กาพย์กริชนกพังกะ ๔๑
๑ ไร้แสงแรงส่งรงค์สูญ ... ก่อนัยกูณฑ์ ..
นิ่งกว่าเร้นーในเงาเร้น ..
ไฟคลั่งทั้งร้อนเย็น ... ก่อในแก่นอนธการ
ไร้ศัพท์รับส่งลงสาร ... อันตรธาน ..
ตระวันหายーตระเวนหาย
๒ ตระหนกตกนึกตรึกหนัก ... ทุกข์เพียงทักข์ ..
พบูกายーวปูกาย ..
ซากเลวซ่อนหลากหลาย .. ด้านมืดตัวกลัวเหลือเกิน
ผลักห่างพ่างหาพ้นเหิน ... ดำตามเดิน ..
เร่งถ่อหนีーไร้ทางหนี
๓ ชั่วหาช้าหอบชอบห่าง ... ธรรมลืมทาง ..
หมองเกศีーหมางราศี ..
เวียนเข้าอเวจี .. จมในเงาเรานอนใจ
ทอดร่างทางละไถล ... ลงบรรลัย ..
สู่พงรกーสู่นรก
๔ ตกหม่นตนไหม้ใต้มาร ... อวสาน ..
พุทธศกーคริศตศก ..
ตายในเงาวนวก .. หลงตัวหลอกหลงตนลวง
ตอกบนตนบิดติดบ่วง ... ไฟในห้วง ..
เงาตัวกาฬーเงานิลกาฬ
๕ ไร้ทางร้างที่ลี้ถอน ... แสงเทียนอ่อน ..
ไม่อาจอ่านーเองอาตม์อ่าน ..
ยอมมายาเมินญาณ .. ทิพยแนบแยบยล
ยอมเข้าเย้าข้างย่างขน- ... ส่งตัวตน ..
สู่เพลิงเงาーตายในเงา ฯ
3420212143
______________
กระสวนกาพย์ กริชนกพังกะ ๔๑
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ x ..... ๐ ๐ x
๐ ๐ aー๐ ๐ a()
๐ ๐ ๐ ๐ a() ..... ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ y
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ y ..... ๐ ๐ y
๐ ๐ bー๐ ๐ b()
; b() --> a()
a, b = คำซ้ำ
a(), b() = สัมผัสสระและตัวสะกด
_____________
ตายในเงา