ปกติอาศัยอยู่กับคนในครอบครัวที่บ้านครับ..เราเปรียบสเหมือนเสารองลงมาจากแม่ (แม่ทำงานต่างหวัด) จนตอนนี้โตขึ้นมาก็อยากจะออกจากบ้าน ไปทำงาน ไปตามหาอนาคตตัวเอง ในตัวเมืองครับ (อยากแบ่งเบาภาระแม่ด้วย) แต่พอมาอยู่ที่นี่จิงๆแล้วมองย้อนกลับไปหาคนที่บ้านพวกเขาลำบากมากครับ ยายจะไปหาหมอก็ไม่มีใครไปส่งจะไปที่ไหนใกล้ไกลก็ต้องขึ้นรถไปเอา..ไหนจะน้องอีกสองคนอีก (ไม่เกิน 10ขวบ) มันทำให้เรารู้สึกเหมือนกับว่าเราทิ้งพวกเขามายังไม่รู้ครับ.. คิดว่าจะกลับบ้านแต่ก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไรดีบ้านนอกเซเว่นก็ไม่มี ร้านค้าร้านอาหารก็เปิดๆปิดๆ (ไม่เกินสองเดือน) แต่แม่ก็บอกนะครับว่าไม่ต้องไปไหนหรอกอยู่บ้านดูแลยายดูแลน้อง.. แต่ปัญหาก็อย่างที่บอกครับ ทั้งเรื่องงาน เรื่องอนาคต เรื่องการใช้ชีวิต เราเลือกอะไรดีครับรู้สึกหนักใจ