ฉันทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ที่สายห้อยคอสีน้ำเงินเป็นเอกลักษณ์ทั้งองค์กร แต่ฉันได้ตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งแล้ว ทั้งที่ฉันรักการทำงานตำแหน่งนี้

งานของฉัน คือ ออนไลน์เซลล์แอดมิน ถึงแม้งานจะไม่ได้หยุดเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดยาวตามเทศการ แต่ฉันก็ยังรักที่จะทำ

แต่เหตุที่ฉันต้องลาออกมันมาจากประโยคที่ถามฉันว่า "เป็น อะไร" ทั้งๆที่ฉันก็อยู่ของฉันเฉยๆ เค้าหาว่าฉันทะเลากับรุ่นน้องในทีม แต่ฉันก็เคลียจบแล้ว แต่เค้าก็ยงมาว่าฉันแบบนี้อีก และบอกว่าจะเรียกร้องความสนใจอะไรหนักหนา

เจอแบบนี้ฉันก็เลยลาออก หลายคนอาจะมองว่าฉันไม่อดทน (ฉันยอมรับ) เรื่องนี้มันทำให้ฉันเครียดมาก และเสียใจที่มีโอกาสแล้วทิ้งมันไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันจะน่าจะอดทนให้มากกว่านี้

แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะฉันจะพ้นสภาพในต้นเดือนมีนาแล้ว แต่ฉันคิดว่าการเป็นหัวหน้าไม่ควรพูดแบบนี้กับลูกน้องเค้าเป็นลูกน้อง แต่เค้าก็ไม่ใช่ขี้ข่า

มันหมดยุคแล้วที่จะมาพูดจากดกันแบบนี้พูดกับฉันดีๆ ก็ได้

หลายครั้งเค้าพูดจาแบบนี้ใส่ฉันได้คนเดียวแหละ แต่กลับคนอื่นเค้าก็ไม่กล้า ฉันอดทนมาตั้งแต่เริ่มเข้างานมาจนผ่านโปร ระหว่าง4-5เดือนนั้นฉันใช้ความอดทนมามากแล้ว และฉันจะไม่ทนอีกต่อไป.......

องค์กรใหญ่แบบนี้ยังมีคนแบบนี้เป็นซีเนียอยู่อีกหรอ ฝ่ายบุคคลเห็นประโยคนี้ยังตกใจ ฉันไม่ได้ต้องการให้องค์กรเสียหาย แต่ฉันต้องการให้องค์กรจัดการกับคนแบบนี้บ้าง

เรื่องนี้มันทำให้เห็นว่าคำพูดคนก็เหมือนมีดที่คอยทิ้งแทงกันอยู่ตลอดเวลา แต่ฉันก็ปล่อยวางและเป็นคนที่ไปเอง