ผมทำแบบนี้..จิตอยู่ที่กายเสมอแม้ยามเคลื่อนไหว-.คุมอายตนะทางตา-หู-ให้ได้ และเจริญ สัมมัปทานสี่ฝ่ายกุศล  "  เลี้ยงอายตนะ "  ในปัจจุบัน ที่จิตกำลังเสพอยู่เนืองๆๆๆ.. นี่คือการเจริญสติ-สมาธิ-เราต้องรับรู้เรื่องภายนอกในชีวิตประจำวัน ทำต่อเนื่อง

             .สมณเท่านั้น.. ที่มีเวลา มีที่สัปปายะ-ไม่ต้องทำงานด้านอื่นๆ-สามารถคุมอายตนะ6-สามารถ เจริญสัมมัปทานสี่ได้ทั้งวัน-เท่ากับเจริญสติได้ตลอดวัน...เมื่อจิตว่างจากอกุศล จิตก็มีกำลัง เป็นฐานที่มั่น สั่งสมขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกเบาสบาย การรู้สึกตัวทั่วพร้อม ก็จะเกิดตามมา จิตไม่เหนื่อยเกินไปเพราะมีพื้นฐานทุกวันที่เราปฏิบัติแล้ว...เพื่อนนักปฏิบัติ มีวิธีทำอย่างไรกันบ้างครับ เล่าสู่แลกเปลี่ยนกันบ้าง สาธุ