เห็นว่าช่วงนี้ในบอร์ดมีลัทธิที่ห้ามคนกินเนื้อมาเผยแพร่(ลัทธิที่มีรหัสลับเข้าสวรรค์) ลัทธินี้ใครกินเนื้อเขาว่าบาปเป็นลัทธิที่อ้างพุทธเอาพุทธมาปน เมื่ออ้างพุทธขึ้นมา ผมจึงอยากแสดงความคิดเห็นดังนี้
พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุรูปหนึ่ง ดังนี้)
[๑๒๑] บุคคลอย่าสำคัญว่าบาปเล็กน้อยคงจักไม่มาถึง๑-
แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยน้ำที่ตกลงมาทีละหยาดๆ ได้ ฉันใด
คนพาล เมื่อสั่งสมบาปทีละเล็กทีละน้อย
ก็เต็มด้วยบาปได้ ฉันนั้น
ดังนี้ถ้าการกินเนื้อนั้นเป็นบาป ด้วยเหตุว่านำไปสู่การฆ่าแล้ว พระพุทธองค์จะทรงห้ามพระสาวกฉันเนื้อแน่นอนเพราะถือว่าเป็นบาป แม้ว่าพระจะเลี้ยงยากขึ้นแต่พระองค์ก็จะไม่ทรงสนับสนุนให้พระสาวกทำบาปแน่นอน
ดังนั้นการกินเนื้อไม่ได้เป็นบาป ถ้าเนื้อนั้นบริสุทธิโดยส่วนสามและไม่ใช่เนื้อ 10 อย่าง ที่พระศาสดาห้ามพระสาวกฉัน
เนื้อที่บริสุทธิ 3
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=25&A=7747&Z=7809
เนื้อ 10 อย่าง
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=5&A=1372&Z=1508
อนึ่ง ศีลข้อ 1 ในศีล 5 มีองค์ดังนี้
ศีลข้อที่ ๑ : เว้นจาการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป หมายถึง การห้ามฆ่าสัตว์ ทั้งการฆ่ามนุษย์และการฆ่าสัตว์ดิรัจฉานที่มีชีวิตอยู่ทุกเพศทุกชนิด โดยมีหลักวินิจฉัยในความขาดแห่งศีลที่เรียกว่า องค์ ๕ ข้อ คือ
๑) ปาโณสัตว์มีชีวิต
๒) ปาณสญฺญิตารู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓) วธกจิตฺตํมีจิตคิดจะฆ่า
๔) อุปกฺกโมทำความพยายามฆ่า
๕) เตน มรณํสัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
การฆ่าสัตว์มีชีวิตพร้อมด้วยองค์ประกอบทั้ง ๕ ข้อนี้ ศีลจึงขาด ถ้าไม่ครบองค์ประกอบทั้ง ๕ นี้ แม้องค์ใดองค์หนึ่ง เช่น ไม่มีจิตคิดจะฆ่า เป็นต้น เช่นนี้ ศีลไม่ขาด
https://mgronline.com/dhamma/detail/9560000067069
ถ้าคุณไม่ได้มีเจตนาฆ่าก็ไม่ถือว่าผิดศีลข้อนี้ ถ้าไม่เอาหลักนี้ คุณก็ต้องไปนุ่งลมห่มฟ้าแบบบางลัทธิในประเทศอินเดียเวลาเดินก็ต้องมีแส้ปัดๆ กันเหยียบแมลง
ถ้าทุกคนถือศีล 5 กันทั่วโลก ทั้งโลก ก็จะกินมังสวิรัติไปโดยปริยาย แต่เมื่อทำไม่ได้และเป็นไปไม่ได้ พระศาสดาก็ไม่ได้ทรงห้ามกินเนื้อแต่อย่างใด ตราบเท่าที่ไม่ได้เข้าตามหลักที่กล่าวมา
เมื่อครั้งที่พระเทวทัตทูลขอให้ภิกษุฉันแต่ผัก งดเนื้อท่านก็ไม่ทรงอนุญาต ดังนั้นถ้ากินเนื้อบาป พระพุทธองค์อนุญาตไปแล้วตามที่พระเทวทัตทูลขอ เพราะบาปแม้เพียงเล็กน้อยท่านยังบอกไม่ให้ประมาท แล้วท่านจะภิกษุฉันเนื้อที่ลัทธินี้อ้างว่าเป็นบาปทุกวันๆได้อย่างไร
ผมว่านะถ้าไม่ดูเจตนาไม่นำหลักนี้มาใช้ คุณกินอะไรก็บาปหมดแหละ คุณกินผักกินหญ้ากินข้าว คุณคิดว่าผักไม่ได้ใช้ยาฆ่าแมลงหรืออย่างไร ข้าวก็ต้องพรวนดินไถหว่าน แมลงตายไปเท่าไรคุณรู้บ้างไหม บาปไหมล่ะเอ้า ต่อให้คุณกินอุจจาระคุณก็อาจจะบาปในข้อหาไปแย่งแมลงวันกิน
ปล กินเจผมว่าดีนะสำหรับคนที่อยากขัดกิเลสตนเอง เช่นชอบเนื้อมากก็ไปกินผักซะ เป็นต้น ถ้าด้วยการตั้งจิตพิจารณาแบบนี้อันนี้ผมว่าดี
พระพุทธองค์ตรัสว่า บาปแม้เพียงเล็กน้อยก็ไม่ควรทำ ถ้าเช่นนั้นทำไมทรงไม่ห้ามภิกษุฉันเนื้อล่ะ?(อย่าอ่านแค่หัวข้อล่ะ)
พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุรูปหนึ่ง ดังนี้)
[๑๒๑] บุคคลอย่าสำคัญว่าบาปเล็กน้อยคงจักไม่มาถึง๑-
แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยน้ำที่ตกลงมาทีละหยาดๆ ได้ ฉันใด
คนพาล เมื่อสั่งสมบาปทีละเล็กทีละน้อย
ก็เต็มด้วยบาปได้ ฉันนั้น
ดังนี้ถ้าการกินเนื้อนั้นเป็นบาป ด้วยเหตุว่านำไปสู่การฆ่าแล้ว พระพุทธองค์จะทรงห้ามพระสาวกฉันเนื้อแน่นอนเพราะถือว่าเป็นบาป แม้ว่าพระจะเลี้ยงยากขึ้นแต่พระองค์ก็จะไม่ทรงสนับสนุนให้พระสาวกทำบาปแน่นอน
ดังนั้นการกินเนื้อไม่ได้เป็นบาป ถ้าเนื้อนั้นบริสุทธิโดยส่วนสามและไม่ใช่เนื้อ 10 อย่าง ที่พระศาสดาห้ามพระสาวกฉัน
เนื้อที่บริสุทธิ 3
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=25&A=7747&Z=7809
เนื้อ 10 อย่าง
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=5&A=1372&Z=1508
อนึ่ง ศีลข้อ 1 ในศีล 5 มีองค์ดังนี้
ศีลข้อที่ ๑ : เว้นจาการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป หมายถึง การห้ามฆ่าสัตว์ ทั้งการฆ่ามนุษย์และการฆ่าสัตว์ดิรัจฉานที่มีชีวิตอยู่ทุกเพศทุกชนิด โดยมีหลักวินิจฉัยในความขาดแห่งศีลที่เรียกว่า องค์ ๕ ข้อ คือ
๑) ปาโณสัตว์มีชีวิต
๒) ปาณสญฺญิตารู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓) วธกจิตฺตํมีจิตคิดจะฆ่า
๔) อุปกฺกโมทำความพยายามฆ่า
๕) เตน มรณํสัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
การฆ่าสัตว์มีชีวิตพร้อมด้วยองค์ประกอบทั้ง ๕ ข้อนี้ ศีลจึงขาด ถ้าไม่ครบองค์ประกอบทั้ง ๕ นี้ แม้องค์ใดองค์หนึ่ง เช่น ไม่มีจิตคิดจะฆ่า เป็นต้น เช่นนี้ ศีลไม่ขาด
https://mgronline.com/dhamma/detail/9560000067069
ถ้าคุณไม่ได้มีเจตนาฆ่าก็ไม่ถือว่าผิดศีลข้อนี้ ถ้าไม่เอาหลักนี้ คุณก็ต้องไปนุ่งลมห่มฟ้าแบบบางลัทธิในประเทศอินเดียเวลาเดินก็ต้องมีแส้ปัดๆ กันเหยียบแมลง
ถ้าทุกคนถือศีล 5 กันทั่วโลก ทั้งโลก ก็จะกินมังสวิรัติไปโดยปริยาย แต่เมื่อทำไม่ได้และเป็นไปไม่ได้ พระศาสดาก็ไม่ได้ทรงห้ามกินเนื้อแต่อย่างใด ตราบเท่าที่ไม่ได้เข้าตามหลักที่กล่าวมา
เมื่อครั้งที่พระเทวทัตทูลขอให้ภิกษุฉันแต่ผัก งดเนื้อท่านก็ไม่ทรงอนุญาต ดังนั้นถ้ากินเนื้อบาป พระพุทธองค์อนุญาตไปแล้วตามที่พระเทวทัตทูลขอ เพราะบาปแม้เพียงเล็กน้อยท่านยังบอกไม่ให้ประมาท แล้วท่านจะภิกษุฉันเนื้อที่ลัทธินี้อ้างว่าเป็นบาปทุกวันๆได้อย่างไร
ผมว่านะถ้าไม่ดูเจตนาไม่นำหลักนี้มาใช้ คุณกินอะไรก็บาปหมดแหละ คุณกินผักกินหญ้ากินข้าว คุณคิดว่าผักไม่ได้ใช้ยาฆ่าแมลงหรืออย่างไร ข้าวก็ต้องพรวนดินไถหว่าน แมลงตายไปเท่าไรคุณรู้บ้างไหม บาปไหมล่ะเอ้า ต่อให้คุณกินอุจจาระคุณก็อาจจะบาปในข้อหาไปแย่งแมลงวันกิน
ปล กินเจผมว่าดีนะสำหรับคนที่อยากขัดกิเลสตนเอง เช่นชอบเนื้อมากก็ไปกินผักซะ เป็นต้น ถ้าด้วยการตั้งจิตพิจารณาแบบนี้อันนี้ผมว่าดี