ผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะอาศัยใจและธรรม จึงเกิดมโนวิญญาณ ความประกอบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ จึงเกิดผัสสะ
เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
บุคคลเสวยเวทนาอันใด ก็ย่อมจำเวทนาอันนั้น
บุคคลจำเวทนาอันใด ก็ตรึกถึงเวทนาอันนั้น
บุคคลตรึกถึงเวทนาอันใด ก็เนิ่นช้าอยู่กับเวทนาอันนั้น
บุคคลเนิ่นช้าอยู่กับเวทนาอันใด สัญญาชนิดต่างๆ อันทำความเนิ่นช้าก็ครอบงำบุคคลนั้น โดยมีเวทนานั้นเป็นเหตุ
ในธรรมทั้งหลายอันจะรู้แจ้งได้ด้วยใจ ทั้งที่เป็นอดีตก็ตาม เป็นอนาคตก็ตาม หรือเป็นปัจจุบันก็ตาม.
-บาลี มู. ม. ๑๒/๒๒๖/๒๔๘.

ตรงบรรทัดสุดท้าย อ่านแล้วไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร
- อดีตเป็นอย่างไร
- อนาคตเป็นอย่างไร
- ปัจจุบันเป็นอย่างไร 
ช่วยยกตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมด้วยครับ