สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขออนุญาตเท้าความถึงที่มาที่ไปก่อนว่า อยู่เชียงรายมาก็หลายปี แต่เพิ่งมาจากรู้จักร้านนี้ผ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อว่า พู่กันเปื้อนสี หลายท่านอาจจะงงและสงสัยว่าแล้วหนังสือเกี่ยวอะไรกับร้านคาเฟ่ หนังสือเล่มนี้ได้มาด้วยความบังเอิญ จากบูธขายหนังสือในมหาวิทยาลัย อ่านแล้วก็รู้สึกถูกโฉลกและโชคดียิ่งนักที่ได้มีโอกาสอ่านจนจบภายในคืนเดียว จนรุ่งเช้าต้องกลับมาที่บูธเพื่อแจ้งกับคนขายว่า หนังสือเล่มนี้ที่เขียนจากเรื่องจริง เป็นเรื่องราวของผู้หญิงเชียงรายธรรมดาคนหนึ่งที่ไปเรียนวาดภาพที่เรียกว่า ทังก้า ที่ประเทศเนปาล ซึ่งเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้คล้ายกับชีวิตของนักอ่านคนนี้มาก ถ้าเปรียบการอ่านหนังสือเล่มนี้เป็นการส่องกระจก เรียกได้ว่าพอส่องกระจกแล้ว ก็เห็นเป็นเงาตัวเองเลยก็ว่าได้ เจ้าของบูธพอทราบอย่างนั้นแล้ว ก็บอกว่าสถานที่ๆอยู่ในหนังสือเล่มนี้ อยู่ในเชียงราย โดยปัจจุบันบ้านหลังนั้นได้มี Home Cafe อยู่หน้าบ้าน ชื่อว่า รวมมิตร Ruammitrhouse 
เมื่อวันหยุดสุดสัปดาห์มาถึง จขกท. ก็ไม่รอช้าที่จะรีบตื่นเช้า เพื่อเดินทางไปยัง ซอยราชโยธาในตัวเมือง ที่เป็นที่ตั้งของร้าน เดินตามทางที่ Google Maps บอกไปเรื่อยๆจนพามาถึงหน้าบ้านหลังหนึ่ง แต่ดูแล้วไม่น่าจะใช่นะ เพราะในหนังสือเขียนว่า "บ้านทรงไทยล้านนายกสูง..." จขกท. จึงไม่รอช้าที่จะเงยหน้า เพื่อยกระดับสายตาให้สูงขึ้น และสอดส่องหาบ้านหลังนั้นตามที่หนังสือได้เขียนไว้ โดยเราสามารถสังเกตได้ง่ายๆจากต้นไม้ ปกติบ้านลักษณะนี้ เจ้าของบ้านมักจะปลูกต้นไม้ใหญ่ไว้บริเวณบ้านเพื่อความร่มรื่น ซึ่งก็เป็นความจริง เพราะห่างออกไปข้างหน้าไม่ถึง 70 เมตร เราก็เจอกับบ้านหลังที่ว่า และร้านเล็กๆที่อยู่หน้าบ้าน พร้อมกับป้ายสีแดงและตัวอักษรใหญ่ๆที่เขียนว่า รวมมิตร