สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องจิตนาการของผมครับ คือจะบอกก่อนว่าผมรักสักโดษชอบอยุ่คนเดียวไม่ไมีคนและที่สงบๆตอน
กลางคืน ทีนี้ผมเลยจตนาการไปแบบไกลมาก ผมลองคิดแบบโลกนี่ไม่มีคนอื่นนอกจากผมในตอนกลางคืนไม่มีใครๆ
ผมได้ยินแต่เสียงลมที่พัดมาจากด้านรอมตัวใสต้นไม้ที่ปลิบไหวและ
เสียงเดินของผมทำให้ผมคิดว่า สงบดีจังงง555. ผมลองตะโกนชื่อพ่กเพื่อนที่ผมล่อออกไปดังๆเสียงของผมดังและกล่องไปทั่วทั้งตึก
ผมง่อยหน้าดูท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวและพระจันทร์ที่ส่องสว่างตอนกลาง
คือผมเลยเริ่มรู้ชึ่งหิวเลยเดินไปหาของกินที่เซเว่นผมเดินเข้าไปด้วยความที่ว่ากินอะไรก็ำด้ที่อยากกินเพราะไม่มีใครอยุ่แล้วผมถื
น้ำและอาหารไปกินกลางถถนกินเสร็จก็มาลองคิดดุ ถ้าไม่มีใครเราก็ทำอะไรก็ได้ ผมเลยเดินแล้วเดินไปหยิบกีต้ามาเล่นบ้างไปเอาโทรคัพในร้านบ้าง
ทำสิ่งไร้สาระมา1เดือนมั้ง มีอยุ่วันหนึ่งอยุ่ดีไฟฟ้าก็ดับทั้วทั้งโลกผมก็ยืนงงอยุ่สักพัก เลยไปหยิบไฟฉายมา (พอก่อนแล้วกันมันยาวมาก55)
โลกที่ไม่มีใคร
กลางคืน ทีนี้ผมเลยจตนาการไปแบบไกลมาก ผมลองคิดแบบโลกนี่ไม่มีคนอื่นนอกจากผมในตอนกลางคืนไม่มีใครๆ
ผมได้ยินแต่เสียงลมที่พัดมาจากด้านรอมตัวใสต้นไม้ที่ปลิบไหวและ
เสียงเดินของผมทำให้ผมคิดว่า สงบดีจังงง555. ผมลองตะโกนชื่อพ่กเพื่อนที่ผมล่อออกไปดังๆเสียงของผมดังและกล่องไปทั่วทั้งตึก
ผมง่อยหน้าดูท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวและพระจันทร์ที่ส่องสว่างตอนกลาง
คือผมเลยเริ่มรู้ชึ่งหิวเลยเดินไปหาของกินที่เซเว่นผมเดินเข้าไปด้วยความที่ว่ากินอะไรก็ำด้ที่อยากกินเพราะไม่มีใครอยุ่แล้วผมถื
น้ำและอาหารไปกินกลางถถนกินเสร็จก็มาลองคิดดุ ถ้าไม่มีใครเราก็ทำอะไรก็ได้ ผมเลยเดินแล้วเดินไปหยิบกีต้ามาเล่นบ้างไปเอาโทรคัพในร้านบ้าง
ทำสิ่งไร้สาระมา1เดือนมั้ง มีอยุ่วันหนึ่งอยุ่ดีไฟฟ้าก็ดับทั้วทั้งโลกผมก็ยืนงงอยุ่สักพัก เลยไปหยิบไฟฉายมา (พอก่อนแล้วกันมันยาวมาก55)