คือช่วง2-3ปีมานี้หนูเริ่มเครียดและกดดันตัวเองเพราะพ่อแม่หวังไว้ หนูก็ไม่รู้เหมือนว่าเค้าหวังอะไรกับหนูมั้ยเพราะท่านไม่พูดอะไรเลย เกรดดีก็ไม่พูดเกรดแย่ก็ไม่พูด หนูยอมโดนด่าดีกว่าโดนนิ่งเฉยแบบนี้ดีกว่า กนูไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเด็กเรียกร้องความสนใจมั้ยแต่หนูว่าหนูเข้าข่ายโรคซึมเศร้า เพราะว่าทุกครั้งในตอนกลางคืนหนูจะชอบดึงผมตัวเอง อาจจะเพราะเครียดหรืออะไรสักอย่างก็ไม่รู้ หนูเคยลองบอกแม่ว่าให้พาไปหาหมอหน่อย แม่ก็บอกถ้ายิ่งไปมันจะยิ่งเป็นนะ ซึ่งคำพูดของแม่ในวันนั้นมันทำให้หนูไม่กล้าพูดหรือแสดงความรู้สึกอะไรให้ทางบ้านรู้เลย ถ้าหนูเป็นอะไรหนูจะเงียบแล้วเก็บมาร้องไห้ตอนกลางคืนหรือในห้องตัวเอง จนมันเป็นนิสัย จนตอนนี้คือติดการร้องไห้ก่อนนอนไปแล้วถ้าไม่ได้ร้องไห้ก็คือจะนอนไม่หลับ หนูเคยบอกแม่ว่านอนไม่หลับมาตั้งแต่ม.2 นอนทีไรก็จะสะดุ้งตื่นหรือตื่นสายมากๆ ช่วง2-3เดือนมานี้อาการมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยเพราะหนูอาจจะเครียดเพราะกดดันตัวเองด้วยก็ได้ หนูเป็นคนชอบคิดไปเองไปไกลกว่าปัจจุบัน เลยทำให้กลัวต่างๆนาๆ พอตอนกลางค่ำๆหนูนอนตอน2ทุ่มงี้มันจะสะดุ้งตื่นอีกทีตี3แล้วก็นอนไม่ได้อีกเลย ทำให้ช่วงนี้เรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง งานก็เยอะ เรียนออนไลน์อีก แล้วคือตอนนี้เพิ่งเริ่มม.4 ยังปรับตัวไม่ได้ด้วย คำถามที่ทำได้ตอนนี้คือ เมื่อไหร่จะ18 จะได้ไปหาหมอด้วยตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งผู้ปกครอง 555555555 อาจจะแค่มาระบายก็ได้นะคะ ไม่ต้องใส่ใจก็ได้ 😅😅
ถ้าไม่ได้ร้องไห้ก่อนนอจะนอนไม่หลับ