เชื่อว่าหลายคนคงเคยเป็นนะ ไม่ได้อะไรแล้ว แต่ก็มีบางแวบที่มันนึกถึง ฝันถึง หรือจะว่าคิดถึงก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะอยากเจอ  ไม่ได้อยากกลับไป.... ไม่น่าเชื่อ เราเป็นคนหนื่งที่จำเรื่องของแฟนเก่ามาก ตั้งแต่คนแรกยันคนล่าสุด วันหนึ่ง เรามอง นึกถึงเหตุการ เราจำได้ว่าวันนั้นเราเสียใจแค่ไหน แต่วันนี้ เหมือนมันไม่มีผลอะไรกับชีวิตเราอีก ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเคยรักมาก
จะเป็นจะตาย วันนี้เรานืกมองเขารักกันได้แบบไม่สะท้าน คือเราไม่ได้ใช้วิธีลืม เพราะแค่คิดจะลืม มันคือการเริ่มต้นจะจำ ปล่อยให้เขามีผลในชีวิต เราเลือกวิธี ยอมรับว่าเรื่องของเรากับเขามันจบแล้ว เขามีคนอื่นแล้ว เราก็ควรเริ่มต้นใหม่กับใครที่รักเรา เราไม่ได้คิดว่าทำยังไงจะลืม แต่คิดว่าเราจะใช้ชีวิตยังไงให้ดี เมื่อไม่มีคนอย่างเขา เรื่องดีก็ยังคงจำ อย่างน้อยมันก็เคยมีความสุขนะช่วงหนึ่ง ขอบคุณที่เขาทิ้ง ถ้าเขาไม่ทิ้งเราวันนั้น ก็คงไม่เจอคนที่ดีกว่าในวันนี้ คิดดูอีกที ทำความเข้าใจ เราจะเป็นคนที่ไม่ชอบอะไรที่ค้างคาใจ พอดีขึ้น เราจะกลับไปถามให้เคลียร์เลยว่าทำไม เพราะอะไร เมื่อเรารู้เหตุผล เข้าใจ เราก็ไม่มีอะไรติดค้างอีก (คนที่โดนบล็อกทุกทางก็ยากหน่อยนะทำใจไม่ได้ก็ค้างคาต่อไป55) ง่ายๆเลย ส่วนมากที่รักพัง ก็มาจากคนใดคนหนึ่งหมดรัก เผลอใจ เปีดใจ ปันใจให้อีกคนเข้ามา เคยได้ยินไหม คนรักกัน ทะเลาะกันยังไง ถ้าไม่มีคนใหม่ ยังไงก็คืนดีกัน สุดแต่เกีนจะทนจริงๆ สัญชาตญาณคนเราเมื่อคิดว่าเจอทางเลือกที่ดีกว่าก็ต้องไปอยู่แล้ว
ถ้าเป็นแบบนี้แสดงว่าเขาไม่ได้รักคุณเท่าไหร่ ยังไม่พร้อมหยุดที่เรา เราทำอะไรไม่ได้หรอก นอกจากบอกให้เขาโชคดี บางทีแค่ทำความเข้าใจ ทำไม เขาถึงเปลี่ยนไป เพราะเราด้วยหรือเปล่า ขี้เหวี่ยง ขี้วีน เอาแต่ใจ ไม่ดูแลตัวเอง ปล่อยตัวโทรม อ้วนเกีน ไม่สนใจเอาใจใส่ละเลยความรู้สึกเขาด้วยหรือเปล่า ถึงเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องพายนอก แต่เชื่อเถอะมันมีผล ไม่มีใครมองคนทะลุพายในจิตใจ ได้ทันทีทันใด
ระหว่างคนที่คบกันทีมีแต่คำด่า อืดอัดใจ กับคนที่คุยด้วยแล้วสบายใจ มีความสุข เราจะเลือกอะไร?? ตรงกันข้าม หากเราทำดีแล้วเขาไม่เห็นค่า เขาก็ไม่สมควรค่า แก่การดูแลรักษาหัวใจของเราเช่นกัน คนไม่มีใจ คนอยากไป พยายามยังไง ก็ไร้ประโยชน์ ทุ่มเทให้ตาย ถ้าเขาไม่มีใจ มันไม่ใช่รักนะ มันคือรักข้างเดียว รักที่ดีคือรักคนที่เขาก็รักเรานะ ถ้าเขาทำให้รู้สึกว่า เขาไม่ได้อยากมีเราก็ปล่อยเขาไปเถอะ รั้งไว้ก็มีแต่ปวดใจ เสียคนที่ไม่รักเราไปคือเรื่องที่โชคดี เมื่อเวลาผ่านไป เราได้ทำความเข้าใจถึงต้นเหตุ ว่าทำไมจบ หันกลับมารักตัวเอง เราจะคิดได้ว่าจริงๆตอนนั้นจบไปก็ถูก ไม่รู้สึกเจ็บแค้นเขา เราก็จะไม่ต้องคิดหาวิธีทำไงให้ลืมเขาเลย เพราะเขาจากไปไกลเเล้ว เมื่อไหร่ที่คิดจะลืม คือ ทุกอย่างมันกลับไปเริ่มทำใจใหม่เลยนะเพราะอยู่ที่ตัวเราเองนั้นแหละ ไม่ยอมปล่อยความคิดจิตใจจากเขาได้เลย.....
ในช่วงที่เสียใจ พยามทบทวน กลับไปที่ต้นเหตุ ว่าเพราะอะไร เริ่มจากอะไร จำค่ะ จำว่าเคยรักขนาดไหน จำให้แม่นสุดท้ายจบไปอย่างไร  เพียงแค่นึกถึงตอนจบนี้มันก็ไม่น่าจดจำอีกต่อไปโดยอัตโนมัติเอง....
เอาเวลาคิดว่าจะลืมเรื่องเขา มาคิดว่าจะทำยังไงให้ชีวิตเราดี แค่นี้ก็เลือนลางแล้ว.... ข้อสำคัญ ต้องเริ่มต้นใหม่จริงๆ เปีดใจมีคนใหม่สักทีด้วยนะ คนใหม่คือตัวห้ามชั้นดี😅😅😅