ใช้ส่วนตัว อีกส่วนนึงให้แม่ให้น้อง พอแม่เริ่มอยู่ได้เจก็ไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านแม่กับแฟนคนที่เคยมีอะไรกันซึ่งอยู่คนละ จ. เจคบกับแฟนคนนั้น 3 ปีกว่า เจทนพฤติกรรมแย่ๆของแฟนมาตลอด แฟนเจไม่ทำงานวันๆออกไปเที่ยวเล่น ส่วนเจอยู่บ้านทำงายบ้านทุกแย่างช่วยงานพ่อแม่แฟนเวลาอยู่บ้านทำงานบ้าน เจใช้เงินเก็บของตังเองหลายครั้งที่แม่แฟนมาขอยืมเงินแต่ไม่เคยคืน แฟนก็ขโมยเงินบ้างขอเงินบ้าง ข้าวของต่างๆเจเป็นคนซื้อให้ทั้งหมด เจทำงานเป็นแดนเซอร์เวลามีงานเจจะได้ค่าแรงวันละ 300 เจต้องหารถไปทำงานและกลับบ้านเองเวลามีงานและแฟนไม่ได้ไปรับ-ส่ง มีอยู่วันนึงเจไปทำงานเลิกงานแฟนเจไม่ไปรับ เจขอให้เจ้าของวงไปส่งซึ่งวันนั้นเจเมา แต่เพื่อนเจ้าของวงอาสาไปส่ง ระหว่างทางเค้าจะพาเจแวะเข้าโรงแรม แต่จะเจไม่ตกลงเค้าเลยปล่อยเจลงกลางทางเปลี่ยวๆ เจเดินไปเรื่อยๆ มีผู้ชายคนนึงขี่รถผ่านมาและอาสาไปส่งเจที่บ้านเพราะทางมันมืดและเปลี่ยวซึ่งตอนนั้นตี2 เกือบตี 3 โชคดีของเจที่กลับถึงบ้านแบบปลอดภัย ตอนอยู่บ้านแฟนพ่อแม่แฟนก็ชอบมาแอบดูเวลาเจอาบน้ำหรือทำอะไรอยู่ในห้อง แต่เจก็ทำเป็นไม่รู้ วันนึงแฟนเจหายออกจากบ้านเป็นอาทิตย์ เจเป็นห่วงแฟนออกตามหาไหว้พระภาวนาขอให้แหนปลอดภัยเจตามหาแฟนทุกวันพ่อแม่แฟนบอกว่าไม่รู้ว่าลูกหายไปไหนทั้งๆที่รู้ดีทุกอย่าง เจคิดสั้นหลายๆครั้ง จนสุดท้ายเจก็เลิกกับแฟน เจกลับไปบ้านย่าซึ่งคนที่บ้านย่าไม่รู้ว่าเจไปอยู่กับแฟนมีแค่แม่ที่รู้ ้เจกลับไปเรียนต่อพ่อพาเจไปสมัครเรียน รร. เอกชนที่นึง เจถามพ่อว่าจะมีเงินเรียนหรอเพราะค่าเทอมแพง พ่อบอกเรียนไปไม่ต้องพูดมากเดี๋ยวหาจ่ายเอง เจได้เงินไป รร. วันละ 100 เป็นค่ารถไปกลับค่าอาหาร เจเรียนได้สักพักพอจะสอบหลายครั้งที่เจเกือบไม่ได้สอบเพราะไม่ได้จ่ายค่าเทอม หลังเลิกเรียนเจไปทำงานเป็นแดนเซอร์ตามวงดนตรีหาเงินไป รร.เพราะพ่อของเจไม่ได้ให้เงินเจไป รร. เจไปทำงานแดนเซอร์ที่งานๆนึงและได้เจอกับผู้ชายคนนึงและได้เริ่มคุยกัน