ถือว่าตรงนี้เป็นที่ระบาย เราไม่เคยเขียนกระทู้ในพันทิปมาก่อน และไม่เคยเขียนเล่าเรื่องชีวิตดรามาไว้ในที่ต่างๆ เช่น เฟสบุค หรือสื่อออนไลน์อื่นๆ เราเข้าใจว่าต้องมีคนคิดต่าง แต่เราก็ตัดสินใจแล้วว่าอยากระบายออกมา ผลตอบรับจะมาแบบไหน ก็ถือว่าได้แชร์มุมมองแต่ละคนคะ
พี่ชายแฟนตกงาน(โควิด) แล้วพอดีน้องสาวแฟนดาวน์บ้านใหม่อยู่ตรงข้ามบ้านเรา พี่ชายแฟนตอนนี้เลยมาอยู่ด้วยอยู่แบบเนียนๆ ตอนแรกเหมือนไปๆ มาๆ ที่ทำงาน เหมือนมาเยี่ยมย่า(ย่าเป็นแม่เลี้ยงพี่ชายแฟน ไม่ใช่แม่แท้ๆ ย่าส่งเรียนจนจบ ป.ตรี ) แต่ไปๆมาๆ ไม่ไปที่ทำงานอีกเลย พออยู่เริ่มนานเป็นเดือน ย่าก็เริ่มบ่นว่า เงินเก็บไม่มีเลยหรอให้ผู้หญิงไปหมด งานเมื่อไหร่จะไปทำ ( เพราะพอพี่ชายแฟนตกงาน ไม่ส่งเงินให้สาวแค่เดือนเดียว โดนบอกเลิกเลย เงินมั่นหมายผู้หญิงก็ให้ไป 20k แต่ตอนนี้คือโดนบอกเลิก ดาวน์รถให้หญิง (พี่ชายอายุ 55+ ) พี่ชายคือเป็นคนเจ้าชู้ แฟนคนแรกมีลูกด้วยกันก็ทิ้งแฟนไปมีใหม่ ลูกตอนนี้ก็อยู่กับแม่อายุ 18 ปีแล้ว เงินก็หมดกับ ผู้ ญ พี่ชายแฟน เงินเดือน 7-8 หมื่น ย่าก็เลยบ่นว่าจะให้เลี้ยงตั้งแต่เด็กจนแก่เลยหรือไง ด้วยน้องสาวเจ็บออดๆแอดๆ เข้า ร.พ. บ่อยมาก ย่ากลัวเป็นภาระน้อง เพราะตัวเองทำชีวิตตัวเองพัง เงินก็ไม่เก็บ ตอนนี้มากินมาใช้เงินของย่าและน้องสาว ตอนมีไม่เคยนึกถึงครอบครัว รวมถึงของบ้านเราพอมีเมนูที่ไม่ใช่กับข้าว เช่น กุ้งเผา หอยแครงซีฟูด เป็ดย่างเกลือ หมูกะทะ ชาบู ซื้อน้ำหวานเซเว่น ขนมปัง ปกติเราจะซื้อพอดีคน แต่พอพี่ชายมาอยู่ด้วยแล่วก็เวลาเรากินก็ไม่พอกินกัน ทุกอย่างเราก็ต้องซื้อเพิ่มขึ้น เช่นกุ้งเคยซื้อ 2 โล ก็ซื้อเป็น 3 หนมปังเว้นเฮ้ย เคยกินรนละ 2 ก้อน ก็ซื้อมาเพิ่มให้พี่อีก 2 ก้อน น้ำหวานก็ซื้อเพิ่มมา 1 ขวด บางทีคิดเป็นเงินก็เล็กๆ น้อยๆ แต่วันนึงมีหลายรอบ เพราะเราเป็นคนที่ซื้ออะไรก็ไม่เคยซื้อกินคนเดียว จะซื้อให้ครบทุกคนที่อยู่ในบ้าน มี สามี ยาย เรา ลูก แต่พอเราซื้อมาตอนแจก พอไม่ครบคนมันก็ไม่สบายใจ เลยต้องซื้อมาให้ แต่มันบ่อย3-4 เดือนแล้ว หมดไปเยอะแล้ว พี่ชายแฟนไม่มีซื้อมาเลี้ยง หรือแชร์กันเลย มีแต่มากิน แล้วก็ไป ถ้วยชามก็ไม่ล้างช่วย แต่เราไม่ได้ซีเรียสอะไรจนต้องว่าเขาออกไป จนมาวันสองวันนี้ ด้วยความที่เราเป็นแม่ค้า ยอดขายตอนนี้ลดฮวบ เคยขายได้ 10 จะเหลือ 2 คิดเป็นยอดขายลดไป 70-80% เราก็เคลียดกลัวดูแลครอบครัวไม่รอด กลัวเงินช๊อต มีเหตุการณหนึ่งตอนเย็น เงินในกระเป๋าตังค์เราหมด เราก็ถามสามีว่า วันนี้กินอะไรกัน สามีก็ตอบว่า "กินอะไรก็ได้พี่กินได้หมด" แต่มีเสียงแทรกของพี่ชายแฟนมาข้างหลังว่า " ไข่มีไม่ใช่หรอคะ ทำไมไม่ทอดละ ช่วงนี้ขายได้น้อย ประหยัดๆหน่อย " เราเหมือนกำลังโดนว่า ว่าเราใช้เงินเปลืองจัง ประหยัดหน่อย ถ้าพูดภาษาบ้านคือ กูลมออกหูมาก กล้าพูดเนาะ บอกตัวเองไหม ประหยัดแบบไม่จ่ายอะไรเลย ไม่ออกอะไรเลยนี่นะ เราก็เลยสวนไปว่า ไปทอดสิ ไปทอดเลย "แล้วเราก็เดินหนีไปหลังบ้าน " และก็มีอีกเหตุการณ์คือ ถามเราว่าจะทำยังไง ยอดลดแบบนี้ เราเลยตอบไปว่า ให้แฟนดู ให้แฟนทำ "อันนี้เราตอบแบบประชดให้บทสนทนาจบๆไป ประมาณเหมือนขี้เกียจตอบ ยุ่งอะไรกับกู ประมาณนี้แหละ "
เพราะแฟนออกจากงาน งานเรา เราแบ่งให้แฟนช่วยกันบ้างนิดหน่อยเพราะทำเยอะไม่ได้เขาบอกไม่ถนัด ) แล้วพี่ชายแฟนก็พูดขึ้นว่า "ทำไมไม่ช่วยกันละ" เราลมออกหูอีกละ ขอพูดภาษาแบบอารมณ์โมโหหยาบๆเลยนะ(คิดในใจหรอก) รู้ได้ไงว่าผัวเมียเขาไม่ช่วยกัน ที่กินทั้งบ้านคือเงินกูหา ที่กินอยู่ ใช้ไฟกู บอกกูไม่ช่วย ช่วยอะไรในบ้านบ้าง ร้อนๆมาเปิดแอร์ยบ้านกูบอกร้อน เงินกูจ่ายทั้งหมด
มายุ่งวุ่นวาย สอนกู กูรู้กูทำอะไรอยู่ ไม่ต้องมา
เอาชีวิตก่อนไหม ทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปทั่ว ( แต่ความจริงก็พูดออกไปแค่ว่า เก็บโทรศัพท์แล้วเดินหนี แล้วพูดกับพี่ชายแฟนว่า " ไปละๆๆ อย่าบ่น" พูดแบบหัวเราะกลบ ) ซอฟสุดๆ สำหรับเราถ้าอยู่เฉยๆ ใช้แรงช่วยงาน ปากนิ่งๆ เพราะรู้ว่าพึ่งพาคนอื่นอยู่ ก็นิ่งๆไว้จะดีกว่านะ ทำไมเราโกรธขนาดนี้คิดมากขนาดนี้ เพราะแฟนเราไม่มีงานทำ เขามาช่วยเราทำแค่นิดๆหน่อยๆ ซึ่งรายได้ก็เท่าเดิม เหมือนเราทำคนเดียว สรุปคือแฟนช่วยก็ไม่ได้เพิ่มเงินรายได้เรา แค่ได้อยู่พร้อมหน้ากัน อะไรแบบนี้ แต่ที่จริงเราอยากให้แฟนไปหางานทำมากกว่า เพราะเรารู้สึกว่าเราเลี้ยงทั้งแฟน เลี้ยงทั้งพี่ชายแฟน เรารู้สึกแย่ เรารู้สึกแย่ที่เราเป็นผู้ ญ ที่ต้องเลี้ยงผู้ชาย เราหว้งว่าจะได้แฟนที่เข้าใจกันช่วยกันกะตือรือร้นดูแลครอบครัว แต่พอเราบอกให้แฟนหาอะไรทำเพิ่ม ทำเสริม แฟนก็บอกว่า พี่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย พี่อยู่แบบพอเพียง
ๆๆ พอเพียงคือลูกเมียสบายกว่านี้ มีเงินเรียนจนจบ ป.ตรี แล้ว ไม่ใช่ว่าขายของไม่ได้วันไหนก็ไม่มีเงินเลยแบบนี้ ขอโทษเพื่อนๆที พอดีเราเหนื่อยกับสามีแล้ว ยังมีพี่ชายแฟนมาเพิ่มอีก เราเหนื่อย แค่ขอระบาย เพราะพูดกับใครแรงๆแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวจะแย่กันไป เก็บกด เฮ้อ
ทนไม่ไหวแล้ว เลี้ยงคนทั้งบ้าน
พี่ชายแฟนตกงาน(โควิด) แล้วพอดีน้องสาวแฟนดาวน์บ้านใหม่อยู่ตรงข้ามบ้านเรา พี่ชายแฟนตอนนี้เลยมาอยู่ด้วยอยู่แบบเนียนๆ ตอนแรกเหมือนไปๆ มาๆ ที่ทำงาน เหมือนมาเยี่ยมย่า(ย่าเป็นแม่เลี้ยงพี่ชายแฟน ไม่ใช่แม่แท้ๆ ย่าส่งเรียนจนจบ ป.ตรี ) แต่ไปๆมาๆ ไม่ไปที่ทำงานอีกเลย พออยู่เริ่มนานเป็นเดือน ย่าก็เริ่มบ่นว่า เงินเก็บไม่มีเลยหรอให้ผู้หญิงไปหมด งานเมื่อไหร่จะไปทำ ( เพราะพอพี่ชายแฟนตกงาน ไม่ส่งเงินให้สาวแค่เดือนเดียว โดนบอกเลิกเลย เงินมั่นหมายผู้หญิงก็ให้ไป 20k แต่ตอนนี้คือโดนบอกเลิก ดาวน์รถให้หญิง (พี่ชายอายุ 55+ ) พี่ชายคือเป็นคนเจ้าชู้ แฟนคนแรกมีลูกด้วยกันก็ทิ้งแฟนไปมีใหม่ ลูกตอนนี้ก็อยู่กับแม่อายุ 18 ปีแล้ว เงินก็หมดกับ ผู้ ญ พี่ชายแฟน เงินเดือน 7-8 หมื่น ย่าก็เลยบ่นว่าจะให้เลี้ยงตั้งแต่เด็กจนแก่เลยหรือไง ด้วยน้องสาวเจ็บออดๆแอดๆ เข้า ร.พ. บ่อยมาก ย่ากลัวเป็นภาระน้อง เพราะตัวเองทำชีวิตตัวเองพัง เงินก็ไม่เก็บ ตอนนี้มากินมาใช้เงินของย่าและน้องสาว ตอนมีไม่เคยนึกถึงครอบครัว รวมถึงของบ้านเราพอมีเมนูที่ไม่ใช่กับข้าว เช่น กุ้งเผา หอยแครงซีฟูด เป็ดย่างเกลือ หมูกะทะ ชาบู ซื้อน้ำหวานเซเว่น ขนมปัง ปกติเราจะซื้อพอดีคน แต่พอพี่ชายมาอยู่ด้วยแล่วก็เวลาเรากินก็ไม่พอกินกัน ทุกอย่างเราก็ต้องซื้อเพิ่มขึ้น เช่นกุ้งเคยซื้อ 2 โล ก็ซื้อเป็น 3 หนมปังเว้นเฮ้ย เคยกินรนละ 2 ก้อน ก็ซื้อมาเพิ่มให้พี่อีก 2 ก้อน น้ำหวานก็ซื้อเพิ่มมา 1 ขวด บางทีคิดเป็นเงินก็เล็กๆ น้อยๆ แต่วันนึงมีหลายรอบ เพราะเราเป็นคนที่ซื้ออะไรก็ไม่เคยซื้อกินคนเดียว จะซื้อให้ครบทุกคนที่อยู่ในบ้าน มี สามี ยาย เรา ลูก แต่พอเราซื้อมาตอนแจก พอไม่ครบคนมันก็ไม่สบายใจ เลยต้องซื้อมาให้ แต่มันบ่อย3-4 เดือนแล้ว หมดไปเยอะแล้ว พี่ชายแฟนไม่มีซื้อมาเลี้ยง หรือแชร์กันเลย มีแต่มากิน แล้วก็ไป ถ้วยชามก็ไม่ล้างช่วย แต่เราไม่ได้ซีเรียสอะไรจนต้องว่าเขาออกไป จนมาวันสองวันนี้ ด้วยความที่เราเป็นแม่ค้า ยอดขายตอนนี้ลดฮวบ เคยขายได้ 10 จะเหลือ 2 คิดเป็นยอดขายลดไป 70-80% เราก็เคลียดกลัวดูแลครอบครัวไม่รอด กลัวเงินช๊อต มีเหตุการณหนึ่งตอนเย็น เงินในกระเป๋าตังค์เราหมด เราก็ถามสามีว่า วันนี้กินอะไรกัน สามีก็ตอบว่า "กินอะไรก็ได้พี่กินได้หมด" แต่มีเสียงแทรกของพี่ชายแฟนมาข้างหลังว่า " ไข่มีไม่ใช่หรอคะ ทำไมไม่ทอดละ ช่วงนี้ขายได้น้อย ประหยัดๆหน่อย " เราเหมือนกำลังโดนว่า ว่าเราใช้เงินเปลืองจัง ประหยัดหน่อย ถ้าพูดภาษาบ้านคือ กูลมออกหูมาก กล้าพูดเนาะ บอกตัวเองไหม ประหยัดแบบไม่จ่ายอะไรเลย ไม่ออกอะไรเลยนี่นะ เราก็เลยสวนไปว่า ไปทอดสิ ไปทอดเลย "แล้วเราก็เดินหนีไปหลังบ้าน " และก็มีอีกเหตุการณ์คือ ถามเราว่าจะทำยังไง ยอดลดแบบนี้ เราเลยตอบไปว่า ให้แฟนดู ให้แฟนทำ "อันนี้เราตอบแบบประชดให้บทสนทนาจบๆไป ประมาณเหมือนขี้เกียจตอบ ยุ่งอะไรกับกู ประมาณนี้แหละ "เพราะแฟนออกจากงาน งานเรา เราแบ่งให้แฟนช่วยกันบ้างนิดหน่อยเพราะทำเยอะไม่ได้เขาบอกไม่ถนัด ) แล้วพี่ชายแฟนก็พูดขึ้นว่า "ทำไมไม่ช่วยกันละ" เราลมออกหูอีกละ ขอพูดภาษาแบบอารมณ์โมโหหยาบๆเลยนะ(คิดในใจหรอก) รู้ได้ไงว่าผัวเมียเขาไม่ช่วยกัน ที่กินทั้งบ้านคือเงินกูหา ที่กินอยู่ ใช้ไฟกู บอกกูไม่ช่วย ช่วยอะไรในบ้านบ้าง ร้อนๆมาเปิดแอร์ยบ้านกูบอกร้อน เงินกูจ่ายทั้งหมด มายุ่งวุ่นวาย สอนกู กูรู้กูทำอะไรอยู่ ไม่ต้องมาเอาชีวิตก่อนไหม ทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปทั่ว ( แต่ความจริงก็พูดออกไปแค่ว่า เก็บโทรศัพท์แล้วเดินหนี แล้วพูดกับพี่ชายแฟนว่า " ไปละๆๆ อย่าบ่น" พูดแบบหัวเราะกลบ ) ซอฟสุดๆ สำหรับเราถ้าอยู่เฉยๆ ใช้แรงช่วยงาน ปากนิ่งๆ เพราะรู้ว่าพึ่งพาคนอื่นอยู่ ก็นิ่งๆไว้จะดีกว่านะ ทำไมเราโกรธขนาดนี้คิดมากขนาดนี้ เพราะแฟนเราไม่มีงานทำ เขามาช่วยเราทำแค่นิดๆหน่อยๆ ซึ่งรายได้ก็เท่าเดิม เหมือนเราทำคนเดียว สรุปคือแฟนช่วยก็ไม่ได้เพิ่มเงินรายได้เรา แค่ได้อยู่พร้อมหน้ากัน อะไรแบบนี้ แต่ที่จริงเราอยากให้แฟนไปหางานทำมากกว่า เพราะเรารู้สึกว่าเราเลี้ยงทั้งแฟน เลี้ยงทั้งพี่ชายแฟน เรารู้สึกแย่ เรารู้สึกแย่ที่เราเป็นผู้ ญ ที่ต้องเลี้ยงผู้ชาย เราหว้งว่าจะได้แฟนที่เข้าใจกันช่วยกันกะตือรือร้นดูแลครอบครัว แต่พอเราบอกให้แฟนหาอะไรทำเพิ่ม ทำเสริม แฟนก็บอกว่า พี่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย พี่อยู่แบบพอเพียง ๆๆ พอเพียงคือลูกเมียสบายกว่านี้ มีเงินเรียนจนจบ ป.ตรี แล้ว ไม่ใช่ว่าขายของไม่ได้วันไหนก็ไม่มีเงินเลยแบบนี้ ขอโทษเพื่อนๆที พอดีเราเหนื่อยกับสามีแล้ว ยังมีพี่ชายแฟนมาเพิ่มอีก เราเหนื่อย แค่ขอระบาย เพราะพูดกับใครแรงๆแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวจะแย่กันไป เก็บกด เฮ้อ