สวัสดีสมาชิกพันธุ์ทิพย์ ผมห่างหายจากการเล่น Pantip ร่วม 7 ปีแล้วที่เคย post ก็ 2 กระทู้ซึ่งไม่มีอะไรมาก ย้อนมาสู่ปัจจุบันสถานะการณ์โรคระบาด Covid-19 ที่หลายคนคงกระทบกับงานที่ตนเองทำไม่ว่าจะโดนพักงาน ให้ออกจากจากงาน หรืออะไรก็แล้วแต่ ผมก็เป็นหนึ่งที่โดนกระทบด้วยแต่การกระทบของผมก็ยังโชคดีหน่อยที่ไม่ได้โชคร้าย บริษัทยังเดินไปได้แค่เปลี่ยนรูปแบบการทำงานที่หลายคนก็คงเป็นเหมือนผมคือ Work From Home
Work From Home มันกระทบไปหมดทั้งเรื่องการงาน เรื่องการใช้ชีวิต และการแก้ไขปัญหาจากงานที่ทำ WFH ที่ต้องบอกว่าต้องปรับเปลี่ยนให้ทันกับเหตุการณ์ยิ่งตอนแรกผู้บริหารประกาศปิดถึง 12.04.2020 เมื่อวันศุกร์ ผู้ใหญ่แจ้งว่าต้องหยุดยาวถึง 30.04.2020 และไม่มีทีท่าว่า Covid-19 จะไปทิศทางไหนเพราะยังไม่มียารักษาโรค ท่าจะยาวแน่ T_T....
คนโสดอย่างผมกระทบ ก็มีปัญหานะนอกจากงานแล้ว ปัจจัยที่ที่มันต้องดำเนินต่อให้ได้เรื่องหลักๆคือเรื่อง การอยู่การกินนี้ล่ะ ทำไงให้อยู่รอด ทำไงถึงไม่ต้องออกจากห้อง หรือทำอย่างไรที่ไม่ใช่ มาม่า ไขต้ม ปลากระป๋อง (ถ้ากินทุกวันชีวิตนี้เฉาแน่ๆ) ดีอย่าง....ผมมีทักษะความเป็นคนต่างจังหวัด ที่มีสกิลการเอาตัวรอดจากพ่อกับแม่ที่บ่มสอนให้ฝึกช่วยเหลือตัวเอง ทำอะไรเอง อย่างรอให้เขามาบอกสอน เพราะเขาบอกถ้าไม่มีพวกเขาจะอยู่รอดอย่างไรถ้าทำอะไรไม่เป็น พ่อแม่ก็เป็นคนหาเช้ากินค่ำก็ไม่ค่อยมีเวลาใส่ใจอะไรมากกับการเป็นอยู่ของผม ดีที่ผมเป็นคนไม่เกเร ผมเข้าใจสถานะการณ์ครอบครัวและรับได้ทำให้ผมปรับในการยอมรับและเล่นตามบทชีวิตที่มันเป็นแต่ในทิศทางที่ใฝ่ดีเสมอโดยที่ไม่ทำให้ท่านต้องมาลำบากกับผม
ย้อนมาปัจจุบันดีกว่าผมเล่าซะเยอะ อาจจะเพราะความเหงาความน่าเบื่อ กับการที่อยู่ห้อง 4 เหลี่ยมนี้ เรื่องการดำเนินชีวิตก็ต้องต่อปกติถ้าผมทำงานที่ออฟฟิต ผมก็จะหาซื้อกินข้างนอกในมื้อค่ำ คนเดียวก็หลายบาทเลยนะเพราะตามใจปากเสียส่วนใหญ่ มีทั้งของมีประโยชน์และไม่มีประโยชน์ กินเสร็จก็ไม่ได้ออกกำลังกาย นอนอืดเล่น Social Network แบบทำตัวไม่มีทิศมีทางอะไรเลย WFH ทำให้ผมคิดใหม่ เพราะผมต้องวางแผนที่จะไม่ออกห้อง วางแผนให้ตัวผมเองมีความสุขกับโอกาสที่เรียนรู้การอยู่ด้วยตัวเอง ถ้าคนจะมองบวกมันต้องบวกตอนนี้ OMG ผมเกริ่นยาววววว มากกกกก ขอโทษด้วยความผมอยากพูดจากความเหงาาาา มาดูกันว่าผมทำอะไร
1. วางแผนทางการเงินใหม่จากที่ใช้เงินมือเติบอยากไรก็กินไม่ได้ล่ะ
2. วางแผนทางด้านอาหาร กำหนดเมนู/วัน ทำวันล่ะครั้งมื้อเช้าอะไรที่ง่ายๆมีประโยชน์ เที่ยง-เย็นมื้อเมนูเดียวกัน
3. สุขภาพมีโอกาสออกกำลังกาย
4. จัดบ้าน จัดห้องให้เข้าที่เข้าทาง เป็นระเบียบมากขึ้น
5. มองหาโอกาส ทำตามฝันที่ยังไม่ทำสำเร็จโอกาสใช้ความสามารถที่ตนเองมี
ผมขอพูดถึงเรื่องอาหารก่อนล่ะกัน ผมทำข้อ 2 กับ 5 พยายามให้มันสัมพันธ์กัน ผมได้ดูคลิปคุณ กับข้าวกับปลาโอ ผมทึ่งกับเขามาก เขามีความสามารถเขาสามารถทำฝันที่ผมอยากทำสำเร็จได้ ดังนั้นผมคิดว่าเขาเป็น Idol เลยดังนั้นผมจึงเริ่มทำกับข้าว โดยตั้งกติกาตัวเองว่าจะไม่ออกบ้าน 10 เพื่อความปลอดภัยและความท้ายท้าว่าจะทำสำเร็จไหม ซึ่งเริ่มทำอาหารมื้อแรกคือ
#ข้าวผัดไข่
ลองโหลดแอปตัดต่อฟรีมาทำดูปรากฎว่ามันก็เข้าท่าดีนะ ทำไปเรื่อยๆ เพราะยังไงชีวิตประจำวันผมก็ต้องอาศัยอาหารเป็นแรงขับเคลื่อน และอย่าง 2 คือก็ได้สื่อสารกับคนภายนอกบ้าง เผื่อได้มีการแชร์หรืออาจทำต่อฝันให้สำเร็จ ใจจริงก็อยากดูแลแม่มากท่านชราแล้วและอยู่คนเดียว จึงมีฝันทำคลิป 2
#ข้าวคลุกกะเพรา
เมนูนี้อร่อยมากกกกกชอบง่ายและรู้สึกทำแล้วคุ้มมาก อิ่มๆๆๆๆ สุดๆข้าวก็หมดจานนนน
#เส้นหมี่น้ำใสทรงเครื่อง
เล่าวกวนเมนูที่คิดว่าสิ้นคิดล่ะ เหมือนจะเริ่มท้ออะไรสักอย่าง มันไม่ตื่นเต้นเหมือนที่คิดวาดฝันไว้ แค่เอามาม่าเส้นหมี่มาใส่กุ้งใส่ผัก และผักบางส่วนในตู้เย็นเริ่มเปลี่ยนสี ต้องมาประยุกต์ให้ได้ แต่ก็กินหมดนะ อร่อยเพราะเครื่องปรุงในซอง 555+
#ซุปมะเขือ ฉบับคนอีสานสกลนคร เมนูที่ดูพ่อกับแม่ทำให้กินตอนเด็ก
เมนูนี้เริ่มคิดถึงคนที่บ้าน วันนั้นแม่ผมโทรมาถามความเป็นอยู่เพราะ กทม ไม่โอเคร แม่เสพข่าวทางทีวีเลยเป็นห่วง ด้วยโรคนี้อัตราการเสียชีวิตเป็นผู้มีอายุมากกว่า ผมรู้สึกว่าทำไมผมต้องให้แม่โทรมาหาทุกครั้ง ทำไมผมไม่ทำและปฎิบัติอย่างที่ผมรู้ว่าคนมีอายุอันตรายกว่า ผมน่าจะโทรถามท่านทุกเช้าเลยรู้สึกว่า ผมคิดถึง กลัวการเปลี่ยนแปลงถ้าเหตุการณ์อะไรเกิดผมคงรับไม่ไหวตอนนี้ ผมเหลือแม่คนเดียว ความคิดถึงบ้าน คิดถึงตอนเด็กมีพ่อกับแม่ที่ให้อุ่นใจกินข้าวด้วยกัน 3 คนก็เกิด เมนูนี้ผมใช้แทนความคิดถึงจากใจ มันอาจดูไม่สวยถ้าเสพด้วยสายตา ไม่อร่อยน่าทานสำหรับคนไม่เคยกิน แต่ผมบอกเลยเมนูนี้ผมใช้ใจกับความรู้สึกค่อนข้างมากในการทำ ผมเห็นผมเป็นเด็กที่ต้องการให้พ่อกับแม่ปกป้องในแบบที่ผมอยากให้มันอยากเกิด แต่เวลามีแต่เดินข้างหน้า พ่อจากผมไป 8 ปี ผมฝันทุกคืนผมว่าคุยกับท่าน คิดถึงท่าน ได้กินข้าวและคุณด้วยกัน 555+ พิมพ์ไปน้ำตาก็ไหล มาดูกันว่าน่าตาเมนูที่ผมว่าทานจากใจด้วยความอร่อย หวานของมะเขือ ประหยัดเงินได้มากครับ
ภูมิใจมากที่ทำเมนูนี้ จริงๆผมไม่ได้ถนัดอะไรแค่ผมเป็นคนที่มีจินตนาการ และเชื่อตัวเองว่าทุกสิ่งที่ทำมีความหมาย
#ต้มยำน้ำใสกระดูกอ่อน ใบกะเพรา
จริงแล้ววันนี้อยากกินอีกอย่างหนึ่ง แต่พอมาดูผักในตู้เห็ดฟางค้างมา 3 วันแล้วถ้าไม่รีบ Clear มันต้องเปลี่ยนสภาพแน่ๆ และก่อนหน้านี้ผมหยุดการทำอาหารมา 2 วัน ผมทำงาน WFH เสร็จหลัง 18.00 น. ผมมานั่งดูวิธีการตัดต่อคลิปจาก youtuber ท่านอื่นๆที่เขาสอนจึงต้องให้เวลาทำความเข้าใจ และหา Content ตัวเองให้ได้ ผมเป็นคนมีใจรักอาหาร ผมจบสายบริหารมา ผมเรียนเพราะคิดว่าตัวเองคงไม่ตกงาน แต่ทำได้สักพักคิดว่าถ้าทำในฐานะ พนักงานกินเงินเดือนเรื่อยๆแบบนี้เมื่อไหร่จะโต อายุ 27 ไปเรียนทำขนม 3 วัน แล้วไปเปิดร้านขนมเล็กๆในมหาวิทยาลัย 555+ 1 ปีเต็มกับการเรียนรู้และมุ่งมั่นแบบนั้นไว้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังว่ามันคือจุดเริ่มต้นความชอบอาหารอย่างไร ฝากไว้ก่อนครับ
มาต่อเมนูสุดท้ายที่ทำล่าสุดวันนี้ ได้ Content ว่าชอบอาหารเพราะผม Control เอง ความสะอาดของอาหารเอง และชอบแต่งจาก จึงผุดขึ้นว่าผมชอบทำอาหารและชอบแต่งจาก งั้นผมจึงเลือกทำเมนูที่ผมได้แต่งจานให้ดูดีมีราคาดีกว่า
วางรูปไม่ได้ T_T อันสุดท้ายแล้วด้วย T_T ง้ันฝากลิงค์ล่ะกันครับ
ท้ายสุดผมไม่ใช่มาคาดว่าการกด Like กดแชร์จากสมาชิกนะครับกลัวการเข้าใจเจตนากันผิด และผมต้องขอโทษทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่าน ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากถ้าเรื่องของผมพอทำให้ท่านสนุกบ้าง คลายความเหงาเหมือนผมได้บ้าง เมนูทุกเมนูผมใช้ใจทำ อยากกินอะไรก็คิดตอนนั้น ผมถือว่าผมได้ขับเคลื่อนปัจจัยสี่ นั้นคืออาหารสมบูรณ์ในแต่ล่ะวันที่ได้แล้ว ที่จริงมีเรื่องอยากคุยอยากเขียนอีกเยอะ ชอบการสื่อสารทางการเขียนมา ถ้ายังไง Comment คุยกันบ้างนะคลายอยากคุย.....
เมื่อหนุ่ม OFFICE ต้องทำอาหารกินเอง เหตุการณ์ Covid-19 Work From Home ยังไง!!! ชีวิตนี้ผมต้องรอดให้ได้....
Work From Home มันกระทบไปหมดทั้งเรื่องการงาน เรื่องการใช้ชีวิต และการแก้ไขปัญหาจากงานที่ทำ WFH ที่ต้องบอกว่าต้องปรับเปลี่ยนให้ทันกับเหตุการณ์ยิ่งตอนแรกผู้บริหารประกาศปิดถึง 12.04.2020 เมื่อวันศุกร์ ผู้ใหญ่แจ้งว่าต้องหยุดยาวถึง 30.04.2020 และไม่มีทีท่าว่า Covid-19 จะไปทิศทางไหนเพราะยังไม่มียารักษาโรค ท่าจะยาวแน่ T_T....
คนโสดอย่างผมกระทบ ก็มีปัญหานะนอกจากงานแล้ว ปัจจัยที่ที่มันต้องดำเนินต่อให้ได้เรื่องหลักๆคือเรื่อง การอยู่การกินนี้ล่ะ ทำไงให้อยู่รอด ทำไงถึงไม่ต้องออกจากห้อง หรือทำอย่างไรที่ไม่ใช่ มาม่า ไขต้ม ปลากระป๋อง (ถ้ากินทุกวันชีวิตนี้เฉาแน่ๆ) ดีอย่าง....ผมมีทักษะความเป็นคนต่างจังหวัด ที่มีสกิลการเอาตัวรอดจากพ่อกับแม่ที่บ่มสอนให้ฝึกช่วยเหลือตัวเอง ทำอะไรเอง อย่างรอให้เขามาบอกสอน เพราะเขาบอกถ้าไม่มีพวกเขาจะอยู่รอดอย่างไรถ้าทำอะไรไม่เป็น พ่อแม่ก็เป็นคนหาเช้ากินค่ำก็ไม่ค่อยมีเวลาใส่ใจอะไรมากกับการเป็นอยู่ของผม ดีที่ผมเป็นคนไม่เกเร ผมเข้าใจสถานะการณ์ครอบครัวและรับได้ทำให้ผมปรับในการยอมรับและเล่นตามบทชีวิตที่มันเป็นแต่ในทิศทางที่ใฝ่ดีเสมอโดยที่ไม่ทำให้ท่านต้องมาลำบากกับผม
ย้อนมาปัจจุบันดีกว่าผมเล่าซะเยอะ อาจจะเพราะความเหงาความน่าเบื่อ กับการที่อยู่ห้อง 4 เหลี่ยมนี้ เรื่องการดำเนินชีวิตก็ต้องต่อปกติถ้าผมทำงานที่ออฟฟิต ผมก็จะหาซื้อกินข้างนอกในมื้อค่ำ คนเดียวก็หลายบาทเลยนะเพราะตามใจปากเสียส่วนใหญ่ มีทั้งของมีประโยชน์และไม่มีประโยชน์ กินเสร็จก็ไม่ได้ออกกำลังกาย นอนอืดเล่น Social Network แบบทำตัวไม่มีทิศมีทางอะไรเลย WFH ทำให้ผมคิดใหม่ เพราะผมต้องวางแผนที่จะไม่ออกห้อง วางแผนให้ตัวผมเองมีความสุขกับโอกาสที่เรียนรู้การอยู่ด้วยตัวเอง ถ้าคนจะมองบวกมันต้องบวกตอนนี้ OMG ผมเกริ่นยาววววว มากกกกก ขอโทษด้วยความผมอยากพูดจากความเหงาาาา มาดูกันว่าผมทำอะไร
1. วางแผนทางการเงินใหม่จากที่ใช้เงินมือเติบอยากไรก็กินไม่ได้ล่ะ
2. วางแผนทางด้านอาหาร กำหนดเมนู/วัน ทำวันล่ะครั้งมื้อเช้าอะไรที่ง่ายๆมีประโยชน์ เที่ยง-เย็นมื้อเมนูเดียวกัน
3. สุขภาพมีโอกาสออกกำลังกาย
4. จัดบ้าน จัดห้องให้เข้าที่เข้าทาง เป็นระเบียบมากขึ้น
5. มองหาโอกาส ทำตามฝันที่ยังไม่ทำสำเร็จโอกาสใช้ความสามารถที่ตนเองมี
ผมขอพูดถึงเรื่องอาหารก่อนล่ะกัน ผมทำข้อ 2 กับ 5 พยายามให้มันสัมพันธ์กัน ผมได้ดูคลิปคุณ กับข้าวกับปลาโอ ผมทึ่งกับเขามาก เขามีความสามารถเขาสามารถทำฝันที่ผมอยากทำสำเร็จได้ ดังนั้นผมคิดว่าเขาเป็น Idol เลยดังนั้นผมจึงเริ่มทำกับข้าว โดยตั้งกติกาตัวเองว่าจะไม่ออกบ้าน 10 เพื่อความปลอดภัยและความท้ายท้าว่าจะทำสำเร็จไหม ซึ่งเริ่มทำอาหารมื้อแรกคือ
#ข้าวผัดไข่
ลองโหลดแอปตัดต่อฟรีมาทำดูปรากฎว่ามันก็เข้าท่าดีนะ ทำไปเรื่อยๆ เพราะยังไงชีวิตประจำวันผมก็ต้องอาศัยอาหารเป็นแรงขับเคลื่อน และอย่าง 2 คือก็ได้สื่อสารกับคนภายนอกบ้าง เผื่อได้มีการแชร์หรืออาจทำต่อฝันให้สำเร็จ ใจจริงก็อยากดูแลแม่มากท่านชราแล้วและอยู่คนเดียว จึงมีฝันทำคลิป 2
#ข้าวคลุกกะเพรา
เมนูนี้อร่อยมากกกกกชอบง่ายและรู้สึกทำแล้วคุ้มมาก อิ่มๆๆๆๆ สุดๆข้าวก็หมดจานนนน
#เส้นหมี่น้ำใสทรงเครื่อง
เล่าวกวนเมนูที่คิดว่าสิ้นคิดล่ะ เหมือนจะเริ่มท้ออะไรสักอย่าง มันไม่ตื่นเต้นเหมือนที่คิดวาดฝันไว้ แค่เอามาม่าเส้นหมี่มาใส่กุ้งใส่ผัก และผักบางส่วนในตู้เย็นเริ่มเปลี่ยนสี ต้องมาประยุกต์ให้ได้ แต่ก็กินหมดนะ อร่อยเพราะเครื่องปรุงในซอง 555+
#ซุปมะเขือ ฉบับคนอีสานสกลนคร เมนูที่ดูพ่อกับแม่ทำให้กินตอนเด็ก
เมนูนี้เริ่มคิดถึงคนที่บ้าน วันนั้นแม่ผมโทรมาถามความเป็นอยู่เพราะ กทม ไม่โอเคร แม่เสพข่าวทางทีวีเลยเป็นห่วง ด้วยโรคนี้อัตราการเสียชีวิตเป็นผู้มีอายุมากกว่า ผมรู้สึกว่าทำไมผมต้องให้แม่โทรมาหาทุกครั้ง ทำไมผมไม่ทำและปฎิบัติอย่างที่ผมรู้ว่าคนมีอายุอันตรายกว่า ผมน่าจะโทรถามท่านทุกเช้าเลยรู้สึกว่า ผมคิดถึง กลัวการเปลี่ยนแปลงถ้าเหตุการณ์อะไรเกิดผมคงรับไม่ไหวตอนนี้ ผมเหลือแม่คนเดียว ความคิดถึงบ้าน คิดถึงตอนเด็กมีพ่อกับแม่ที่ให้อุ่นใจกินข้าวด้วยกัน 3 คนก็เกิด เมนูนี้ผมใช้แทนความคิดถึงจากใจ มันอาจดูไม่สวยถ้าเสพด้วยสายตา ไม่อร่อยน่าทานสำหรับคนไม่เคยกิน แต่ผมบอกเลยเมนูนี้ผมใช้ใจกับความรู้สึกค่อนข้างมากในการทำ ผมเห็นผมเป็นเด็กที่ต้องการให้พ่อกับแม่ปกป้องในแบบที่ผมอยากให้มันอยากเกิด แต่เวลามีแต่เดินข้างหน้า พ่อจากผมไป 8 ปี ผมฝันทุกคืนผมว่าคุยกับท่าน คิดถึงท่าน ได้กินข้าวและคุณด้วยกัน 555+ พิมพ์ไปน้ำตาก็ไหล มาดูกันว่าน่าตาเมนูที่ผมว่าทานจากใจด้วยความอร่อย หวานของมะเขือ ประหยัดเงินได้มากครับ
ภูมิใจมากที่ทำเมนูนี้ จริงๆผมไม่ได้ถนัดอะไรแค่ผมเป็นคนที่มีจินตนาการ และเชื่อตัวเองว่าทุกสิ่งที่ทำมีความหมาย
#ต้มยำน้ำใสกระดูกอ่อน ใบกะเพรา
จริงแล้ววันนี้อยากกินอีกอย่างหนึ่ง แต่พอมาดูผักในตู้เห็ดฟางค้างมา 3 วันแล้วถ้าไม่รีบ Clear มันต้องเปลี่ยนสภาพแน่ๆ และก่อนหน้านี้ผมหยุดการทำอาหารมา 2 วัน ผมทำงาน WFH เสร็จหลัง 18.00 น. ผมมานั่งดูวิธีการตัดต่อคลิปจาก youtuber ท่านอื่นๆที่เขาสอนจึงต้องให้เวลาทำความเข้าใจ และหา Content ตัวเองให้ได้ ผมเป็นคนมีใจรักอาหาร ผมจบสายบริหารมา ผมเรียนเพราะคิดว่าตัวเองคงไม่ตกงาน แต่ทำได้สักพักคิดว่าถ้าทำในฐานะ พนักงานกินเงินเดือนเรื่อยๆแบบนี้เมื่อไหร่จะโต อายุ 27 ไปเรียนทำขนม 3 วัน แล้วไปเปิดร้านขนมเล็กๆในมหาวิทยาลัย 555+ 1 ปีเต็มกับการเรียนรู้และมุ่งมั่นแบบนั้นไว้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังว่ามันคือจุดเริ่มต้นความชอบอาหารอย่างไร ฝากไว้ก่อนครับ
มาต่อเมนูสุดท้ายที่ทำล่าสุดวันนี้ ได้ Content ว่าชอบอาหารเพราะผม Control เอง ความสะอาดของอาหารเอง และชอบแต่งจาก จึงผุดขึ้นว่าผมชอบทำอาหารและชอบแต่งจาก งั้นผมจึงเลือกทำเมนูที่ผมได้แต่งจานให้ดูดีมีราคาดีกว่า
วางรูปไม่ได้ T_T อันสุดท้ายแล้วด้วย T_T ง้ันฝากลิงค์ล่ะกันครับ
ท้ายสุดผมไม่ใช่มาคาดว่าการกด Like กดแชร์จากสมาชิกนะครับกลัวการเข้าใจเจตนากันผิด และผมต้องขอโทษทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่าน ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากถ้าเรื่องของผมพอทำให้ท่านสนุกบ้าง คลายความเหงาเหมือนผมได้บ้าง เมนูทุกเมนูผมใช้ใจทำ อยากกินอะไรก็คิดตอนนั้น ผมถือว่าผมได้ขับเคลื่อนปัจจัยสี่ นั้นคืออาหารสมบูรณ์ในแต่ล่ะวันที่ได้แล้ว ที่จริงมีเรื่องอยากคุยอยากเขียนอีกเยอะ ชอบการสื่อสารทางการเขียนมา ถ้ายังไง Comment คุยกันบ้างนะคลายอยากคุย.....