เมื่อวันที่ 23 มค. 2562 ผมได้โดยสารมากับขบวนรถ 168 ซึ่งมีต้นทางที่สถานีกันตังและปลายทางที่สถานีกรุงเทพ(หัวลำโพง)
โดยตัวผมขึ้นที่สถานีตรัง เวลาประมาณ 13.00 น.
ผมโดยสารมากับตู้ที่ 3 เลขที่นั่ง 32(เตียงล่าง)
เป็นตู้นอนแอร์ชั้น 2 นะครับ
รถออกจากสถานีตรังเวลา 13.29 น.
สักพักก็จะเริ่มมีพ่อค้าแม่ค้ามาเดินขายของ ซึ่งถ้าให้เข้ามาขายเฉพาะตอนกลางวันอย่างนี้ก็คงจะไม่มีใครว่าอะไร
แต่เวลากลางคืนผู้โดยสารนอนกันหมดแล้วปล่อยให้เข้ามาขายของกินใครมันจะตื่นมากินอีกครับ
อีกอย่างพวกพ่อค้าแม่ค้าเขาก็รู้ว่าผู้โดยสารนอนหลับแบบนี้เขาจะขายใครล่ะ เขาก็เลยแกล้งตะโกนปลุกผู้โดยสารสิครับ วิธีการคือตะโกนขายกันเสียงดังลั่นเพื่อให้ผู้โดยสารตื่น
อีกอย่างผมถามหน่อยว่าเวลาที่ผู้โดยสารหลับและปิดม่านแล้วแบบนี้ ถ้าพ่อค้าแม่ค้าพวกนี้เกิดคิดฉวยโอกาสหยิบข้าวของผู้โดยสารติดมือไปด้วยใครจะรู้
กว่าผู้โดยสารจะรู้ตัวว่าของหายบางทีก็อาจจะไปรู้ตอนรื้อของออกจากกระเป๋าที่บ้านเขาโน่น