เชื่อประโยคที่ว่า ถ้าคนมันใช่ยังไงก็ต้องวนกลับมา มั้ยครับ
ผมเชื่อนะ
รักครั้งแรกของผมคือช่วงม.3ครับ หลังเราคบกันเราจะใช้เวลาร่วมกันในแชทส่วนใหญ่มีนานๆทีนัดเจอกันบ้าง แต่ในช่วงกลัวผมกลับห่างกับเขาไปเพราะว่าผมติดซ้อใแข่งเกม แล้วมีเวลาให้น้อยลง
ใช่มันเป็นความผิดของผมเอง จนสุดท้าย8เดือนเราก็จากกัน
ผมรู้สึกผิดมากและทบทวนหลายๆอย่าง
และคิดว่าวันนึงถ้าเขากลับมาจะไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก
ผ่านมา2ปี
เขาทักมาว่าคิดถึง
ความรู้สึกตอนนั้นคือดีไปหมดเลย
เรากลับมาคุยกัน(ในฐานะเพื่อน)
เขาบอกเสมอว่าถ้าเราคบกันจะมีสักคนที่ต้องเจ็บ
แต่สุดท้ายแล้วผมก็ติดเกมเหมือนเดิมทิ้งให้เขาต้องเหงาในเวลาที่เขาต้องการใครสักคนอยู่ข้างๆ
สุดท้ายเขาแอบคุยกับคนใหม่ แต่ก็เป็นความผิดผมเองที่ไม่ใส่ใจ
ผมได้รู้ว่าเขาแอบคุยกับอีกคน
แล้วก็ตัดสินใจถามไปตรงๆ
และเราก็ต้องจากกัน
ผมมาคิดทีหลังว่าถ้าผมทำเป็นไม่รู้แล้วค่อยๆปรับเปลี่ยนคงจะดีกว่านี้ คงยังพอจะเปลี่ยนแปลงได้
แต่มันไม่ทันแล้ว

ความรู้สึกครั้งนี้เสียใจมากกว่าครั้งไหนๆ
และได้คิดทบทวนอีกครั้ง
ผมรู้ว่าผมผิด ผิดที่ผมไม่ใส่ใจเขาเลย
ผมผิดสัญญาของตัวเองว่าจะทำให้ดีที่สุด
จะปรับปรุงตัวเองอย่างจริงจัง
ผมจะไม่ให้พลาดอีกแล้ว ผมได้บทเรียน 
และประโยคที่ว่า
ถ้าคนมันใช่ยังไงก็ต้องวนกลับมา
ผมเชื่อนะ ผมรู้เขาแอบมีคนใหม่แต่ทำไมไม่รู้ที่ผมรู้สึกว่าอยากเห็นเขามีความสุขจริงๆผมคิดว่าผมจะรอ
แต่สำหรับเขา ผมอาจไม่ใช่คน คนนั้นอีกแล้วหละ

ผมยังหวังว่าเขาจะกลับมาในครั้งที่3แม้มันจะแทบเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

เรากลับมาคุยกันวันที่19มกราคม
และเราจากกันใรวันที่19เมษายน
4เดือนพอดี ทำไมกัน

______________
สุดท้ายนี้ของคุณสำหรับทุกความเห็นนะครับ