ด้วยคือ พ่อเราชอบตะคอกโมโหไม่เหตุผลต่อว่าด่าทอทนมาหลยปีมากแล้วค่ะ หนักสุดคือพาเราไปห้างด้วยแล้วไปโวยวายใส่พนักงานห้าง(ด่าทอพูดคำหยาบ)ทำให้เราอายไปด้วยก่อนออกมา เราเลยขอโทษพนักงานแทนพ่อ มีการข่มขู่ว่าจะฆ่ายกบ้าน บางทีชอบยิงปืนขู่บางครั้งก็เอาปืนออกมาขู่(เราทนกับนิสัยพ่อไม่ไหวแล้ว)เราคิดว่าพ่อยังทำหน้าที่พ่อไม่ดีเลย ยืมเงินคนอื่นต้องให้เราไปยืมให้ให้เราเป็นคนแบกหน้าไว้ทุกอย่างบังคับว่าต้องทำงานยังนั้นอย่างนี้ ตอนนี้อยู่กับพ่อ2คนเราเลยคิดว่าเราจะไปอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัด เพราะตอนนี้สภาพจิตใจเราย่ำแย่มากตั้งแต่พ่อพาเรามาอยู่ด้วยเรากลายเป็นโรคซึมเศร้าหาหมอมาเป็นปีแล้วค่ะแต่พ่อมักจะบอกว่าเราคิดไปเองเราเลยคิดว่าพ่อหวังผลประโยชน์จากตัวเราตอนโตลุงเคยเล่าให้ฟังว่าจะรับเราเป็นลูกบุญธรรมตอนเด็กและพ่อก็ยินยอมแต่ถ้าจบ ป.6 พ่อจะขอเราคืน ลุงเลยไม่รับเลี้ยงเรา พอเราสอบตำรวจไม่ได้แบบที่พ่อตั้งใจไว้เขาก็จะมาด่าเราว่า( ก็โง่แบบนี้ไงถึงสอบไม่ติดสักที ) จนตอนนี้เราไม่เห็นเขาเป็นพ่อไปแล้วเราอึดอัดและระแวงทุกครั้งที่อยู่กับเขา เขามักจะพูดคุยกับคนอื่นดีแบบดีมากอะแต่เราคนที่เป็นลูกไม่ได้รับสิทธิ์นั้นเลย ตอนนี้เราเรียนจบแล้วและเราก็ไม่อยากอยู่กับพ่ออีกต่อไปอยากให้เขารู้บ้างว่าสิ่งที่เขาทำมันไม่ถูกและสิ่งที่เขาทำจะสูญเสียอะไรไปบ้าง เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้มากเลยค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงและเราก็ไม่รู้ว่ามีหน่วยงานไหนช่วยเหลือได้บ้าง ( มีอีกหลายเรื่องที่เขาคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อเขาทำกับเราไว้ )
ตอนเรียนเรากู้ กยศ เรียนนะคะส่วนพ่อก็ส่งบ้างไม่ส่งบ้างเดือนนึงให้ทีละ200-300บ้าง เราก็เฉยๆนะคะแต่พ่อกับดันเอาสมุดบัญชีเราไปอัพตลอดพอเงินเข้าพ่อก็จะขอเงินจาก กยศ เราไปใช้จ่ายเรื่องส่วนตัวของเขาจนบางครั้งเราไม่มีให้เพราะเราก็ต้องใช้จ่ายเรื่องเรียน พ่อก็จะมาโมโหต่อว่าเราเหมือนเราทำผิดมาก บ้านข้างๆจะเป็นบ้านลุงกับบ้านป้าไม่มีใครชอบพ่อเลยเราอายุ20+นะคะ ว่าจะหนีใช้คำว่าหนี(ถ้าบอกพ่อว่าจะไปอยู่กับแม่เขาไม่ปล่อยให้เราไปง่ายๆหรอกค่ะ)เราว่าจะหนีไปอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัดและจะบอกลุงกับป้าทีหลังส่วนพ่อนั้นเราจะทิ้งจดหมายไว้ให้(เหตุผลที่หนีออกจากบ้าน) แต่เราไม่รู้ว่าถ้าเราทำมันลงไปเราไม่รู้ผลกระทบที่ตามมาเลยว่ามันจะดีต่อตัวเราจริงๆไหม หรือได้แค่หลุดพ้นจากตรงนี้ เราไม่รู้นะคะว่าแบบนี้เป็นเรื่องปกติไหม พ่อมักจะตื่นนอนสายและไม่เคยเก็บที่นอนต้องให้เราเก็บตลอดส่วนตัวพ่อนั่งเล่นโทรศัพท์จิบกาแฟ กางเกงในของพ่อ พ่อก็ยังให้เราซักให้พ่อเราอายุ44 (อันนี้คงเป็นเรื่องปกติมั้งคะ )

ยาวหน่อยนะคะ เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้มากเลย