สวัสดีค่ะ เราคือคนที่เคยทำงานประจำ แต่ก็มีปัญหาจากสถานการณ์ COVID ออกมาก็พยายามหาอะไรทำประคองมาเรื่อยๆ แบบใช้เงินค่ากินอยู่เดินทางแค่ไม่เกิน 2,000฿ เพราะเงินที่มีที่เหลือต้องจ่ายหนี้สินต่างๆ เดือนประมาณ 13,000฿ แต่ตอนนี้มันหมดแล้วในบัญชีเหลือไม่ถึงห้าร้อย
นี่ก็พยายามทวงเงินคนที่เคยติดหนี้เรามาตลอดตั้งแต่ต้นปี บอกความลำบากของเราจนหมดแต่คนก็คือคน ตอนเอาไปบอกจะรับผิดชอบทุกอย่าง จะไม่ทำให้น้องเดือดร้อน น้องเคยช่วยตอนพี่จะตาย แต่ตอนนี้พอเราจะตายมันพูดว่าจะทำอะไรก็ตัดสินใจเองเลยค่ะ ช่วยใครไม่ได้
แล้วล่าสุดเราทักไปทวง นางบอกว่าจะพยายามช่วยหาให้นะ คือตกลงเราไปขอร้องเขาใช่ไหม
ไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปยังไง ได้แต่ฝันถึงอนาคตว่าถ้าเรารอดไปได้ เราจะไม่ลืมความลำบากและเจ็บปวดในวันนี้เลย
แต่ถ้าเราหมดแรงจะไปต่อล่ะ ทุกวันคิดถึงคำพูดของเพื่อนชาวเกาหลีที่เคยพูดให้ฟังเรื่องการฆ่าตัวตายเลย เขาเคยบอกว่าคนที่เลือกทางนี้เพราะมันไม่มีหนทางแล้วจริงๆ
โคตรเหนื่อยในแต่ละวันเลย
ไม่คิดว่าจะต้องมาตั้งกระทู้ระบายในนี้ แต่เราระบายให้ที่บ้านไม่ได้จริงๆ แค่ที่เค้าดูแลเลี้ยงเรามาจนโต ตอนนี้เรายังตอบแทนเค้าไม่ได้เลย
หาทางออกไม่เจอแล้วTT
นี่ก็พยายามทวงเงินคนที่เคยติดหนี้เรามาตลอดตั้งแต่ต้นปี บอกความลำบากของเราจนหมดแต่คนก็คือคน ตอนเอาไปบอกจะรับผิดชอบทุกอย่าง จะไม่ทำให้น้องเดือดร้อน น้องเคยช่วยตอนพี่จะตาย แต่ตอนนี้พอเราจะตายมันพูดว่าจะทำอะไรก็ตัดสินใจเองเลยค่ะ ช่วยใครไม่ได้
แล้วล่าสุดเราทักไปทวง นางบอกว่าจะพยายามช่วยหาให้นะ คือตกลงเราไปขอร้องเขาใช่ไหม
ไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปยังไง ได้แต่ฝันถึงอนาคตว่าถ้าเรารอดไปได้ เราจะไม่ลืมความลำบากและเจ็บปวดในวันนี้เลย
แต่ถ้าเราหมดแรงจะไปต่อล่ะ ทุกวันคิดถึงคำพูดของเพื่อนชาวเกาหลีที่เคยพูดให้ฟังเรื่องการฆ่าตัวตายเลย เขาเคยบอกว่าคนที่เลือกทางนี้เพราะมันไม่มีหนทางแล้วจริงๆ
โคตรเหนื่อยในแต่ละวันเลย
ไม่คิดว่าจะต้องมาตั้งกระทู้ระบายในนี้ แต่เราระบายให้ที่บ้านไม่ได้จริงๆ แค่ที่เค้าดูแลเลี้ยงเรามาจนโต ตอนนี้เรายังตอบแทนเค้าไม่ได้เลย