เช้านี้ (15 พ.ย.63) นั่งสมาธิอานาปานสติ-ดูลมหายใจ 2 ชั่วโมง 6:30 - 8:30 น. นั่งเอาสติดูลมหายใจ เข้า-ออก ที่โพรงจมูกไปเรื่อยๆ เผลอคิดสิ่งอื่นให้มีสติกลับมาดูลมใหม่
นั่งไปเรื่อยๆไม่ได้คาดหวังอะไร จนเกิดปิติ น้ำตาไหล ซาบซ่านทั้งตัว ลมหายใจค่อยๆละเอียดขึ้นเรื่อยๆ จนลมหายใจดับสนิท กายดับสนิท เหลือแต่ความว่างเปล่าไม่มีนิมิตใดๆ กับจิตตั้งมั่น ตัวรู้เด่นชัดกับจิตที่เป็นอุเบกขา หลังจากเป็นฆราวาสสภาวะนี้นานๆจะเกิดขึ้นครั้งหนึ่ง นั่งอยู่กับจิตที่ตั้งมั่นเป็นอุเบกขาระยะหนึ่งจนจิตอิ่มแล้วถอนออกมาเอง
จิตมีปัญญาสว่างไสวมากลองพิจารณาความไม่เที่ยงของเกศา (ผม) แต่ไม่เป็นผลเพราะจิตยังปราถนาพุทธภูมิ จึงถอนออกจากสมาธิมาแผ่เมตตา แผ่จิตที่สงบร่มเย็นให้สรรพสัตว์ มองดูนาฬิกาผ่านไป 2 ชั่วโมง เหมือนแปปเดียว บุญจากการทำกรรมฐานเป็นบุญสูงสุด
เอาบุญมาให้ทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญครับ ขอผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำสมาธินี้ แผ่ไปถึงทุกท่านขอให้ทุกท่านเข้าถึงกระแสพระนิพพานและข้าพเจ้าได้พระสัพพัญญุตณานด้วยเถิด สาธุๆๆ
ขอให้แง่คิด : การนั่งสมาธิภาวนาอย่าล้มเลิกความตั้งใจง่ายๆ เพราะสภาวะจิตรวมอาจอยู่อีกไม่ไกลแต่ท่านล้มเลิกเสียก่อน