สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ เรื่องผีผี และอยากมาแชร์ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงหากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย ณที่นี้ด้วย
เริ่มเลยนะคะ ขอแทนตัวเองว่าเรา แล้วกัน เราเป็นจังหวัดหนึ่งในภาคเหนือ ไม่ขอบอกจังหวัดนะคะ ย้อนกลับไปตอนเราอายุ9ขวบ
ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมภาคเรียนที่สอง เรามีโอกาสได้ไปหาปู่กับย่า ที่ต่างจังหวัด ภาคเหนือเหมือนกัน พ่อกับแม่ พาเรากับพี่ชายที่อายุห่างกัน 10 ปี
ไปเยี่ยมย่า ที่กำลังป่วย หนัก ตอนนั้นเดินทางไปต่างจังหวัดค่อนข้างลำบาก ถนนกำลังสร้าง พ่อต้องขับช้าๆๆ กว่าจะถึงบ้านปู่กะย่า ก็ราวๆๆๆ2ทุ่ม
พอไปถึง น้า ปู่ ลุง ก็มารอรับ ส่วนพ่อ รีบตรงไปหาย่า เพราะพ่อรักย่ามาก และเป็นห่วงมาก ส่วนเรา พี่ชาย และแม่ ก็ ได้ไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำ
ขออธิบายบ้านปู่นะคะ บ้านปู่ เป็นบ้านไม้ สองชั้น และมีใต้ถุนบ้าน ซึ่งสมัยก่อนนิยมปลูกบ้านให้ยกใต้ถุน เพราะกันสัตว์ร้ายมาทำร้าย
ความเชื่อของคนสมัยก่อน เรากะแม่จัดแจงกระเป๋าเสร็จ น้าก็มาเรียกให้ไปกินข้าวกินน้ำ ส่วนพี่ชายเรานั้น ขอไปอาบน้ำบอกร้อนมาก
ซึ่งห้องน้ำที่พี่ชายจะไปอาบ อยู่ใต้ถุนบ้าน เรากับแม่ก็ไปนั่งรอทานข้าวพร้อมพ่อและพี่ชาย ไม่ถึง20นาที พี่ชายเราร้องลั่นเสียงดัง
พ่อรีบวิ่งลงบรรได ลงไปดู เรากับแม่ก็วิ่งตาม น้าลุงปู้ทุกคนวิ่งไปดูกันหมด สภาพพี่ชายเราตอนนั้น นั่งก้มหน้าอยู่ขอบโอ่ง
ใต้ถุนบ้านร้องไห้ พ่อไปกอดแล้วถามว่าเป็นอะไร พี่ชอบบอกว่า อาบน้ำอยู่ดีดี ตอนตักน้ำในโอ่งจะมาอาบ มองไปตรงใต้หลังจะมีรู เห็นดวงตาแดงก่ำ
มองมาทางพี่ชาย พี่ชายตกใจ รีบวิ่งออกมาแบบไม่ใส่เสื้อผ้า ปู่กะลุงและพ่อ มองหน้ากัน ปู่ก็บอกพี่ชายว่า ตาฝาดไป ไม่มีไรหรอก นั่งรถมาเหนื่อยๆๆ
คงเพลียเห็นภาพหลอน พี่ชายยังคงร้องไห้ พ่อพาพี่ขึ้นบ้านไป ส่วนเราบอกแม่ว่า ไม่กล้าอาบน้ำ เลยไปนั่งกินข้าวกัน พอกินข้าวเสร็จ
เราพ่อแม่ พี่ชาย เข้าไปดูย่า ก่อนมากันไปเข้านอน เพราะเหนื่อยกับการเดินทางมากแล้ววันนี้ พี่ชายเรา เป็นไข้ไม่สบาย ไปดื้อๆๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีอาการ อาจจะเป็นเพระตกใจกลัว ทุกคนหลับสนิทมาก เพราะเพลียจากการเดินทาง เรามาตกใจตื่น ตอนได้ยินเสียงพ่อตะโกน ว่าออกไป
ตอนนั้นได้ยินแม่พุดว่าเวลาน่าจะราวๆๆตี3 พ่อนอนหลับตาแล้วเอาแต่พูดว่าออกไปๆๆส่วนพี่ชายนั้นหลับสนิทเพราะกินยาแก้ไข้ไป ส่วนแม่รีบวิ่งไปหาปู่
ให้มาดู แต่ยังไม่ทันออกไป ปู่ก็เข้ามา ปลุกพ่อให้ตื่น จนพ่อตื่น ซึ่งก่อนหน้านี้ เรากะแม่ปลุกพ่อไม่ตื่นเลย พ่อเล่าว่า ฝันว่ามีผู้หญิงแก่ๆๆมาหน้าบ้านปู่
แล้วชี้หน้าด่า ๆๆๆแต่ไม่ได้ยินคำพูดนั้น แล้วอยู่ๆป้าแก่ๆก็พยายามปีนรั้วเข้ามา แต่เข้าไปได้ พ่อเลยตะโกนออกไปๆๆๆๆๆๆ ทุกคนฟังเช่นนั้น
ก็สรุปกันไปว่า คงเหนื่อยจากการเดินทาง หรือแค่ฝันไปเอง จากนั้นก็เข้านอนหลับจนเช้า ทุกอย่างดูปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น มีเพียงแต่ย่าที่ป่วยแล้วลุกไปไหน
ไม่ได้ ป่วยแปลกมาก เพราะท้องใหญ่เหมือนมีลมในท้อง หาหมอ หมอก็บอก เกิดการรับประทานของกินที่มีแก๊สมาก รักษาตามอาการไป เราสงสารย่ามาก
ย่าพุดไรไม่ได้ ได้แค่ลืมตามองย่า รักเรามากถึงขนาดขอพ่อกะแม่ให้เรามาอยู่ด้วย เราเคยมาอยุ่กะย่าตอนพ่อแม่ต้องไปทำงานต่างประเทศ
มีเพื่อนมาชวนไปเที่ยว ไปเล่นด้วย เราอยากไป แต่ย่าค่อนข้างหวงเรามาก ไม่ยอมให้เราไปไหน ตอนย่าพุดได้ ย่าเป็นคนปากจัดหน่อยๆ แต่ย่าก็สายบุญ
ชอบทำบุญตลอด มาเห็นย่าแล้วเราก็สงสาร แต่ด้วยความที่ยังเด็ก เลยไม่คิดไรมาก เวลาผ่านไปประมาณ10กว่าวัน เราขึ้นไปหาย่าที่ห้อง
จะไปเล่านิทานให้ฟัง อยู่ย่าก็ทำท่าเหมือนจะพูด แต่พูดไม่ด้ เหมือนพยายามมาก เหมือนหายใจไม่ออกด้วย เรารีบตามพ่อกะปู่มาดู พอมาถึงย่าก็ปกติ
เราก็งง พ่อก็ต่อว่าเรา พูดจาโกหก พอพ่อออกไป เราเลยถามย่าว่า ย่าเป็นอะไร เมื่อกี้ ย่าทำตากระพริบๆ เหมือนจะร้องไห้ แต่พุดไม่ได้
เราเลยบอกให้ย่าพักผ่อน เราก็ไปเล่นกะแม่ที่ครัว ตอนนั้น ทุกคนต่างยุ่งกับการทำอาหารเย็น ส่วนพ่อ ปู่ น้า ลุง นั่งฟังธรรมอยุ่บนบ้านอีกหลัง
เรานั่งอยุ่ใกล้ๆประตูห้องครัว มองออกไปหน้าบ้าน ลานหน้าบ้าน มองไปตรงรั้วหน้าบ้าน ที่มีต้นไม้ จำได้ว่าตอนนั้น เวลาราวๆๆทุ่มครึ่ง
เราเห็น ดวงไฟ สีน้ำเงิน ดำ แดง ขาว ผสมกัน เคลื่อนไหวอยุ่ใต้ต้นไม้นานมาก ลอยไปลอยมา อยุ่แค่ตรงนั้น ด้วยความเป็นเด็กเห็นแล้วไม่รุ้คืออะไร
จึงถามแม่ว่า ไฟที่ลอยอยุ่ตรงไหน คืออะไร แม่มองออกไป แล้วต่อว่าเราไฟอะไร ไม่เห็นมีอะไร ไล่เราขึ้นไปบนบ้าน เราก็แอบนอยพ่อแม่ ที่ไม่มีใครฟังเราเลย ส่วนพี่ชายตั้งแต่วันนั้น ก็ไม่กล้าไปไหน เล่นเกมอยู่แต่ในบ้าน คืนนั้นหลังจากกินข้าวกินปลา อาบน้ำ อาบท่า เข้านอน กัน เราฝัน ฝันที่จำได้แม่นมากก
ถึงตอนนั้นจะเด็กแต่เรามั่นใจและจำได้แม่นมาก ภาพยังติดตา ในฝัน เราเดินนั่งเล่นที่ลานบ้านของปู่ กับพี่ชาย แล้วมองไป ทางห้องน้ำ เห็นย่า เดินมา
เราถามว่าย่าหายป่วยแล้วหรอ ย่าไม่ตอบอะไร มองหน้าเราแล้วยิ้ม แล้วย่าก็เดินไปนั่งตรงใต้ต้นไม้ หน้าห้องน้ำ เรามองตามย่าไป ลุกเดินตามไป
พี่ชายเราไม่สนใจไร มัวแต่เล่นเกม เราเห็นย่าพุดว่าปวดท้อง ปวดมากเลย ไม่ไหวแล้ว เรากำลังจะเดินไปหา ย่าบอกไม่ต้องมาลูก ไปนอนๆๆ
ย่าก็พูดอีกว่า ปวดมาก ปวดท้อง ปวด เราเหงื่อแตก จะวิ่งตามคนมาดู แต่ตกใจ ตื่น อยู่ดีดีก็ตื่น เหมือนมีคนดึงเราให้ตื่น แต่มองพ่อกะแม่พี่ชาย
ก็ยังนอนอยุ่เลยคิดว่าคงแค่ฝัน เช้าวันนั้น ก็ตกใจตื่นอีกครั้ง เวลาประมาณ ตี5 กว่า ได้ยินเสียงพ่อร้องไห้ เสียงดังมาก เราวิ่งออกไปดู
แม่บอก ย่าเสียแล้ว เรายืนนิ่ง เดียวมาต่อนะคะ
เรื่องผีผี
เริ่มเลยนะคะ ขอแทนตัวเองว่าเรา แล้วกัน เราเป็นจังหวัดหนึ่งในภาคเหนือ ไม่ขอบอกจังหวัดนะคะ ย้อนกลับไปตอนเราอายุ9ขวบ
ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมภาคเรียนที่สอง เรามีโอกาสได้ไปหาปู่กับย่า ที่ต่างจังหวัด ภาคเหนือเหมือนกัน พ่อกับแม่ พาเรากับพี่ชายที่อายุห่างกัน 10 ปี
ไปเยี่ยมย่า ที่กำลังป่วย หนัก ตอนนั้นเดินทางไปต่างจังหวัดค่อนข้างลำบาก ถนนกำลังสร้าง พ่อต้องขับช้าๆๆ กว่าจะถึงบ้านปู่กะย่า ก็ราวๆๆๆ2ทุ่ม
พอไปถึง น้า ปู่ ลุง ก็มารอรับ ส่วนพ่อ รีบตรงไปหาย่า เพราะพ่อรักย่ามาก และเป็นห่วงมาก ส่วนเรา พี่ชาย และแม่ ก็ ได้ไปเก็บกระเป๋า อาบน้ำ
ขออธิบายบ้านปู่นะคะ บ้านปู่ เป็นบ้านไม้ สองชั้น และมีใต้ถุนบ้าน ซึ่งสมัยก่อนนิยมปลูกบ้านให้ยกใต้ถุน เพราะกันสัตว์ร้ายมาทำร้าย
ความเชื่อของคนสมัยก่อน เรากะแม่จัดแจงกระเป๋าเสร็จ น้าก็มาเรียกให้ไปกินข้าวกินน้ำ ส่วนพี่ชายเรานั้น ขอไปอาบน้ำบอกร้อนมาก
ซึ่งห้องน้ำที่พี่ชายจะไปอาบ อยู่ใต้ถุนบ้าน เรากับแม่ก็ไปนั่งรอทานข้าวพร้อมพ่อและพี่ชาย ไม่ถึง20นาที พี่ชายเราร้องลั่นเสียงดัง
พ่อรีบวิ่งลงบรรได ลงไปดู เรากับแม่ก็วิ่งตาม น้าลุงปู้ทุกคนวิ่งไปดูกันหมด สภาพพี่ชายเราตอนนั้น นั่งก้มหน้าอยู่ขอบโอ่ง
ใต้ถุนบ้านร้องไห้ พ่อไปกอดแล้วถามว่าเป็นอะไร พี่ชอบบอกว่า อาบน้ำอยู่ดีดี ตอนตักน้ำในโอ่งจะมาอาบ มองไปตรงใต้หลังจะมีรู เห็นดวงตาแดงก่ำ
มองมาทางพี่ชาย พี่ชายตกใจ รีบวิ่งออกมาแบบไม่ใส่เสื้อผ้า ปู่กะลุงและพ่อ มองหน้ากัน ปู่ก็บอกพี่ชายว่า ตาฝาดไป ไม่มีไรหรอก นั่งรถมาเหนื่อยๆๆ
คงเพลียเห็นภาพหลอน พี่ชายยังคงร้องไห้ พ่อพาพี่ขึ้นบ้านไป ส่วนเราบอกแม่ว่า ไม่กล้าอาบน้ำ เลยไปนั่งกินข้าวกัน พอกินข้าวเสร็จ
เราพ่อแม่ พี่ชาย เข้าไปดูย่า ก่อนมากันไปเข้านอน เพราะเหนื่อยกับการเดินทางมากแล้ววันนี้ พี่ชายเรา เป็นไข้ไม่สบาย ไปดื้อๆๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีอาการ อาจจะเป็นเพระตกใจกลัว ทุกคนหลับสนิทมาก เพราะเพลียจากการเดินทาง เรามาตกใจตื่น ตอนได้ยินเสียงพ่อตะโกน ว่าออกไป
ตอนนั้นได้ยินแม่พุดว่าเวลาน่าจะราวๆๆตี3 พ่อนอนหลับตาแล้วเอาแต่พูดว่าออกไปๆๆส่วนพี่ชายนั้นหลับสนิทเพราะกินยาแก้ไข้ไป ส่วนแม่รีบวิ่งไปหาปู่
ให้มาดู แต่ยังไม่ทันออกไป ปู่ก็เข้ามา ปลุกพ่อให้ตื่น จนพ่อตื่น ซึ่งก่อนหน้านี้ เรากะแม่ปลุกพ่อไม่ตื่นเลย พ่อเล่าว่า ฝันว่ามีผู้หญิงแก่ๆๆมาหน้าบ้านปู่
แล้วชี้หน้าด่า ๆๆๆแต่ไม่ได้ยินคำพูดนั้น แล้วอยู่ๆป้าแก่ๆก็พยายามปีนรั้วเข้ามา แต่เข้าไปได้ พ่อเลยตะโกนออกไปๆๆๆๆๆๆ ทุกคนฟังเช่นนั้น
ก็สรุปกันไปว่า คงเหนื่อยจากการเดินทาง หรือแค่ฝันไปเอง จากนั้นก็เข้านอนหลับจนเช้า ทุกอย่างดูปกติ ไม่มีไรเกิดขึ้น มีเพียงแต่ย่าที่ป่วยแล้วลุกไปไหน
ไม่ได้ ป่วยแปลกมาก เพราะท้องใหญ่เหมือนมีลมในท้อง หาหมอ หมอก็บอก เกิดการรับประทานของกินที่มีแก๊สมาก รักษาตามอาการไป เราสงสารย่ามาก
ย่าพุดไรไม่ได้ ได้แค่ลืมตามองย่า รักเรามากถึงขนาดขอพ่อกะแม่ให้เรามาอยู่ด้วย เราเคยมาอยุ่กะย่าตอนพ่อแม่ต้องไปทำงานต่างประเทศ
มีเพื่อนมาชวนไปเที่ยว ไปเล่นด้วย เราอยากไป แต่ย่าค่อนข้างหวงเรามาก ไม่ยอมให้เราไปไหน ตอนย่าพุดได้ ย่าเป็นคนปากจัดหน่อยๆ แต่ย่าก็สายบุญ
ชอบทำบุญตลอด มาเห็นย่าแล้วเราก็สงสาร แต่ด้วยความที่ยังเด็ก เลยไม่คิดไรมาก เวลาผ่านไปประมาณ10กว่าวัน เราขึ้นไปหาย่าที่ห้อง
จะไปเล่านิทานให้ฟัง อยู่ย่าก็ทำท่าเหมือนจะพูด แต่พูดไม่ด้ เหมือนพยายามมาก เหมือนหายใจไม่ออกด้วย เรารีบตามพ่อกะปู่มาดู พอมาถึงย่าก็ปกติ
เราก็งง พ่อก็ต่อว่าเรา พูดจาโกหก พอพ่อออกไป เราเลยถามย่าว่า ย่าเป็นอะไร เมื่อกี้ ย่าทำตากระพริบๆ เหมือนจะร้องไห้ แต่พุดไม่ได้
เราเลยบอกให้ย่าพักผ่อน เราก็ไปเล่นกะแม่ที่ครัว ตอนนั้น ทุกคนต่างยุ่งกับการทำอาหารเย็น ส่วนพ่อ ปู่ น้า ลุง นั่งฟังธรรมอยุ่บนบ้านอีกหลัง
เรานั่งอยุ่ใกล้ๆประตูห้องครัว มองออกไปหน้าบ้าน ลานหน้าบ้าน มองไปตรงรั้วหน้าบ้าน ที่มีต้นไม้ จำได้ว่าตอนนั้น เวลาราวๆๆทุ่มครึ่ง
เราเห็น ดวงไฟ สีน้ำเงิน ดำ แดง ขาว ผสมกัน เคลื่อนไหวอยุ่ใต้ต้นไม้นานมาก ลอยไปลอยมา อยุ่แค่ตรงนั้น ด้วยความเป็นเด็กเห็นแล้วไม่รุ้คืออะไร
จึงถามแม่ว่า ไฟที่ลอยอยุ่ตรงไหน คืออะไร แม่มองออกไป แล้วต่อว่าเราไฟอะไร ไม่เห็นมีอะไร ไล่เราขึ้นไปบนบ้าน เราก็แอบนอยพ่อแม่ ที่ไม่มีใครฟังเราเลย ส่วนพี่ชายตั้งแต่วันนั้น ก็ไม่กล้าไปไหน เล่นเกมอยู่แต่ในบ้าน คืนนั้นหลังจากกินข้าวกินปลา อาบน้ำ อาบท่า เข้านอน กัน เราฝัน ฝันที่จำได้แม่นมากก
ถึงตอนนั้นจะเด็กแต่เรามั่นใจและจำได้แม่นมาก ภาพยังติดตา ในฝัน เราเดินนั่งเล่นที่ลานบ้านของปู่ กับพี่ชาย แล้วมองไป ทางห้องน้ำ เห็นย่า เดินมา
เราถามว่าย่าหายป่วยแล้วหรอ ย่าไม่ตอบอะไร มองหน้าเราแล้วยิ้ม แล้วย่าก็เดินไปนั่งตรงใต้ต้นไม้ หน้าห้องน้ำ เรามองตามย่าไป ลุกเดินตามไป
พี่ชายเราไม่สนใจไร มัวแต่เล่นเกม เราเห็นย่าพุดว่าปวดท้อง ปวดมากเลย ไม่ไหวแล้ว เรากำลังจะเดินไปหา ย่าบอกไม่ต้องมาลูก ไปนอนๆๆ
ย่าก็พูดอีกว่า ปวดมาก ปวดท้อง ปวด เราเหงื่อแตก จะวิ่งตามคนมาดู แต่ตกใจ ตื่น อยู่ดีดีก็ตื่น เหมือนมีคนดึงเราให้ตื่น แต่มองพ่อกะแม่พี่ชาย
ก็ยังนอนอยุ่เลยคิดว่าคงแค่ฝัน เช้าวันนั้น ก็ตกใจตื่นอีกครั้ง เวลาประมาณ ตี5 กว่า ได้ยินเสียงพ่อร้องไห้ เสียงดังมาก เราวิ่งออกไปดู
แม่บอก ย่าเสียแล้ว เรายืนนิ่ง เดียวมาต่อนะคะ