ฝากถึงแม่ค้าข้าวตังฝอยทองและ
ผู้โดยสารมารยาทแย่
รถไฟขบวน 167 ขาลงใต้ ตู้นอนปรับอากาศ
ชั้น 2 คันที่ 11 เลขที่นั่ง 13 เตียงบน
เดินทางวันที่ 30 สิงหาคม 2563 
รีวิวคนมารยาททราม 2 ท่าน
กับการขึ้นรถไฟตู้นอนปรับอากาศ
ที่ไม่ได้ขึ้นมาเป็น 20 ปีแล้วมั้ง
เรานอนหมายเลข 9 เตียงบนจ้า
ท่านแรก ป้าข้าวตังฝอยทอง
ตามปกติเท่าที่หาข้อมูลมาก่อนจองตั๋วรถไฟคือ
รถไฟตู้พัดลม หรือชั้น 3 เนี่ย
พ่อค้าแม่ค้าสามารถเดินขายของได้ 24 ชม.
รถไฟตู้นอนปรับอากาศชั้น 1, 2 จะมีการล็อคตู้
ไม่ให้พ่อค้าแม่ค้าเดินขายของตอนกลางคืน
ซึ่งกลางคืนเราไม่แน่ใจว่ากี่โมง
เท่าที่หาอ่านเจอคือมีคนบอกว่า ไม่เกิน 3 4 ทุ่ม
ซึ่งช่วงเย็นๆก็มีคนขึ้นมาขายของตามปกติ
และครั้งสุดท้ายที่มีคนขึ้นมาเดินตะโกนขายของ
คือ 20.00 โดยประมาณ
ก็มีคนเรียกซื้อของตลอดทาง รวมถึงเรา
เพราะต้นขบวนอยู่ที่บางซื่อ
รถออก 19.00 นิดๆ ป่านนั้นยังไม่มีใครนอนหรอก
เพราะพึ่งขึ้นรถไฟกัน เตียงก็ยังไม่ได้ปู
สักประมาณ 20.00 เตียงนอนทยอยๆ
ปูครบหมดทั้งคันแล้ว
ขณะที่เราและเชื่อว่าเกือบทุกคนกำลังหลับ
มีเสียงตะโกนมาตอน 22.40
ข้าวตัง ฝอยทอง ไหมจ๊าา สั่งได้เลยจ้าาา
ตะโกนอยู่ประมาณ 4 5 รอบ
แบบว่าไม่มีคนซื้อ ก็จะตะโกนขายให้ได้
จนกว่าจะมีคนซื้อ
นางไม่ได้เดินเข้ามาขายของในขบวนก็จริง
แต่นางใช้วิธีตะโกนเสียงแป๋นอยู่หน้าประตูรถไฟ
ไม่ได้ทำผิดกฎเพราะไม่ได้เดินเข้ามาในขบวน
แต่เจตนาตะโกนให้คนตื่นทั้งขบวนเพื่อซื้อของตัวเอง
ซึ่งดึกๆไม่มีผู้ขายของคนอื่นตะโกนยามดึกเลย
ผู้ขายของคนอื่นมีมารยาทและความเกรงใจ
ยกเว้น ผญ ข้าวตัง ฝอยทอง คนนี้คนเดียว
ส่วนตัวเราคิดว่า
รถไฟควรมีกำหนดเวลาขายของ
ให้มาตฐานแน่นอนชัดเจน เป็นลายลักษณ์อักษร
ทำให้เป็นกฎระเบียบข้อนึงไปเลยอ่ะ
พ่อค้าแม่ค้าคนใดฝ่าฝืน ห้ามขายของบนรถไฟอีก
แปะป้ายบอกช่วงเวลาที่ขายของได้ให้เห็นชัดๆเลย
พ่อค้าแม่ค้าจะได้รู้เวลาที่เดินตะโกนขายของได้
ผู้โดยสารทุกคนก็จะได้รู้ว่าจะกินจะนอนกี่โมงดี
จะได้ไม่ต้องมาคอยหลับๆตื่นๆ
เพราะเสียงคนตะโกนขายของทั้งคืน
ถ้าใช้วิจารณญานของเรา
หลัง 3 4 ทุ่มก็ควรคิดได้แล้วว่า ไม่ควรตะโกน
ท่านสอง ผู้โดยสารมารยาททราม(หลับหรือตาย)
นาฬิกาปลุกใครฟ่ะ ดังตอน 03.00
มันดังมา 15-20 นาทีแล้ว !! ดังมาด้วยไม่ใช่เบาๆ
คนเขาตื่นกันทั้งขบวนล่ะ
แต่ละคนเปิดผ้าม่าน มองไปมองมา
ว่าเสียงมาจากไหนวะ ซึ่งเสียงมันใกล้เรามากๆ
เราเปิดม่านกี่รอบก็จ๊ะเอ๋กับคนอื่น
ที่กำลังมองหาว่าเสียงนั้นมาจากใคร
เรานอนไม่หลับ เลยปีนลงมาข้างล่าง
กะจะไปแจ้งเจ้าหน้าที่ แต่ก็พยายามหาต้นเสียงอยู่
มีความรู้สึกว่ามันดังมาจากเตียงบนหมายเลข 13
(เราเตียงบนเลข 9 ซึ่งติดกับเตียงบนเลข 13)
ลุงเตียงบนตรงข้ามเราหมายเลข 11
ก็เปิดม่านมาจ๊ะเอ๋เราหลายรอบล่ะ
เขาบอกว่าเสียงมาจากกระเป๋าเป้ใบแดง
ที่อยู่บนชั้นวางระหว่างเตียงนอนชั้นบน
หมายเลข 9 (เรา) และ 13 (ข้างๆ)
เราก็บอกว่าไม่ใช่แน่นอน
เพราะเป๋าใบนี้ของเรา ไม่มีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์
เราเลยบอกลุงว่า เรารู้สึกว่าเสียงมาจาก
เตียงบน หมายเลข 13 นะ
แล้วลุงหมายเลข 11 ก็ยังย้ำอีกทีว่า
เสียงมาจากกระเป๋าเป้ใบแดง
เราเลยบอกว่า นี่กระเป๋าหนู
เสียงมันไม่ได้มาจากกระเป๋าหนู
เราก็ยกเป๋าไปวางที่เตียงลุงชั้น 2 อ่ะ
ลุงแกก็เงียบ เพราะไม่ได้มีเสียงออกจากเป๋าเราจริงๆ
แล้วฝรั่ง ผญ ตรงข้ามเรา เตียงล่าง หมายเลข 12
เขาก็เดินออกมาจากเตียง เดินหาเสียงปริศนา
เราเลยบอกเขาว่า
เราว่าเสียงมาจากหมายเลย 13 นี่แหละ
ฝรั่ง ผญ นางก็เห็นด้วย นางเลยตัดสินใจเปิดม่าน
แล้วก็ใช่จริงๆ ฝรั่ง ผญ คนนั้นก็ปลุก ผช 13 เตียงบน
ปลุกแรงมาก ตีๆๆ เขย่าๆๆ มันก็ไม่ตื่นค่ะ
ฝรั่ง ผญ หันมามองหน้าเรา
เราเลยบอกว่าตกลงเขาหลับ หรือตาย อ่ะ
ฝรั่งนางก็ปลุกแรงขึ้นอีก เขย่าแรงมากและนานมาก
สุดท้าย ผช คนนั้นตื่นแบบ งง งง
และก็ไม่พูดว่าขอโทษ อะไรใครสักคำ
เรากับฝรั่ง ผญ ก็มองหน้ากันแบบยิ้มแห้งๆ
และฝรั่ง ผญ ก็ส่ายหัว ก่อนจะเข้าไปนอนต่อ
นาฬิกาปลุกดัง 20 นาทีไม่ตื่น ทำคนตื่นทั้งขบวน
พอมันปิดเสียงแล้วมันก็นอนต่อ
ยัง ยังไม่พอค่ะ มันยังตั้งนาฬิกาปลุกต่อ
นาฬิกาปลุกของมันดังต่ออีก
ดังทุกๆ 5 นาที แล้วมันก็กดปิด
ก่อนที่มันจะกดปิด ชาวบ้านก็ตื่นไปแล้วเหอะค่ะ
ดังทุก 5 นาที แล้วก็ปิด เป็นจำนวนกว่า 10 ครั้ง
นาฬิกาปลุกมันดังยัน 04.30
ซึ่งก็คือตอนที่มันกำลังจะลงจากรถไฟนี่แหละ
สรุปนาฬิกาปลุกมันดังครั้งแรกตอน 03.00-03.20
และก็ยังปล่อยให้ดังทุก 5 นาทีอีก 10 รอบ
เข้าใจว่ากลัวไม่ตื่น แล้วเลยสถานีที่ตัวเองจะลง
แต่อย่าลืมว่ารถไฟ คือ "รถโดยสารสาธารณะ"
ทำอะไรหัดมีความเกรงใจคนอื่นบ้าง
เห็นแก่ตัว คิดถึงแต่ตัวเอง
ถ้ากลัวลงไม่ทัน หาวิธีแบบไม่เบียดเบียนคนอื่นสิ
ตั้งนาฬิกาปลุกแบบสั่นวางแนบไว้บนตัว
แจ้ง จนท ประจำขบวนว่าใกล้ถึงแล้ว
รบกวนเรียกหน่อยกลัวลงไม่ทัน
ถ้าคุณอยู่บ้านตัวเอง
จะปล่อยนาฬิกาปลุกดัง 24 ชม.ก็ไม่มีใครว่า
แต่ถ้าเดินทางรถสาธารณะแล้วทำตัวแบบนี้
ภาระสังคมชัดๆ ขอให้รู้ตัวและสำนึกได้สักทีเหอะ

ปล.วัตถุประสงค์ที่ตั้งกระทู้
ข้อแรก อยากทราบว่าการขายของยามดึกบนรถไฟสรุปแล้วมีกฎระเบียบข้อบังคับหรือไม่ อย่างไร และเพื่อนๆที่เคยขึ้นรถไฟตู้นอนปรับอากาศที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ มีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง
ข้อสอง เราอยากฝากถึงคนที่รู้ตัวว่าเป็นคนหลับลึกตื่นยาก ว่าถ้าต้องเดินทางสาธารณะ กรุณาหาทางออก ที่ไม่ทำให้ผู้อื่นอีกเป็นสิบเป็นร้อยชีวิตที่ร่วมเดินทางไปกับคุณต้องเดือดร้อนเพราะเรื่องของคุณคนเดียว