คือเราอ่ะมีพี่ชาย2คนเเล้วพ่อเเม่อ่ะรักลูกไม่เท่ากันคือพ่อจะรักพี่คนโตส่วนเเม่จะรักลูกคนกลางส่วนเราก็ไม่มีใครรัก คือพี่อยากได้อะไรคือให้ทุกอย่างโดยไม่มีข้อเเม้ส่วนเราอยากได้อะไรคือต้องเอาเกรดมาเเลกตลอดมีข้อเเม้ทุกอย่างขอเงินไปทำงานกับเพื่อนก็ให้เอาเงินตัวเองออกก่อนบ้างเเหละเเล้วไม่เคยได้จากพ่อคืนเลย เราเคยถามว่าทำไมรักเเต่พี่พ่อกับเเม่ก็บอกว่ารักลูกเท่ากัน บอกว่ารักเท่ากันเเต่การกระทำมันไม่ใช่ ส่วนมากเราจะเป็นคนเสียสละให้พี่ตลอดเพราะไม่อยากมีปัญหาปกติเรากับพี่จะตีกันทุกวันส่วนมากเราก็จะผิดอีกเเล้ว คือจะมาพูดว่าเออเป็นผญ.อ่ะอย่าไปตีผช.เเละมาบอกว่านิสัยอย่างนู้นอย่างนี้โดนด่าอยู่คนเดียวส่วนพี่ก็ไม่ผิดอะไรเป็นเเบบนี้ทุกครั้งเลย พ่อเเม่สัญญาว่าจะซื้อนู้นนี้ให้ก็ผิดสัญญาตลอด


     ช่วงนี้คือเครียดมากจะบอกว่าร้องไห้เก็บกดตลอดเพราะเรียนก็หนัก(เด็กสายวิทย์-คณิตจะรู้)จะสอบปลายภาคเเล้วพ่อเเม่ก็หวังกับเราไว้เเค่คนเดียว พี่ก็ชอบพูดเเรงๆใส่จนน้ำตาไหลตกถึงตีนไปเลย พี่ชอบพูดว่าเกิดมาเเล้วเป็นภาระเกิดมาทำไม ถ้าเราไม่เกิดมาคงสุขสบายมากกว่านี้ คือเราก็เป็นพวกที่ชอบเก็บคำพูดของคนอื่นมาคิดอยู่เรื่อย คิดเเล้วยิ่งเครียด บางทีเคยคิดว่าตายไปก็ดีอยู่ไปก็ไม่มีใครเห็นหัวเหมือนไม่มีตัวตนอยู่ในบ้านไม่มีใครสน ตอนเราขออะไรพ่อพี่มันชอบเเขวะเเบบเออซื้อมาทำไมทำเป็นอะไรใส่ คิดเเล้วน้ำตาไหลอีกเเล้วเลิกคิดไม่ได้😿