เป็นมนุษย์วัยกลางคนที่กำลังเข้าใกล้เลข4 แต่ยังรู้สึกเหมือนเรื่องราวในสมัยเรียนยังผ่านมาไม่นานเลยครับ
ยังจำเพื่อนในห้องได้ เพื่อนต่างห้อง/เพื่อนสนิทได้ หรือวีรกรรมที่ทำสมัยเรียน แล้วพอเข้ามหาลัย ก็จะลืมกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ไป
จนกระทั่งเข้าวัยทำงาน เริ่มมีการมาจับกลุ่มกันอีกครั้ง รวมตัวกันง่ายขึ้นเพราะมี Line
เห็นเพื่อนแต่ละคนมีครอบครัว มีลูกเต้า ครอบครัวแฮปปี้เราก็ดีใจกับเขาด้วย...อยากเห็นเพื่อนมีความสุขทุกคน
แต่ก็ไม่ทั้งหมดที่ชีวิตไปในทิศทางที่ดี...บางคนมารู้อีกที ก็เสียไปแล้ว...บางคนก็ชีวิตพลิกผัน...บางคนดูเขาลำบากอ่ะ
รู้สึกใจแป้วๆ ใจหาย ใครเป็นมั่งไหมครับ