คือขอท้าวความนะคะ คือยายเรา มีลูก4คน ลูกชาย2 ลูกสาว2คน ตามภาษาคนแถวบ้านเรา จะรักลูกชายมากกว่า แต่เมื่อปีที่ผ่านมา ลุงของเราได้เสียชีวิต ยายเราเสียใจมาก พอผ่านงานศพทุกอย่างไป ยายได้เป็นผู้จัดการมรดกทุกอย่างของลุง แม่เราเป็นพี่สาวคนโตของบ้าน (แม่เราจะเป็นคนที่เวลาใครพูดอะไรออกมาแล้วไม่เป็นเรื่องจริงแม่เราจะเถียงค่ะ) พอแบ่งมรดกออกมา สรุปว่าในบรรดาพี่น้องทั้งหมดแม่เราได้เยอะที่สุด แม่เราเลยลาออดจากงานเพื่อกลับไปดูแลยาย ตามที่ลุงเคยบอกก่อนจะเสีย ว่าอยากให้แม่เรากลับไปดูแลยายกับตา พอแม่เรากลับไปดูแลยาย กลับทะเลาะกันทุกวัน ยายชอบไปเล่าให้คนอื่นฟังว่า แม่เราเป็นแบบนั้นแบบนี้ แบบเล่าในทางไม่ดีอะค่ะ พอแม่เราได้ยิน แล้วมันไม่เป็นความจริง แม่เราก็จะเถียง จนทะเลาะกันหนักและใหญ่มาก จนยายไล่แม่เราออกจากบ้าน แต่แม่เราไม่ไปนะคะ เพราะแม่ไม่อยากใช้เงินมาก เพราะต้องส่งเราเรียนอยู่ บางทีเราก็สงสารความรู้สึกแม่เรามากๆ ที่แม่เราลงมาทำงานส่งน้องๆเรียนและสร้างบ้าน ตั้บแต่อายุ18(บ้านแม่เราเคยไฟไหม้ทั้งหลังไม่เหลืออะไรเลยค่ะ) จนกระทั่งลุงเราเสียตอนแม่เรา48 แม่เราส่งเงินให้ยายใช้ตลอดทุกเดือนไม่ขาด ต่างจากลูกคนอื่นที่ไม่ค่อยจะส่งให้เลย (ลุงที่เสียไปก็ส่งบ้างนะคะ ส่วนมากจะตอนโบนัสออกก้อนใหญ่)  แต่ยายไม่เคยชื่นชมแม่ของเราให้ใครฟังเลย มีแต่ชื่นชมคนที่ตายไปแล้วว่า ถ้าไม่มีเงินที่ลูกเสียไปแล้วทิ้งไว้ให้ชีวิตคงไม่ดี เวลาแกทะเลาะดับใครแกก็จะจุดธูปบอกลุงที่เสียไปแล้ว บอกแกโดนคนนั้นคนนี้พูดไม่ดีใส่ แล้วแกชอบพูดไม่ถูกอะค่ะ แกชอบเสริมเรื่อง ชอบโทรไปหาน้าผู้หญิง แล้วบอกว่าแม่เราพูดไม่ดีกับแกทั้งที่คนรอบๆบ้านก็รู้ว่าแกพูดไม่จริง จนน้าผู้หญิงของเราก็ชอบมาพูดให้เราฟังว่าแม่ชอบไปด่ายายยายโทรมาพูดให้ฟัง แต่จริงๆจากที่เราเคยเจอนะคะ ยายเราเป็นคนชอบว่าคนอื่นไปทั่วเลยค่ะ ชอบเอาคนอื่นมานินทา แล้วก็ชอบเอาเรื่องคนในบ้านไปนินทาให้คนอื่นฟัง คนระแวกบ้านก็ไม่ชอบยายเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ได้พูดออกมา แล้วล่าสุด คือทะเลาะกันกับแม่เราเรื่องที่ยายจะเอาปูนมาทำร่องน้ำ แต่แม่เราขอล้างจานเก็บของให้เสร็จก่อน เพราะมันจะเปียก ยายก็ทำต่อ แล้วแม่เราบอกว่าแม่ได้ยินที่หนูพูดไหม หนูขอทำก่อนจะได้เสร็จไปเลย เทปูนแล้วจะได้แห้งไว ยายแต่ก็พูดขึ้นมาว่า ใช่กูเป็นหมาฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง แล้วแกก็บ่นทั้งวันเลยค่ะ ขุดบ่นมาตั้งแต่เรื่อง5-10ปีที่แล้ว แล้วแม่เราก็เถียงนั่นแหละค่ะ บอกว่าจะพูดทำไมเรื่องผ่านมานานแล้ว แล้วยายตบหน้าแม่เราอย่างแรง จนเราคิดว่า เกินไปไหม ต้องตบตีกันถึงขนาดนั้นเลยหรอ ที่ผ่านมาที่แม่เราส่งเงินให้เลี้ยงดูมาตลอด ไม่มีค่าสำหรับเขาเลยใช่ไหม ตอนแรกเราคิดว่า แกคงเสียใจ และจิตตกที่ลูกชายเสีย แล้วยังทำใจไม่ได้ แต่พอมาแบบนี้ ถึงจะเสียใจยังไง เราก็คิดว่าไม่ควรทำค่ะ เพื่อนๆ พอจะมีวิธีพูด หรือ จัดการกับเรื่องนี้ยังไงบ้างคะ เรากลัวแม่เราจะเสียสติไปก่อน เพราะเกือบปีที่ผ่านมา ไม่มีวันไหนที่แม่เราไม่ทะเลาะกับยายเลยค่ะ โทรมาร้องไห้บ่อยมาก