เรื่องที่หนูจะพูดต่อไปนี้อาจจะเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับใครหลายคนแต่สำหรับหนูมันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมากๆ ก่อนอื่นเลย ตอนนี้หนูอายุ15หนูอยู่กับตายายและพี่สาวคนละพ่อ พ่อแม่หนูไปทำงานต่างจังหวัด เรื่องมันเกิดจากตอนประถมหนูเรียนได้เกรดดีมาตลอดพอหนูขึ้นมัธยมเกรดหนูแย่มาก คนแถวบ้านก็เริ่มนินทาซุบซิบแต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่หนูกำลังเครียดอยู่ตอนนี้ ตั้งแต่พี่สาวคนละพ่อหนูมาอยู่บ้าน เขาไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เลี้ยงลูกเสาร์-อาทิตย์ และวันปกติ ส่งลูกไปร.ร.แล้วเขาก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ พี่สาวหนูเรียนไม่จบ ความหวังจึงตกมาอยู่ที่หนู หนูไปเรียน ตื่นตี4.30ทุกวัน กลับมาถึงบ้านก็17.00น.กว่า หนูเหนื่อยกับการเรียน ทั้งเรียนไม่รู้เรื่อง ทั้งเครียดเรื่องเรียนต่อ หนูกลับมาก็โดนด่าทอ คนในครอบครัวชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับเด็กแถวบ้าน และยายก็ชอบด่าทอหนู ชอบว่าหนูขี้เกียจไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่พี่ก็อยู่บ้านเฉยๆทั้งวัน หนูรู้สึกว่าหนูเก็บกด หนูอึดอัด จะระบายกับใครก็ไม่ได้ อยู่ที่บ้านหนูจะเก็บตัวอยู่คนเดียว เวลาอยู่กับเพื่อนหนูจะร่าเริงมาก เวลาหนูเครียดหรือร้องไห้ หนูจะมักคิดจะฆ่าตัวตาย กูเคยกรีดแขนตัวเองหลายครั้ง แต่มันไม่ได้ลึกมาก และหนูชอบกัดตัวเองเวลาโกรธ กัดจนเลือดออก ไม่ก็ทุบตีตัวเอง ดึงผมตัวเองบ้าง ตบหน้าตัวเองบ้าง หนูไม่รู้จะปรึกษาเรื่องนี้กับใครดี ถ้าหนูบอกพ่อแม่ก็กลัวว่าท่านจะคิดมาก ไหนจะทำงานเหนื่อย หนูไม่อยากให้ท่านต้องมาเหนื่อยกับหนูอีก บางทีหนูคิดว่าถ้าตายไปก็คงจะดี หนูควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะเอายังไงดี เครียดจนอยากจะฆ่าตัวตาย