ภิกษุ...คือผู้ขอ

กิจของภิกษุมีเพียง ๒... คือ คันถธุระ และวิปัสสนาธุระ

กิจอย่างอื่น เช่น การสร้างถาวรวัตถุ เสนาสนะต่างๆ เป็นต้น เป็นหน้าที่ของคฤหัสถ์

ถาวรวัตถุ และเสนาสนะต่างๆที่จำเป็นต้องมีเพื่อใช้ประโยชน์ในแต่ละวัด  มีไม่มากนัก
ซึ่งแทบทุกวัดก็มีเพียงพอต่อการใช้สอยอยู่แล้ว
หากแต่บางวัดยังมุ่งสร้างวัตถุอย่างไม่รู้จักพอ
จะสร้างอะไรกันไปเยอะแยะมากมาย เกินความจำเป็น ?
( ยกเว้นบางวัดที่มีจำนวนภิกษุเพิ่มขึ้น หรือมีกิจของสงฆ์เพิ่มขึ้นจริงๆ )

บางวัดทำไปเพราะคณะกรรมการวัด ลูกศิษย์ลูกหาที่เล็งเห็นประโยชน์ด้านอื่นมากกว่ากิจอันจำเป็นทางพุทธศาสนาที่แท้
แต่จะด้วยสาเหตุใดก็ตาม เจ้าอาวาสก็ต้องรู้เห็น และอนุญาตให้ดำเนินการอยู่ดี ซึ่งหมายความว่าเห็นดีเห็นงามด้วย

ทุกวันนี้...มักพบเห็นผ่านทางสื่อต่างๆว่า บอกบุญสร้างโน่น สร้างนี่อยู่ตลอดเวลา
และมักตบท้ายว่ายังขาดทุนทรัพย์อีกเท่านั้น เท่านี้

หากมีเจตนาในการสร้างถาวรวัตถุใดๆก็ตาม พึงมีทุนทรัพย์สำรองเพียงพอต่อการก่อสร้างก่อน
จึงค่อยดำเนินการจะดีกว่ามั้ย หรืออย่างไร ?

หากทุนก็ยังไม่มี หรือมีแต่ยังขาดอีกมาก แต่ยังฝืนดำเนินการก่อสร้างไปก่อน แล้วใช้วิธีระดมทุน ผ่านการใช้คำว่า บอกบุญ

ดูแล้วมันเหมือนเป็นการขัดๆกับกิจที่พระภิกษุพึงกระทำหรือไม่ ...หรือว่าชอบแล้ว ?

ป.ล. ไม่ได้มีเจตนาขวางทางบุญใคร แต่เห็นว่ามันขัดๆอยู่ และเป็นที่นิยมทำเช่นนี้กันมานานแล้ว