เราคุยอยู่กับผู้ชายคนนึงซึ่งเป็นแฟนเก่าของเพื่อนเรา
- เรากับเพื่อนเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.1และม.3 ช่วงม.1เราอยู่ห้องเดียวกันแต่ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย ตอนม.3เราก็คุยกันมากขึ้นแต่ก็ไม่ถึงกับสนิทกันมากจนเรากับเพื่อนไปเรียนต่อปวช.1ด้วยกันและได้เรียนร่วมห้องกันทำให้ช่วงนั้นเราสนิทกันมากๆแต่เราก็เรียนที่นั่นได้เทอมเดียวแล้วก็ออก
-ช่วงที่เพื่อนเราคบกันผู้ชายคนนั้นเราก็ไม่ได้สนิทไม่ได้ติดต่อกันหลายเดือนแล้วแต่มีครั้งนึงที่เรานัดไปกินเหล้าด้วยกันเพราะเพื่อนๆนัดรวมกลุ่มกัน
-หลังจากครั้งล่าสุดที่เราเจอเพื่อนเรานี่ก็ผ่านมา2-3ปีแล้วเราแทบไม่จะได้ติดต่อกันเลย เท่าที่จำได้หลังจากที่เราเจอเพื่อนคนนั้นครั้งล่าสุดเราก็ติดต่อกันไม่ถึง5ครั้งแต่ละครั้งก็คุยกันแค่ไม่กี่ประโยค
-ช่วงที่เพื่อนของเราคบกับผู้ชายคนนั้นคนที่เราคุยอยู่ตอนนี้ เราเองก็ไม่ได้รับรู้สาระทุกข์สุกดิบของเราเลยเรารู้แค่ว่าเป็นคนนี้
-ความคิดความรู้สึกที่วนอยู่ในหัวของเราคือ”ถึงเขาจะเลิกกับเพื่อนเราเป็นปีๆแล้ว แล้วตอนที่เขาคบกันเราเองก็ไม่ได้รับรู้เรื่องราวของเขาเลย แต่กับเพื่อนคนนั้นเราก็เคยสนิทกันถึงตอนนี้จะไม่สนิทแล้วแต่ช่วงเวลานึงเราก็เคยสนิทกัน ถึงเราจะไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นปีๆแต่เขาก็คือเพื่อนเราถึงแม้จะไม่สนิทและไม่ได้ติดต่อกันแล้วก็ตาม”
ตอนนี้เราคุยกับผู้ชายคนนี้เรารู้สึกดีมากๆเพราะนิสัยของเขามันตรงกับที่เราชอบ เราชอบที่เขาเข้าใจในอารมณ์และความรู้สึกของเรา เราคุยกับเขาเราไม่รู้สึกเหนื่อยเหมือนคุยกับคนอื่นๆที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกดีกับเขามากแต่มันก็เป็นความรู้สึกมีความสุขพร้อมกับอมความรู้สึกผิดไปด้วย ยิ่งเรารู้สึกดีกับเขามากเท่าไรเราก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อเพื่อนของเรามากเท่านั้น
🥲🥲🥲
ผิดมั้ยถ้าเราจะคบต่อเพื่อน
- เรากับเพื่อนเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.1และม.3 ช่วงม.1เราอยู่ห้องเดียวกันแต่ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย ตอนม.3เราก็คุยกันมากขึ้นแต่ก็ไม่ถึงกับสนิทกันมากจนเรากับเพื่อนไปเรียนต่อปวช.1ด้วยกันและได้เรียนร่วมห้องกันทำให้ช่วงนั้นเราสนิทกันมากๆแต่เราก็เรียนที่นั่นได้เทอมเดียวแล้วก็ออก
-ช่วงที่เพื่อนเราคบกันผู้ชายคนนั้นเราก็ไม่ได้สนิทไม่ได้ติดต่อกันหลายเดือนแล้วแต่มีครั้งนึงที่เรานัดไปกินเหล้าด้วยกันเพราะเพื่อนๆนัดรวมกลุ่มกัน
-หลังจากครั้งล่าสุดที่เราเจอเพื่อนเรานี่ก็ผ่านมา2-3ปีแล้วเราแทบไม่จะได้ติดต่อกันเลย เท่าที่จำได้หลังจากที่เราเจอเพื่อนคนนั้นครั้งล่าสุดเราก็ติดต่อกันไม่ถึง5ครั้งแต่ละครั้งก็คุยกันแค่ไม่กี่ประโยค
-ช่วงที่เพื่อนของเราคบกับผู้ชายคนนั้นคนที่เราคุยอยู่ตอนนี้ เราเองก็ไม่ได้รับรู้สาระทุกข์สุกดิบของเราเลยเรารู้แค่ว่าเป็นคนนี้
-ความคิดความรู้สึกที่วนอยู่ในหัวของเราคือ”ถึงเขาจะเลิกกับเพื่อนเราเป็นปีๆแล้ว แล้วตอนที่เขาคบกันเราเองก็ไม่ได้รับรู้เรื่องราวของเขาเลย แต่กับเพื่อนคนนั้นเราก็เคยสนิทกันถึงตอนนี้จะไม่สนิทแล้วแต่ช่วงเวลานึงเราก็เคยสนิทกัน ถึงเราจะไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นปีๆแต่เขาก็คือเพื่อนเราถึงแม้จะไม่สนิทและไม่ได้ติดต่อกันแล้วก็ตาม”
ตอนนี้เราคุยกับผู้ชายคนนี้เรารู้สึกดีมากๆเพราะนิสัยของเขามันตรงกับที่เราชอบ เราชอบที่เขาเข้าใจในอารมณ์และความรู้สึกของเรา เราคุยกับเขาเราไม่รู้สึกเหนื่อยเหมือนคุยกับคนอื่นๆที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกดีกับเขามากแต่มันก็เป็นความรู้สึกมีความสุขพร้อมกับอมความรู้สึกผิดไปด้วย ยิ่งเรารู้สึกดีกับเขามากเท่าไรเราก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อเพื่อนของเรามากเท่านั้น
🥲🥲🥲