หลายปีก่อน  เคยผมขับรถไปทางอีสานตอนกลางคืน   ช่วงถนสองเลน  นาน ๆ มีรถสวนมาที  คืนเดือนมืด  ด้วยความไม่ชำนาญทางผมเลยขับช้า  และเปิดไฟสูง  หากมีรถสวนผมก็ปรับไฟต่ำ  ถนนแทบไม่มีรถสวน  เงียบจริง ๆ   เมื่อผมเปิดไฟสูงมองเห็นคนเดินอยู่ริมถนนไกล ๆ  อยู่ประมาณ 7  คน  ผมนึกในใจ  ระแวกนี้มันเป็นป่าเป็นทุ่งนา  มันไม่มีหมู่บ้านคน  ทำไมมีคนเดินริมถนน  พวกเขากำลังเดินไปไหน  และที่สำคัญคนพวกนั้นเดินในความมืดแบบไม่มีไฟฉาย  ด้วยความขี้สงสัยของผม  ในขณะที่เปิดไฟสูงขับไปเรื่อย  พอผมขับรถตามหลังมาใกล้ผ่านชาวบ้านพวกนั้น  ผมสังเกตุเห็นคนพวกนั้นขาไม่ติดพื้นครับ  เดินลอยบนอากาศสูงราว 1 ฟุต  บางคน  ไม่มีขาครับ   มีแค่ช่วงเอวลอยอยู่  มีคนหนึ่งหันหน้ามามองรถผม  คือหน้าไม่มีครับ มันเนียนราบหมด  ผมขนลุกทั้งตัว  ผมรีบเหยียบคิกดาวทันที  และต้องรีบผ่อนคันเร่ง  เพราะกลัวอุบัติเหตุ  ไปจอดพักในปั้ม  ใจหายใจคว่ำจริง ๆ  นอนปั้มให้ถึงเช้า  ไม่กล้าไปต่อครับ