คือเรามีเพื่อนสนิทในห้องคนหนึ่งคือสนิทมากอะมีอะไรก็จะเล่าให้ฟังตลอดเวลา เราสนิทกันตอนม.4 เรารู้สึกว่าเพื่อนคนนี้ตั้งใจเรียนไม่เกเรอยู่ในกรอบแต่พอมาช่วงม.6 เรารู้สึกว่าเพื่อนเราเปลี่ยนไป แต่ก่อนเพื่อนเป็นคนนี้งานไหนที่ไม่ได้ส่งก็รีบร้อนจะส่งแต่พักนี้เพื่อนไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่หรือเป็นเพราะเพื่อนทำงานด้วยหรือเปล่าเราก็ไม่แน่ใจ มีงานคู่เราทำงานคู่กันตลอดช่วยกันตามงานตลอด แต่เดี๋ยวนี้เรารู้สึกว่าเพื่อนเราไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียนเท่าไหร่งานไหนที่ต้องส่งด้วยกันบางครั้งเราต้องรอเพื่อน รอจนงานแทบไม่ได้ส่ง งานไหนที่ยังไม่ได้ทำไม่ได้ส่งเพื่อนก็ไม่ค่อยกระตือรือร้นเหมือนเดิมเลยอ้ะ คือเราเป็นห่วงเพื่อนนะแต่เราเตือนอะไรเพื่อน เพื่อนก็ไม่ค่อยใส่ใจไม่ค่อยทำจามเหมือนแต่ก่อนเลย เราควรโทษตัวเราไหมที่คาดหวังหรือเป็นห่วงเพื่อนจนเกินไป เราไม่ได้พูดให้ตัวเองดูดีนะเพราะเราก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่แค่เราเป็นห่วงเพื่อน เราอยากให้เพื่อนทำตัวใหม่แต่เราก็พูดอะไรมากไม่ได้เพราะคำว่าเพื่อนมันอยู่กับเรา เราควรจะทำยังไงดี เราควรโทษตัวเองไหม?......
เราควรโทษตัวเองไหม? ควรทำยังไงดี